Abimin arkadaşı tugaya yanlışlıkla yazmanın bedeli biraz ağır oldu Balım 17 yaşında son sınıf Tugay 20 yaşında açıktan okuyor

Binbaşı: Bu kadar çok öfke neden küçük hemşirem Ana: Herkese yatımızı söylüyor. Binbaşı: yani Ana: Biz yatmadık. Bir adım daha yaklaşıyor, sesi kısık bir fısıltıya dönüşüyor. Binbaşı: Evet, yapmadık. Ama birbirimizi yeterince sert ısırdık ve tam olarak bunu ima eden izler bıraktık. Herkes bizim seviştiğimizi düşünüyor, Anastasia."

CİNSELLİK İÇERİR! RAHATSIZ OLAN OKUMASIN!

"Buldum seni küçük biraz kolay oldu ama buldum" Şaka gibiydi karşımdaydı şimdi ne olucak onunla yatacak mıyım "Evet buldun ne yani şimdi buldun diye illa seninle yat-" Sözümü bitirmeden dudaklarıma yapışmıştı Anlık şaşırsamda bende elimi ensesine atıp aynı şekilde karşılık vermeye başladım Kalçamdan tutup beni kucağına aldı altımdaki Sertlik beni ıslandırıyodu Hello bebekler umarım hikayeyi beğenirsiniz volte ve yorumları unutmayın okunmaya göre bölüm gelicek muahhh

"Arslan geri dönemez misin?" Derin bir nefes alıp parmaklarımla gözyaşlarımı sildim. "Lütfen geri dön ne olur! Sana çok ihtiyacım var ne olur! Arslan ne olur geri gel." Gözlerim masadaki rapora gitti. "Ben... ben ne yapacağımı bilmiyorum, korkuyorum. Sana çok ihtiyacım var lütfen. Yanımda olmana çok ihtiyacım var, kendimi çok yalnız hissediyorum. Lütfen mesajımı alınca ara beni olur mu?" ▪︎ -Siz: Hala sinirin geçmedi mi? Seninle konuşmam lazım. -Siz: Lütfen cevap ver artık acil konuşmamız gereken bir konu var. -Siz: Kaç ay oldu sakinleşmedin mi? Sana her şeyi açıkladım neden böyle davranıyorsun en azından konuşabiliriz değil mi? -Siz: Cevap vermeyecek misin? -Siz: Mesajları görünce geri dön lütfen! -Siz: Kaçarak bir şeyler halledilmiyor bunu biliyorsun. Aramızdaki sorunu aşamıyorsun tamam ama bu başka bir konu, benim senle gerçekten konuşmam gerek. -Siz: Seninle konuşmamız gereken bir konu var acil diyorum. Neden cevap vermiyorsun? -Siz: Tamam o zaman sana son kez bu mesajı atıyorum bir daha seni rahatsız etmeyeceğim ama bil ki bana ulaşamazsan çok geç olacak her şey için... Bazı şeylerin telafisi olmayabilir zamana bırakılamayan ne olur bana ulaş. Kitabın kurgusu bana aittir. Tum hakları bana ait ve sakladır.

Sultan Hanım, büyük salonda elindeki tespihi çekerek oturuyordu. Gözleri kararlı, duruşu dimdikti. Hizmetçiler ayakta beklerken, Baran içeri girdi. Annesinin tavrından yine bir şeyler planladığını anladı. "Baran," dedi Sultan Hanım, gözlerini oğluna dikerek. "Ben kararımı verdim. O kızı alacağım." Baran kaşlarını çattı. "Anne, o kız benden çok küçük. Olmaz." Sultan Hanım tespihini masaya bıraktı. "Olmaz diye bir şey yok! Ben bu konağa o kızı gelin edeceğim. Eğer dediğimi yapmazsan, sana sütümü helal etmem!" Baran dişlerini sıkarak yumruklarını sıktı. Annesinin sözleri ağırdı, onu karşısına almak istemezdi. Derin bir nefes aldı, gözlerini kapatıp açtı. "Peki anne," dedi sonunda. "Ama bir şartım var. Eğer kız istemezse, onunla asla evlenmem!" O sırada, Dilan kendi konağının bahçesinde kuşları izliyor, hayatındaki büyük değişiklikten tamamen habersizdi...

18+ #1 -ahhh serkann daha hızlı 🔥🔥🔥🔥🔥 Okuyup geçmeyin puan verin💞 •ARVEN •SERKAN 🔥 Yorumlarsınız ve puan atarsanız sevinirim 🔥💞 #romantizim #18+

**"Aşk bazen kalbini değil, aklını kaybettirir..."** Armağan, hayatı boyunca hep güçlü olmak zorundaydı. Ama bazı duygular vardır ki, ne kadar direnirsen diren, seni dizlerinin üzerine çökertir. Ve Pars... Soğuk, öfkeli, kontrol manyağı... Ve bir o kadar tehlikeli. Onunla her şey nefes kesiciydi - ama aynı zamanda da boğucuydu. Bir bakışıyla yıkıyor, bir öpüşüyle ayakta tutuyordu. Onunla her şey ya bir yangın, ya bir fırtınaydı. Sevmeyi bile öfkeyle öğrenmiş bir adamın tutkusuna tutsak olmak... Bu, gerçek bir aşk mıydı yoksa birbirlerini mahveden iki yaralı ruhun savaşı mı? İçki şişeleri, kırık kalpler, silah sesleri ve itiraf edilmeyen bir bağ... Kaçtıkça çekilen, yaklaştıkça zarar veren bir adam ve ona rağmen sevmeyi seçen bir kadın. "Feveran"; bastırılmış duygular, yıkıcı tutkular ve korkutacak kadar derin bir aşkın hikâyesi. Çünkü bazen... en çok sevdiğin, en çok yaralayan olur. --- "Bu hikâyede ya sevip delireceksin... ya delip geçeceksin." Minel Armağan & Pars Arslanoğlu

Bilinmeyen Numara: Buraya yazıyorum Ayaz Yaman, bir gün o kimseye sürmediğin gözlerin benden başkasına değmeyecek. Bilinmeyen Numara: Bu zamana kadar karşına çıkan her kadının tek derdi seninle yatmakken ben karşında dimdik duracağım. Bilinmeyen Numara: Sen benim için delireceksin Ayaz Yaman. Bilinmeyen Numara: Hiç bir şey yapmama rağmen delireceksin. Bilinmeyen Numara: Hatta düzelteyim, hiç bir şey yapmama daha çok delireceksin. Bilinmeyen Numara: Bu satırlar şahit olsun. Bilinmeyen Numara: Sen bana tapacaksın Ayaz Yaman. Bilinmeyen Numara: Sen bana tapacaksın.

Kalkmaya karar verip bardağımın dibinde kalanın boğazımdan akmasına izin verdim. Barmen bardağımı tekrar doldururken kaşlarım çatıldı. "İstediğimi hatırlamıyorum?" sesimdeki sorgulayıcı tınıyla bakışlarını yukarı kaldırdı. "Aren Bey'in ikramı." Nereye baktığını görmek için başımı kaldırdım. Gözlerimiz kesişirken elindeki bardağı hafifçe kaldırdı. Bana bakan gözlerine bahşettiğim küçük gülümsememle önüme döndüm. Madem ısmarlamıştı, içmemek olmazdı. Bardağı kırmızı rujla boyadığım dudaklarıma yaslarken ona doğru baktım. Dikkatle beni izlediğini gördüğümde boğazımı yakan viskiyi yudumlayıp dilimi dudaklarımda gezdirdim. Bu gece cüretkardım. Bu gece o adamı istiyordum.