"Γιατί μου ανήκεις"

Η Ίριδα είναι μια γυναίκα 23 χρονών και είναι παντρεμένη με τον πρώτο της έρωτα, τον Πέτρο, που είναι δικηγόρος. Τον γνώρισε όταν εκείνη ήταν ακόμη μαθήτρια. Η ζωή της παίζει άσχημο παιχνίδι και ξαφνικά έρχονται τα πάνω κάτω. Έτσι φτάνει η στιγμή που αναγκάζεται να αντιμετωπίσει το πρόσωπο στον καθρέφτη. ** Όλα τα δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους ή του συνόλου του έργου, χωρίς την άδεια της συγγραφέως.**

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΊΛΙΑ! 3 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΤΟΥΣ ΟΛΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΝΑ ΚΥΛΆΝΕ ΉΡΕΜΑ... ΤΙ ΓΊΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΞΑΦΝΙΚΑ Η ΕΠΙΘΥΜΊΑ ΤΟΥ ΕΝΩΣ,ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΜΠΟΔΙΟ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ;;; Ο ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΝΙΩΘΕΙ ΕΝΤΟΝΗ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΊΑ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ ΤΟΥ... Η ΜΑΡΙΛΙΑ ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΉ ΠΕΡΊΟΔΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ,ΒΛΈΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑ ΑΠΟΓΕΙΏΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΊΓΟΥΡΑ ΈΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΊΟ ΠΡΆΓΜΑ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΕΊ... Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΕΝΆΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΊΣΤΡΟΦΑ... Η ΣΥΝΈΧΕΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΉ ΚΑΙ ΠΆΝΩ ΑΠΟ ΌΛΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΚΉ!! ΝΕΑ ΠΡΌΣΩΠΑ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΚΑΤΑΣΤΆΣΕΙΣ ΈΡΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΤΑΡΆΞΟΥΝ ΤΗΝ ΉΔΗ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΗ ΙΣΟΡΡΟΠΊΑ ΤΟΥΣ...

Η Μαρίλια άκουσε το διακριτικό βήξιμο πίσω απο την πλάτη της και γύρισε αργά με καρδιά πού έτρεμε να δεί απο πού προερχόταν,παρακαλόντας στον Θεό να μην ήταν αυτός που φανταζόταν. -Δεσποινίς Οικονόμου έλατε σας παρακαλώ λίγο στο γραφείο μου. Της είπε με βαριά,σταθέρη φωνή ο άντρας που βρισκόταν απέναντι της. Αυτό ήταν,σκέφτηκε η Μαρίλια,πέθανα! -Μάλιστα κύριε Εγγλεζόπουλε,μόνο δώστε μου σας παρακαλώ ενα λέπτο και έφτασα αμέσως....Απάντησε και άρχισε να μαζεύει κάτι χαρτιά που βρίσκονταν μπροστά της,μόνο και μόνο να για του δώσει τον χρόνο να ξεκουμπηστεί απο μπροστά της και να μπορέσει να αναπνεύσει κανονικά...

Η Μαρίνα, μία επιπόλαιη και απερίσκεπτη δημοσιογράφος θα κάνει ένα λάθος που θα της στοιχίσει την καριέρα της... ο μόνος τρόπος για να κερδίσει πάλι την δουλειά της είναι να φέρει στο κανάλι ένα θέμα που θα κάνει πάταγο! Άθελα της, θα μπλεχτεί στα πόδια ενός μυστηριώδη, μοναχικού συγγραφέα και θα νιώσει αισθήματα πρωτόγνωρα... Ο Αλέξανδρος Μαυρινός προσπαθεί εδώ και καιρό να ολοκληρώσει το βιβλίο του, όταν επιτέλους καταφέρνει να βρει την χαμένη έμπνευση του, εμφανίζεται μπροστά του εκείνη και αναστατώνει περισσότερο την ήδη τρικυμιασμένη ζωή του. Νιώθει να πνίγεται... το παρελθόν ξυπνάει και η αιτία είναι εκείνη! Και οι δύο θα προσπαθήσουν να μείνουν μακριά ο ένας από τον άλλο... Η ησυχία, η ηρεμία και η γαλήνη που αναζητούν θα αλλάξει μορφή και σύντομα όταν οι χτύποι της καρδιάς γίνουν δυνατότεροι, θα καταλάβουν ότι όλα τα υπόλοιπα είναι υπερεκτιμημένα...

Σύμφωνα με τον ψυχολόγο , ανθρωπολόγο και συγγραφέα Τζέντ Ντάιαμοντ, στον έρωτα υπάρχουν Πέντε στάδια.. Μια σχέση στηρίζεται σε Πέντε απλά Βήματα σύμφωνα με τους ειδικούς... Πέντε Βήματα...! Ας τα περπατήσουμε με το ζευγάρι μας, συνοδοιπόροι σε μια μακριά διαδρομή . Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή (ολική/μερική/περιληπτική/κατά παράφραση) του περιεχομένου του , με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς τη προηγούμενη γραπτή άδεια της συγγραφέας μιας και τα δικαιώματα έχουν κατοχυρωθεί νομικά . Επίσης απαγορεύονται τα υβριστικά/προσβλητικά/συκοφαντικά σχόλια σε οποιαδήποτε σελίδα του διαδικτυακού τόπου. Θα χαρώ να λάβω σχόλια με την γνώμη σας είτε θετικά είτε αρνητικά. Ευχαριστώ.

Ο Σταύρος Παλαιολόγου προκειμένου να κληρονομήσει την περιουσία που του αναλογεί είναι αναγκασμένος να παντρευτεί σύντομα . Γυναικάς, γοητευτικος, υπερόπτης , κοιτάζοντας μόνο την δικιά του ικανοποίηση . Όλες θέλουν να μπουν στο κρεβάτι του , αλλά σίγουρα δεν αφήνει καμία να μπει στην καρδιά του . Μέχρι που γνωρίζει την Ναντια Γεωργιάδη . Μια απλή σερβιτόρα που του πάει τις παραγγελίες είναι το τέλειο άτομο για γάμο . Σεμνή , σοβαρή , από χαμηλή τάξη, απεχθάνεται τους μισογύνηδες όπως είναι ο Σταύρος . Και όμως , λέει ναι . Η συμφωνία έκλεισε και οι νεόνυμφοι πρέπει να ερωτευτούν , τουλάχιστον για τα μάτια του κόσμου.. « Έρχεσαι στο σπίτι του νυν συζύγου σου και δεν θα περάσεις λίγο χρόνο στην κρεβατοκάμαρα του ;» Μιλούσε απόλυτα σοβαρά . Σήκωσε απαλά το χέρι κι έπιασε μια μπουκλα από τα μαλλιά μου . « Έλα κόψε τις βλακείες » είπα αμήχανα και κοίταξα άλλου . Ξαφνικά το χέρι του βρέθηκε στην πλάτη μου και με τράβηξε με δύναμη πάνω του . Τα κορμιά μας είχαν κολλήσει και η ανάσα μου έγινε ακανονιστη . Τον κοιτούσα τρομαγμένη . Ένιωθα την ζεστασιά του κορμιού του να με καίει .... ⚜️Τρίτη θέση στ

Ο Στέργιος πάντα ήταν τίμιος στη ζωή του... μέχρι που χρειάστηκε να κλέψει για πρώτη φορά! Δεν ήταν δύσκολο να σταματήσει να το κάνει απλά ήταν πολύ πιο εύκολο να συνεχίσει... Η Κατερίνα ποτέ δεν ένιωσε ελεύθερη, ούτε καν στο ίδιο της το σπίτι... έψαχνε την ελευθερία της και την βρήκε! Όταν όμως ένιωσε φυλακισμένη θέλησε να το σκάσει ξανά... άραγε θα τα κατάφερνε;

Τυχαία βρέθηκαν ναυαγοί... Εκείνη κινδύνεψε να πνιγεί από τα θηριώδη κύματα και εκείνος έτρεξε να την βοηθήσει. Οι σχέσεις τους από την αρχή τεταμένες. Οι ιδεολογίες και τα πιστεύω τους δεν συναντιούνται πουθενά, εκείνος είναι ένας άνθρωπος με εντελώς ελεύθερα πιστεύω και ανέμελες πεποιθήσεις, εκείνη αντίστοιχα είναι ένας χαρακτήρας συνεσταλμένος και προσγειωμένος που σε καμία περίπτωση δεν αντέχει τον άνθρωπο που είχε την ''τύχη'' να είναι ναυαγοί στο ίδιο νησί! ...μοιραία όμως, όταν γυρίσουν πίσω στον ''πολιτισμό'' ο καθένας ξεχωριστά θα λησμονεί βαθιά μέσα του αυτές τις λίγες και ανέμελες μέρες σε αυτό το έρημο νησί μακριά από όλους και από όλα. Μα το ποιο περίεργο θα είναι... το ότι ο ένας θα σκέφτεται τον άλλο... © 2016 - DON'T COPY THE STORY. ✔

[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ]-ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Με κοιτούσε υποτιμητικά και με εκανε να αισθάνομαι ακομη πιο άβολα.Ειναι η στιγμή να του πω αυτο που ηθελα εξαρχής; Μετα απο πολυ σκέψη πηρα το θάρρος να του μιλησω ξανά και να του προτείνω αυτο που ειχα βάλει στο μυαλό μου απο την ώρα που το σκέφτηκα. 'Αυτο π-που ηθελα ν-να σου π-πω...'το τραύλισμα μου δεν βοηθούσε καθολου!Με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω και αρχισε να προχωράει κοντα μου κανοντας μου νόημα να συνεχισω. 'Χ-χρειάζομαι την β-βοηθεια σου.'τραυλισα πηγαίνοντας ολο και πιο πισω καθως η στενή επαφή επισης δεν με βοηθούσε καθολου. 'Και εγω γιατι πρεπει να στην δωσω;'ρωτησε σηκώνοντας το φρυδι του και εχοντας το γνωστό του μισο χαμογελο στο υπέροχο προσωπο του. 'Και οι δυο ξ-ξερουμε το γιατι.'απαντησα χτυπώντας στον τοιχο και κοιταξα τα καταγάλανα σαν την θάλασσα ματια του,έντονα. 7/1/16-31/10/16 © All rights reserved Please don't copy the story