Sultan Hanım, büyük salonda elindeki tespihi çekerek oturuyordu. Gözleri kararlı, duruşu dimdikti. Hizmetçiler ayakta beklerken, Baran içeri girdi. Annesinin tavrından yine bir şeyler planladığını anladı. "Baran," dedi Sultan Hanım, gözlerini oğluna dikerek. "Ben kararımı verdim. O kızı alacağım." Baran kaşlarını çattı. "Anne, o kız benden çok küçük. Olmaz." Sultan Hanım tespihini masaya bıraktı. "Olmaz diye bir şey yok! Ben bu konağa o kızı gelin edeceğim. Eğer dediğimi yapmazsan, sana sütümü helal etmem!" Baran dişlerini sıkarak yumruklarını sıktı. Annesinin sözleri ağırdı, onu karşısına almak istemezdi. Derin bir nefes aldı, gözlerini kapatıp açtı. "Peki anne," dedi sonunda. "Ama bir şartım var. Eğer kız istemezse, onunla asla evlenmem!" O sırada, Dilan kendi konağının bahçesinde kuşları izliyor, hayatındaki büyük değişiklikten tamamen habersizdi...

0547******: Müdürün odasından çıkarken ki yüz iradeniz çok tatlıydı. Böyle küçük ellerini yumruk yapmış Gözlerinden geçen öfkeyle ilerliyordunuz. Ama en güzeli de o güzel kırmızı dudaklarınızı büzmüşsünüz. 0563*******: Öfkeli civciv dehşet saçtı KDKDKDKKDKS Aras: Her kimsiniz bilmiyorum ama saçma espirileriniz komik değil. Bana yazmayı bırakın ve ben de bu olanları saçma bir şaka olarak düşüneyim. 0539*******: Ya istemesek?

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Bir komutana anonim olarak mesaj atarsak en fazla nolur? ‹ ·_· › Başlangıç: 04.03.2024 Bitiş:04.01.2025

PUKKA YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLMUŞTUR. 3 KİTAPLIK BİR SERİ OLUP, 1. KİTAP BURADA YAYINLANACAKTIR. Doğduğu ilk gün yetimhaneye bırakılan Rüzgar, hayatı boyunca bir şeylere ve birilerine bağlanmaktan kaçınan, soğuk bir tiptir. Aynı yetimhanede büyüdüğü yaramaz bir kız çocuğu dışında da bağ kurduğu kimse yoktur. Yaşı dolduğu için yetimhaneden ayrılmak zorunda kalan Rüzgar, her seferinde beraber kurtulmaya söz verdiği kız için geri döner. Yine rutin ziyaretlerinden birinde kızın ailesi tarafından yetimhaneden alındığını öğrenir ve bir daha ondan haber alamaz. Senelerini ondan bir iz bulmak için araştırarak geçirirken bir gün, gizemli bir numara doğum gününü kutlar. Çok geçmeden Rüzgar, bu numaranın yetimhanede beraber büyüdüğü kız olduğunu anlar ve kızın içinde bulunduğu zor durumu öğrendiğinde onu kurtarmak için anlaşmalı bir evlilik yapmayı teklif eder. İkisi, aynı soyadını paylaşan, evli ev arkadaşları olacaktır. "Seni seviyorum. Hep sevdim."