🥀 "Geçmiş, bazen mutlu bir anı bazen acı bir tebessüm. Bazı zamanlarda ise adı konulamayan duygunun adı..." Eflâl... Ölüme ve insanlara karşı gardını almış genç bir kadın... Korkuyla attığı her adımın, hayatından çaldığını fark edemeyecek kadar kimsesiz üstelik. Lâl... Ölesiye nefret ettiği insanlardan kaçıp sığındığı limanda, belki hayatının aşkını bulacak belki de en büyük hayal kırıklığını yaşayacak. Eflâl, onaylanmayan bir evliliğin meyvesidir ve henüz dünyaya gelmeden, hikâyesine ölümün gölgesi düşmüştür. İşi, dostları, abisi... Hepsi onu "öldürülmek" düşüncesinden bir nebze de olsa uzaklaştırmaktadır. Tabii, bir de Karan Akdoğan... Aslında kimsesiz olduğunu anlayan Eflâl'in, kimsesi olan genç adam... Aralarındaki bazen minnet, bazen şefkat, bazen ise karşı konulmaz bir sevgidir. Ancak Eflâl'in baş etmesi gereken ölüm gerçeği, onu Karan'ın yanında da rahat bırakmaz. Eflâl, gerçeklerle yüzleşmeye karar verir. Kime ve neye inanacağını bilmeden kendini hiç de tahmin edemeyeceği gerçeklerin içinde bulur. Artemis Milenyum aracılığı ile kitap oldu. Kitapçılardan alabilirsiniz.❤️ •Yeni bölüm gelmeye devam edecek ve final burada yayımlanacak.

Fırça izleri canlandığında onlar çıkacak ortaya. Efsane şöyledir. Çalınan en eski eşya ele geçirildiğinde renkler ayna olur kumaşın üstünde. Her ayna bir yansıma her yansımanın bir gezgini vardır. Çizilmiş her zaman birer kapıdan ibaret. Son Akşam Yemeği'nden bir kadeh alabilir, Kaplumbağa Terbiyecisi'nden bir kaplumbağa sahiplenebilirsiniz. Hayatınızı ortaya koyacak cesaretiniz varsa eğer tarihi değiştiren kadın ya da adam bile olabilirsiniz. Ahşap çerçeveler çatırdadığında onlar çıkacak ortaya. Şimdilik sadece biri... "Beni burada bırakma. Bu çizilmiş gökyüzünün altında en çok yaratılmış gökyüzüne bakmayı özledim." Tablo Gezginleri başlıyor.

Bu kitap Nemesis Yayınevi tarafından kitaplaştırıldığı için bölümler kaldırılmıştır. *** Ve bir gün susmayı öğrendim, kimse farkına varmadı. Söylemek istediklerimi gömdüm ruhumun en ücra köşelerine ve çıkmak için direndiklerinde yutkundum onları. Bir daha kırılmamak, acı çekmemek için. Sonra o geldi ve bana bir öğretmenin bir öğrencinin hayatını nasıl değiştirebileceğini gösterdi. ***KLASİK BİR ÖĞRETMEN-ÖĞRENCİ HİKAYESİ DEĞİLDİR! *** Yazar : Büşra Yörük Yayım tarihi : 28.01.2019 Bitiş Tarihi : 26.03.2020 Kapak Tasarımı : Büşra Yörük ~Tüm hakları saklıdır. ~

Psikiyatrist, karanlık kadar çekici ve zeki bir adam... Şizofren, öldürücü güzellikte bir kadın... Her şey çok normaldi ta ki kadının aslında şizofren olmadığını öğrenene kadar. Her şey karanlıktı, kanlıydı, tutkuluydu, acı verici, büyüleyici ve gerçekti. Bu aslında masal kadar inanılmaz ancak kırmızı kadar kızıl, siyah kadar karaydı.

Acının ta kendisi olma yolunda ilerleyen bir adam bir intikam uğruna bambaşka bir kadının hayatını mahvetmek istedi ama yapamadı yapmadı, yüzüne bile baktığında öfke duyduğu kadına artık öfke duymak istemiyordu ona bambaşka gözlerle bakıyordu o gözlere güvenle bakıyordu... ********************************** Eğer bu hikayeyi Wattpad harici bir platformda okuyorsan, kötü amaçlı yazılım saldırısı riskinde olabilirsin. Bu hikayeyi orjinal halinde ve güvenli bir şekilde okumak istiyorsan lütfen, Wattpad'deki @aydamoz61 isimli profilimden oku. Teşekkür ederim. Tüm hakları saklıdır. Çalıntı taklit vs şeylerde yasal işlem başlatılacaktır.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Pişmanlığın yeterli gelir mi affetmeye bilmem Mutlu geçen günler hayatın bana borcuydu Artık bu saatten sonra senden gidemem Ama şimdi telafi etsen de yaşanmamış yıllar unutulur mu?

/Kitap Oldu!/ Yalım, Çiçek ve annesi gidince kendini tekrardan koltuğa attı. Bir ara cebine tıktığı telefonunu çıkararak bakmadığı WhatsApp mesajlarına girdi. Başında bela varken telefonunu son bir kaç gündür ilk defa eline alıyordu. Kimden ; Yeliz "Allah seni kahretmesin! Erkek yokluğunda mı bana geliyordun!" Kimden ; Alev "Erkek arkadaşımı sen mi ayarttın? Doğru söyle. " Kimden ; Bilinmeyen numara "Demek gay oldun... Vay canına! Kırbaçlarım seni bekliyor olacak!??" Son mesajın yanında ki 'alev' emojilerine gözlerini pörtletip bakan Yalım , hattını telefonundan çıkarıp dişiyle kırdı. Söyleyenecek kelimeler çoktan beyninin en ücra köşesinde sıralanmıştı. Eyvah, siktir ve çok daha fazlası. 'Hayata , 'Eyvah!' diyerek bakan herkese.' Tüm hakları Russilexa'ya aittir?? İnstagram iletişim:asliipekli Milli Slogan?? ; "Bir kadını asla hafife alma." Not /Final olmuştur./

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

LUCCA, Parola Yayınları artık raflarda! Lucca ölesiye tutkulu ve bir o kadar da tehlikeli adam... Beau ise suçun ortasına doğmuş, zarif bir kuğu kadar masum kız... Karanlık ve gizemli dünyanın kapıları ilk defa bugün sizin için ardına dek açılıyor! Onların serüvenine katılmaya hazırsanız, başlıyoruz...