"Hani bana dokunmayacaktın ne oldu" dedim sorar bir şekilde. "Şuan tam dokunmuyorum ama daha farklı şekilde dokunabilirim istersen" dedi. Mal gibi ortada kaldım.

İɴᴛɪʜᴀʀ ʜᴀᴛᴛı ᴀᴅıʏʟᴀ ʙɪʟɪɴᴇɴ çᴇᴛᴇ, ɪɴsᴀɴʟᴀʀı ɪɴᴛɪʜᴀʀᴀ süʀüᴋʟᴇʏᴇʀᴇᴋ öʟᴅüʀᴍᴇsɪ ᴠᴇ ᴅᴏʟᴀɴᴅıʀᴍᴀsıʏʟᴀ ʙɪʟɪɴɪʀ. ʜᴇʀᴋᴇs ᴏɴʟᴀʀᴅᴀɴ ᴋᴀçᴍᴀʏᴀ çᴀʟışıʀᴋᴇɴ, ɢᴇɴç ᴋıᴢ ɴᴇʀᴇᴅᴇɴ ɢᴇʟᴅɪğɪɴɪ ʙɪʟᴍᴇᴅɪğɪ ʙɪʀ ᴄᴇsᴀʀᴇᴛʟᴇ çᴇᴛᴇ ʟɪᴅᴇʀɪɴᴇ ʏᴀᴢᴍᴀʏᴀ ʙᴀşʟᴀʀ. ᴀᴋşɪɴ; Öʟᴍᴇᴋ ɪsᴛɪʏᴏʀᴜᴍ ᴀᴍᴀ ʙᴜɴᴜ ʙɪʟᴇ ʏᴀᴘᴀᴍᴀʏᴀᴄᴀᴋ ᴋᴀᴅᴀʀ ᴄᴇsᴀʀᴇᴛsɪᴢɪᴍ. ᴀᴋşɪɴ; ʙᴇɴɪ sɪᴢ öʟᴅüʀᴇʙɪʟɪʀ ᴍɪsɪɴɪᴢ? ᴀᴋşɪɴ; ʙᴇɴɪ sᴇɴ öʟᴅüʀᴇʙɪʟɪʀ ᴍɪsɪɴ? ʏᴀᴢᴅığıᴍ ɴᴜᴍᴀʀᴀɴıɴ ᴋᴀʀşısıɴᴅᴀ ᴋɪᴍ ᴏʟᴅᴜğᴜɴᴜ ʙɪʟᴇ ʙɪʟᴍɪʏᴏʀᴅᴜᴍ. ᴛᴇᴋ ʙɪʟᴅɪğɪᴍ ᴏɴʟᴀʀ ʜᴀᴋᴋıɴᴅᴀ çıᴋᴀɴ ᴋᴀɴ ᴅᴏɴᴅᴜʀᴜᴄᴜ ʜᴀʙᴇʀʟᴇʀᴅɪ; ɪɴsᴀɴʟᴀʀı ɪɴᴛɪʜᴀʀᴀ süʀüᴋʟᴇʏᴇʀᴇᴋ öʟüᴍʟᴇʀɪɴᴇ ʏᴏʟ ᴀçᴛıᴋʟᴀʀı, ᴅᴏʟᴀɴᴅıʀᴅıᴋʟᴀʀı ᴠᴇ ᴋɪᴍʟɪᴋsɪᴢ ᴏʟᴅᴜᴋʟᴀʀı ᴅışıɴᴅᴀ ʜɪçʙɪʀ ʙɪʟɢɪ ʏᴏᴋᴛᴜ. ᴏɴʟᴀʀᴄᴀ ɪɴsᴀɴᴀ ᴍᴜsᴀʟʟᴀᴛ ᴏʟᴜʏᴏʀʟᴀʀᴅı ᴀɴᴄᴀᴋ ᴇᴍɪɴɪᴍ ʙᴜ ᴢᴀᴍᴀɴᴀ ᴋᴀᴅᴀʀ ʜɪç ᴋɪᴍsᴇ ᴋᴇɴᴅɪ ɪsᴛᴇğɪʏʟᴇ ᴏɴʟᴀʀᴀ ʙᴜʟᴀşᴍᴀᴍışᴛı. ʙᴇɴɪᴍ ᴅışıᴍᴅᴀ. ʙᴇʟᴋɪ ᴅᴇ ʙᴜ ʙüʏüᴋ ʙɪʀ ʜᴀᴛᴀʏᴅı, ʙᴇɴɪ ʜɪç ɪsᴛᴇᴍᴇᴅɪğɪᴍ ʏᴇʀʟᴇʀᴇ süʀüᴋʟᴇʏᴇᴄᴇᴋᴛɪ ᴀᴍᴀ ᴀʀᴛıᴋ ɢᴇʀɪʏᴇ ᴅöɴüş ʏᴏᴋᴛᴜ; ʜᴇʀ şᴇʏ ɪçɪɴ çᴏᴋ ɢᴇçᴛɪ çüɴᴋü ᴍᴇsᴀᴊʟᴀʀıᴍ çᴏᴋᴛᴀɴ ᴏᴋᴜɴᴍᴜşᴛᴜ. ⚠

- Cihan ağa artık senin efendindir. Bileğinden tutup Cihan'ın önüne fırlattı. Düşecek gibiydi. Bir an sendeledi. Cihan sinirle önünde olanları izliyordu. Neydi önüne atıkları? Bir an içinden saydırdı. Sinirle söylendi. -Başka kız mı yok bu konakta? Hikmet ağa, -Budur. Berdelin hakkı budur. Ol hakkına razı Cihan ağa fazla uzatmadan kızı al git. Cihan'ın öfkesi gözlerinden taşacak gibiydi. Koskoca Cihan holdingin sahibi Cihan Ateşhan'ın önüne atılan ucube. -Ne yapayım ben bu ucubeyi? -Ne yaparsan yap. Sinirle başını salladı. Sanki yer yerinden oynayacaktı. Aydan korku ile ağlamaya başladı. -Abiciğim bi dinle istersen? Kolunu ittirdi. İyice sesini yükseltti. - Aydannnnnn.....Senin gibi kardeşim yok artık Cihan, sinirle önünde yaprak gibi titreyen ucubeye baktı. Önündeki kız i ellerini önüne bağlamış başı yerde sessizce bekliyordu. -Başka kız yok mu dedim Hikmet Ağa? -Yok, ağalarla verilen karar budur. Sende kabul ettin. Berdelin hakkı budur. Cihan yerinde duramıyordu. Bir an düşündü. Yanındaki ucubeye iğrenerek baktı. Aslında belli bir süre yanımda kalkan olarak kullanabilirim. Sinirle bakarken bakışları adeta kızı ayaklar altında çiğnemek ister gibiydi. -Yürü... Yürü bakalım ucube. Sessizce araca doğru yürürken düşünemiyordu. Tek istediği okuluna devam etmekti. Tek isteği tek yaşama gayesiydi. Birde kız arkadaşları ile çaldıkları küçük orkestraları vardı... Tüm yaşamı okulda kız kıza yaptıkları etkinliklerdi. Aracın arka kapısın açıp içeri sessizce girdi. Cihan sinirle aracın kapısını açıp şoför koltuğuna oturdu. Cihan dikiz aynasını ayarladı. Hızla aracı çalıştırdı. Bir süre sessizce yol aldılar. Genç kız hala başı yerde sessizce durmaktaydı. Ağlamıyor neredeyse nefes dahi alamıyordu. Sertçe sordu. -Adın? Sesi duyulur duyulmazdı. -Mercan

" Tik, tak. Saatine bak. Saklanamazsan benden kaç! "

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Rusya'da yaşayan kuzenine yazmak isteyen Narin, numaraları karıştırarak başka bir adama denk gelir. Denk geldiği adam, dünyaca ünlü, karanlık işleriyle bilinen, Ivan Volkov'dur...