Yıllardır Defne'yi seven Poyraz... Poyraz'ı abisi gibi gören Defne... Bu hikaye Poyraz'ın kalbiyle verdiği savaşı anlatıyor. Ya sevdasından vazgeçecek yada onu abisi gibi gören Defne'yi kendine aşık edecek... ••• "Poyraz sen kafede çalışacak birini arıyordun değil mi?" Abimin sözleriyle ona dikkat kesildim. Poyraz abiye baktığımda başını onaylarcasına sallamış ve suyunu içmeye başlamıştı. "Acaba Defne senin kafede mi çalışsa? Hem bizim de aklımız kalmaz, içimiz rahat eder." Poyraz abiyle bakışlarımız kesiştiğinde gözlerinden geçen şaşkınlığı görmüştüm. Bir anda öksürmeye başladı, içtiği su boğazına kaçmıştı. Öksürüğü geçince bir yudum daha su içip "Olur tabi çalışsın." dedi. ••• 29/10/2023 #ask 1 29/10/2023 #genckurgu 2 23/02/2024 #macera 1

"Sana hiç söylemedim ama sana aşıktım. Bunu yüzüne karşı söyleyememek de benim ayıbım olsun." 070822 ☁️

İyi kahramanlara ait masum aşkların tatmin etmediği, tehlikeyi seven ve her seferinde hikayenin kötü adamına aşık olan kadınlar için. 🌑🌙 "Planda bu yoktu yalnız." dediğimde dudaklarını birbirine bastırdı. "Haklısın." "Planımda bu yoktu."

Herkes yaralarını saklamaya çalışırdı; kimisi kollarda, kimisi bakışlarda, kimisi sessizliğin içinde gizlerdi acısını. Ama bazıları, o yaraların sebebini yok etmeye yemin ederdi. Xia, hayatta kalmayı öğrenirken geçmişinden, kendi karanlığından ve peşindeki kana susamış gölgelerden kaçamaz. Her adımında acının daha da derinine inerken, karşısına biri çıkar... Sessizliğiyle konuşan, gözleriyle bağıran, yaraları anlayan biri. Ve ikisi, kelimelerin sustuğu, kanın konuştuğu bu şehirde, ya birbirini yok edecek ya da birbirini kurtaracaktı. ❝Hikayemiz şimdi başlıyordu fakat biz çoktan kana bulanmıştık.❞ 𖣂 Yetişkin okurlar içindir. Yüksek derecede şiddet, korku ve gerilim içerir. 08.01.23

"Üç simit ala bilirmi yim?" "Alamazsınız." "Neden ki?" diye sordum hemen. Canım çok fena çekmişti. "Kalmadı" "Kalmadı mı?" "Evet. Kalmadı" bir taraftan benimle konuşuyor, bir taraftanda etrafı kontrol ediyordu. "Nasıl bitti? Bunlar ne o zaman?" Dedim arabanın içindeki simitleri göstererek. "Maalesef. Taze bitti. Lütfen buradan uzaklaşın." "Bunlar ne peki?" "Simit." Dedi hiç düşünmeden. "Siz benimle dalga mı geçiyorsunuz?" "Hayır." "E neden bitmediyse bitti diyorsunuz o zaman?" "Bitti çünkü." .. 3 simit 3 kurşun. *** Başlangıç tarihi 25 Nisan,2025. Keyifli okumalar dilerim🪷

••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK

Üvey babasının adamlarının onu öldüreceğini öğrendiği gibi kaçmaya başlamıştı Mehveş. Ama bilmiyordu ki kaçtığı arazinin sahibi, o gün oraya atış talimi için gelmişti. "Kim bu kız? Getirin onu buraya derhal! Cezasını ben keseceğim..." Vedat Pamir Kılıçarslan ve Mehveş Ferzan Biricik. #romance•9🏅

Kendini bildiği bileli sürekli zorbalıklara maruz kalan Rana, ailesi konusunda da pek şanslı değildir. Annesi, Rana'nın kilolarından şikâyetçidir ve bunu her fırsat çok acı bir şekilde yüzüne vurmaktan çekinmez. Rana'ya uyguladığı diyetler sayesinde günden güne zayıflar ama bu ona yetmez. Bir yanda Rana, ailesi ve okul hayatının arasında sıkışıp kalırken bir yanda onun bütün kusurlarına rağmen başını her çevirdiği an yanında olan arkadaşı Efe ile kafası karmakarışık olur. Okul hayatı ya da henüz bir lise öğrencisinin hayatını ne kadar karışık olabilir? İşte Rana'nın kafasındaki savaş onu öyle bir savaşa sokmuştu ki belini hiçbir zaman tam anlamıyla doğrultamıyordu. Bu savaş nereye kadar sürecekti? Bunun sonu var mıydı? Her şey bir gün çözülecek miydi? ⛈ "Yaranı kabuk bağlatırsan tekrar kanatırsın." dedi yanımdaki bir ses. Sesin sahibine bakmadığımda ses, devam etti. "Çünkü bilmelisin ki kabuk bağlayan yara elbet bir gün kanar. Seni ne üzdü bilmiyorum ama geçecek." Dudaklarımın arasından histerik bir gülüş çıktı. "Geçmeyecek." Dedim oldukça net bir sesle. "Bazı yaralar geçmez, sürekli kanar." "Kanasın." Dedi düşünmeden ses. "Sende kanamasına alışırsın." "Alışmak..." Diye mırıldandım, kaybolan sesimle. "Korkunç değil mi?" "Alışmak mı korkunç alışmak zorunda olmak mı?" diye sordu ses. Bir kez daha güldüm. "İkisi de." Dedim düşünmeden. "Çektiğin acıya alışıyorsun, bununla yaşamaya devam etmek zorundasın. Alışmak zorundasın çünkü sen alışmazsan yara öyle ya da böyle alıştırır acıya." 22 Şubat 2023 - ...

Ulaş: Ev alma, komşu al demişler. Işık: Öyle mi demişler. Ulaş: Öyle demişler. Alacağım seni kendime. Mecburuz.