"Gelinin kız kardeşinden bir gram altın!" Gelinin kız kardeşi olmak hiç bu kadar zor olmamıştı... Ablanın düğnünde takı töreninde kavga çıkarsa ve o kavgayı ayırmaya gelen polis memuruna ilk görüşte vurulursan ne mi olur? ECE&PAMİR

Dalga geçmek dışında hiçbir işe yaramayan arkadaş grubumla birlikte Hakkâri'de olmayan bir şey yaptık. Korku Evi açtık. İlk randevu oluşturanlar Hakkari'nin en bilinen timi. Kanca Timi. Doğum günü olduğu için timi tarafından zorla korku evine gelen komutana yapacağım minnacık bir şaka en fazla neye sebebiyet verir ki? Diğer asker veya asker-texting kurguları gibi ana kızımız okumuş doktor ve öğretmen değil. Çünkü bu hayatın bazı gerçekleri var ve herkes okuyacak diye bir kural yok? Bence bir şansa değer. ∞ Çıtır çerez bir şey. Hikaye'nin kurgusu tamamen şahsıma aittir ve kopyalanması halinde tüm haklar kullanılır. Hikayede geçen, kişiler, olay örgüsü vb. her şey hayal ürünüm olmakla birlikte gerçek dışıdır. Fazla dikkate almamak lazım. #1 - Polis [ 28.10.25 ] #1 - Love [ 07.09.25 ] #2 - Mizah [ 24.09.25]

Her şey Ezgi'nin içini dökmek için rastgele bir numara sallayıp askeri hatta yazmasıyla başlamıştı. O gün askeri hatta nöbetçi olan Alaz ise bu mesajlara şaşkınlıkla karşılık vermişti. Ezgi: O kadar yalnızım ki yazacak kimsem bile yok Ezgi: Umarım bir dolandırıcıya falan yazmıyorumdur Ezgi: O derece şanssız bir bedeviyim çünkü. Ezgi: Gecenin 2'sinde yazmam çok mantıksız biliyorum ama konuşacak kimsem yok. Ezgi: Eğer uyanıksan sadece kısa süreliğine beni dinleyip sonra gider misin? Ezgi: Kız olman ya da erkek olman benim için önemli değil şu an sadece anlatacak birilerine ihtiyacım var yani fark etmez. Ezgi: Bak dolandırıcıysan bile okeyim. Ezgi: Şu an çok saçmalamadım farkındayım. Alaz mesajları üstten okuduktan sonra her ne kadar yanıt vermek istemese de kendine engel olamadı ve cevap verdi. Alaz: Dolandırıcıyım. Ah hadi ama, bu hiç iyi bir başlangıç değildi neden parmakları böyle saçma bir şey yazmıştı ki? Tam herkesten sile basacakken, mesajın görülmesi ile Alaz bir küfür savurdu. Ezgi: yazıyor...

❝ Kanla açılan bir hikâyenin sayfaları, daha çok kanla yazılmaya mahkûmdur. Çünkü kan başladıysa, sonuna kadar akar. ❞ Bir gece belirsiz kişiler tarafından ülke adamlarına yönelik yapılan vahşi katliam sonucu ülke geri dönülmez büyük bir uçuruma sürüklenip kendi içinde parçalara ayrılır. Ve bu bütün dengeleri altüst eder. Çünkü ülkenin her bir bölünmüş bölgesi farklı federallerin hâkimiyeti altına girmeye başlamıştır. Her federal kendi düzenini, kendi kurallarını oluşturur. Kimi federal halkına özgürlüğü, eşitliği ve rahatlığı sunarken, kimisi acımasız diktatörlüğü ile halkını anarşi içinde kaybeder. Bölgelerinde yaşayan insanlar ise; bu korkunç düzene uymak zorundadır. Oluşan iç savaşlar ve sınıfsal çatışmalar şehirler arasında kanla çizilen sınırlar... Bu korkunç düzeni dünyaya ifşa etmek için yola çıkan Ülke Başkanın tanınan kızı Doktor Pera Dorokva ve bu yolda ona eşlik edecek olan ülkeni en üstün askeri ordusu Matov'da Yüzbaşı olan Harpkan Davis. KANLI HARBİYE ( PANTEHUS EVERENİ-1-)

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....

Abisinin arkadaşına yaptığı sosyal medya akımından sonra hayatı değişeceğini kim bile bilirdi ki? ○●□■ Siz : Seni bir arkadaş bir dostum gibi sevdim... Yusuf abi: Hayırdır Nazlı, ne diyorsun? Siz: Sen oturmuş bana aşktan dem vuruyorsun... "Bir şey mi duydu acaba ? Gerçi duyması imkansız kimse bilmiyor ki. Belli de etmiyorum aslında " Diye düşünüp telaşlandı Yusuf. Yusuf abi: Ne dem vurması. Tövbe tövbe... Siz: Sende sevdiğim çok şey var adı aşk değil... "Bende sevdiği çok şey olmasına mı sevinelim, yoksa aşk olmamasına mi üzülelim anasını satayım" diye homurdandı Yusuf...

Esir düşen Üsteğmen Deniz Özal. Kurtarıldıktan sonra tüm hayatı büyük bir değişim olur. Yeni bir duygu olan aşk ile tanışır. Bu sırada geçmişin tüm gerçekliği bir bir önüne gelir. Geçmişten kurtulmak için ya ateş olup yakacaktı yada kül olup kavrulacaktı.

Uzun bir süre sonra tekrar geldim. Cinsellik ve Argo kelimeler oluşmaktadır. Boş yapan olucaksa okumasın. teşekkürler