Cennetteki ırmağı kirleten her kötülüğe... "Vicdan, varlığında tedirgin ederken yokluğunda ağır gelirdi. En savunmasız anınızda içinizde yükselip tüm bedeninizi ele geçirirdi. Çaresizce geçmişe dönüp vicdanınızı sızlatan anı yok etmek isteseniz de asla oradan ayrılmaz daha da acımasızlaşırdı. Her şeyin yoluna girdiğini düşündüğünüz o küçük anlarda bile bir şekilde ortaya çıkıp nefesinizi keserdi. Elinizden hiçbir şey gelmezken acının azalması için her şeyi göze alabileceğinizi bilirdiniz."

Wattpad Romance TR okuma listesinde. •kısa hikâye | tamamlandı. 17.17. Burası onun evi. Burası gece saçlı bir kadının, kıyamet ortasında uyuyakaldığı ağaç gövdesi. Ve burası... onun ruhundaki kemik heybesi, en gizli mabedi. Kefensizler Mahzeni. Onu uyandırmayın. Hayır. Onu uyandırın. O uyuyakalmadı. Uyuyan Güzel, iğneyi parmağına kendi isteğiyle batırdı. "Aynalar bayım, aynalar..." diye konuştu tınısına nahiflik mimlenmiş sesiyle. "Ölümü yansımalarımıza giydirip boğazımıza doladılar." • aralık 2020 | madamyazar •kapak | elysainfields•

!!! +18 "Geçmişin bana ait," dedi ve kulağıma yaklaşarak fısıldadı. "İstesen de beni unutamazsın." Geçmiş can yakar. Yıllar sonra karşılaştığında bile. Fakat madalyonun iki yüzü vardır. Her şey çok güzel olabilirdi; onu tekrar görmeseydim. Henüz gençliğinin baharındayken, sevdiği adam tarafından acımasızca dünyası başına yıkılan Eylül'ün ölmekten başka hiçbir planı yoktu. Gözünü kapatıp teslim olduğu adam olan Vaha, onu bir başına ve yüzüstü bırakıp gitti. Yaşadıkları anların hepsinin acı bir hatıraya gömüldüğünü dehşetle izledikten sonra ardı ardına darbe aldı. Annesinden, babasından, ağabeyinden... Bir zamanlar deli gibi sevdiği Vaha, tüm hayatını ellerinden çalmıştı. Uykusunda gördüğü dur durak bilmeyen kabuslarla, uyandığında umutsuzluğun beslediği ruhunu huzura kavuşturmaya kararlıydı. Ta ki dünyanın en kibar ve anlayışlı adamı olan Özgür'le tanışana dek... Eylül, uzun yıllarının ardından onu unuttuğunu sanıp yeni hayatının taslağını çizdikten sonra Vaha ile tekrar karşılaşır ve fitilin ucu ateşlenir. Çaresiz, umutsuz ve bir o kadar da yasak aşkın pençesine girmemek için birbirlerini mahvetmek pahasına ikisi de mücadele eder. Eylül'ün doğru sandığı yanlışları tokat gibi yüzüne çarparken, gerçekler onu dipsiz bir kuyuya atar. Fakat yazgının kesin çizgisinden çıkmak ne kadar mümkün olabilirdi ki?

Aliye, geçmişin gölgeleriyle savaşırken, kendini acımasız bir iş adamının anlaşmalı karısı olarak bulur. Bu evlilik bir anlaşma mı, yoksa kalbinin tehlikeli bir oyunu mu? İntikam, sırlar ve yasaklı dokunuşların arasında gerçek aşkı bulmak mümkün mü?

"Tanışmadık?" "Gerek mi var?" "Vardır belki" "Belki de yoktur" Elini uzattı..

Kitapta kadına şiddet, hakaret, tecavüz, kuma vs. Yoktur. Hiçbiri normalleştirilmemiştir. °•° Şervanın yüzünde zafer kazanmış gibi bir ifade oluşurken üzerime gelmeye devam ediyordu. Etrafıma kısa bir bakış atıp, tezgahın üzerinde su dolu bardağı görmemle elime alıp hiç düşünmeden suyu Şervanın yüzüne fırlattım. Şervan şaşkın bir irkilme ile yüzünü silip bana öfkeyle baktığında yutkundum. "Eyvah" gülümsemeye çalışıp bardağı yavaşca tezgaha bıraktım. Şervanın gözleri kurt misali benim üzerimdeyken yan tarafa doğru koştum fakat Şervan elini duvara yaslayıp buna mani oldu. İlk kez boyumun kısalığı işe yararken kolunun altından geçip merdivenlere doğru koştum. "Zühre buraya gel!" Arkamdan adım sesleri yaklaşıyordu. "Allah cezanı vermesin Zühre! Ne diye adama su fırlatıyorsun sen!" Hızlı hızlı, eteğimi toplayarak koşarken yatak odasına gelmemle kapıyı açıp içeri geçtim fakat kapıyı kapatamadan Şervan içeri geçip beni kapıyla arasına aldı ve kapıyı kilitledi. Bismillahirrahmanirrahim Allahım sen benim keçilerime mukayet ol. "Şervan, kocam" şirince gülümseyip onun o öfkeli canavar bakışlarını yumuşatmak istedim fakat öyle bir aç kurt gibi bana bakıyordu ki, anlatamam. "Ne yapıyorsun sen?" Şervan tehlikeli bir fısıltı ile konuşarak üzerime doğru eğildiğinde "n-ne yapıyormuşum?" Dedim masumca. "Bana neden su fırlatıyorsun?" "Üzerime öyle aç dağ ayısı gibi gelirsen bende su fırlatırım" Tek kaşı kalktı. Haklıyım dağılın. "Dağ ayısı? Hemde aç?" Başımı sanki iyi bir şeymiş gibi olumlu anlamda salladım. "Hıhım" "Peki öyle olsun. Dağ ayısıda olurum" dudakları bundan hoşnut olmuş gibi kıvrıldığı zaman anlam veremedim. Kitap kapağı: Damla_yazar

24 Krallıktan gelen genç prens ve prensesler için kurulmuş bir Kraliyet Okulu. Ancak acımasız bir suikastçı kendini soyluları teker teker öldürmeye adamıştır. Kaçış yok. Teslim olmak yok. Oyuna hazır mısınız?

Azılı bir suçlu. Masum bir doktor. Ve bu onların aşka düşüş hikâyesi. (01.08.2019)