Bir kız aslında çok masum ama o bunu saklıyor çünkü saklamak zorunda Yoksa bu hayatta başarısız olur Bir erkek Aşka inanmayan biri tek işi insan Öldürmek ve uyuşturucu satmak Anladığınız üzere bu kişi bir mafya Bir dövüşçü ve bir mafyanın hikayesi

Yersu Kayacık...İşleri nedeniyle sürekli taşınmak zorunda kalan bir aileye,taşındıkları yerlerde edindiği muhteşem arkadaşlara ve bir türlü yerine oturtamadığı bir hayata sahip liseli genç bir kız. "Hayatım artık düzelmeye başladı." dediği zamanlarda bile küçücük de olsa sıkıntıları olan bu kızın bu küçücük sıkıntıları babasının verdiği o haberle tamamen altüst oluyor. "Denizli'ye taşınıyoruz." Yersu bu cümleden sonra hayatının daha da kötüye gideceğini anlamıştı.Ama içinde büyümeye başlayan umut,belki de hayatını düzene sokmaya,rahatsız olduğu tüm sıkıntılarını bir bir götürmeye yeterdi belki de... Ve o umut hiç yaşamadığı duyguları tattırabilirdi de...

"Sana inanmıyorum Ares." "Söz veriyorum." Alışık olduğum o gamzeler yanağında yavaşça belirirken dudakları üste doğru kıvrıldı ve serçe parmağını uzattı: "Serçe parmak sözü mü?" "Serçe parmak sözü." Çocukluğunuzda hiç tutamadığınız sözler verdiniz mi?Serçe parmak sözü gibi..Ares ve Alya verdiler.Birbirlerini asla bırakmayacaklardı...Ne var ki Ares'in anne ve babası ayrıldıktan sonra annesi asıl yurdu olan Yunanistan'a dönme kararı aldı ve 7 yaşındaki Ares'i yanında götürdü.Ares'in asi bir kişiliği vardı.Arabaları seviyordu ve bir gün araba yarışlarının finali için Türkiye'ye dönmeyi o da beklemiyordu.İsmini değiştirmişti.Değişiklikleri severdi...Araz.Alya'yı unuttuğunu sanıyordu.Kader onları birleştirir miydi?Birleştirirse Ares-yeni adıyla Araz- onu hatırlar mıydı? İyi okumalar ^.^

Herkesin bir ruh ikizi vardır. Ama benim ruh ikizim değil ruh öküzüm var!

Elimdeki biletler şu ana kadar aklıma gelmemiş olan düşünceyi ortaya çıkaran bir ışık olmuştu. Geç farkına varmış olsam da bugün 17 yaşımdaydım. Reşitliğin omuzlarıma yüklemeye başlayacağı sorumluluklardan sadece bir yıl uzaktaydım. Günlerim son 6 yıldır neredeyse bomboş geçiyordu. Sonsuza kadar genç kalmayacaktım ama buna rağmen zamanı kullanma şeklim fazlasıyla rahattı. Aynada her zaman kendime acıyarak bakıp "Anca göt büyüt sen." demekten nasıl bıkmadım bilmiyorum. Ama artık bunlar yok! Fırsatımı değerlendirip Türk dizilerinde fakir olmasına rağmen Gucci marka çantasıyla durmadan gezen kızların beni ezmesine izin vermeyeceğim! "Tuğberk, Fransa'ya gidiyoruz!" *İlk bölümlerde benim bile düzeltemediğim saçmalıklar var. Bu yüzden özür dilerim.* *12 Mayıs 2015 tarihinde yazılmaya başlanmıştır.* *Küfür İÇERİR.*

Meğersem komşu çocukları hep zeki, çalışkan, terbiyeli olmuyormuş. En azından Lara'nın komşusu öyle değil. Bakalım bu 'Komşunun Oğlu' bizim saftirik Lara'nın başına ne işler açacak? Okumaya devam edin!

Yıldız Koleji, sınav senelerinden önce on birinci sınıf öğrencilerini rahatlatmak amacıyla yaz kampına götürür. Yaz kampına gittikleri için sevinen öğrenciler, düşman okulları Kaya Koleji' nin de aynı kampa geldiğini görünce sinirlenir. Gerek dersler, gerek yarışmalar, gerekse spor dallarında düzenlenen turnuvalarda birbirlerinin hep en büyük rakibi olan iki okul, kampın düzenlediği yarışmalarda da birbirine rakip olur. Yıldız Koleji' nde ki öğrencileri örgütleyen, genelde kararları veren ve bir nevi onların başı olan Melis ile Kaya Koleji' nin bir nevi başı olan Barış birbirlerinden pazartesiden nefret eder gibi nefret ederler. Bir öğrencinin pazartesiyi sevmesi ne kadar zorsa, onların birbirini sevmesi de o kadar zor imkansızdır. Fakat üç aylık bir zaman diliminde her insanın fikirleri değişebilir. " Benimle koşu yarışı yapmak istediğine emin misin? Lisansım var ve beni geçmen çok zor, Melis." " Ben zoru severim, Barış. " Yazılma Tarihi 2015 Ağustos-2020 Haziran