Tiz bir çan sesi. Kral ve Kraliçenin sarayından yükselen yoğun ölüm kokusu. Bir milyon asker Kralın emir vermesi için ihtiyatla bekliyordu. Soğuk, zırhlarının içindeki bedenleri titretecek kadar sert bir hal almıştı. Bazıları ellerini yumruk dahi yapabilecek bir güçte değildi. Bazılarıyla soğuya yenik düşüp yanındaki arkadaşına doğru devriliyordu. Bir milyon asker saraydan ani bir çığlık koptuğunda birazcık bile kıpırdamadı. Çığlıklar git gide kelimelere büründü. Soğuktan duyularının birçoğunu kaybedenler bile acı dolu çığlıkları duyabilmişti. "Oğlum!" Kraliçe yeni kesilmiş kordonun hala sarılı olduğu mor tenli bebeğe bakarak çığlık attı. Küçük prens, ebenin tüm çabasına rağmen kendi kordonuna dolanarak ölmüştü. Rahmindeki boşluğa bastıran Kraliçe bir kez daha acıyla çığlık attığında sarayın üzerinde uçuşan kargalar gökyüzünde dağıldı. İşte o zaman askerler neler olduğunu az çok anladı. Küçük prensin doğumu için yapılacak karşılama töreni; cenaze törenine dönüştü. Askerler yüreğinde yas acısıyla titredi. Ölü prenslerine saygılarını sunmak adına, geniş saray bahçesindeki her bir tabur teker teker diz döktü. Kral odasının balkonundan askerlerine baktı. Kaybettiğini dokuzuncu oğlu adına sağ koluna bir emir verdi. O gece; Bir milyon asker, kendi kılıcıyla öldürüldü. Bir milyon ölü kelebek saray bahçesine düştü. Bir milyon ruh sonsuza dek kayboldu.

Öyle ayarsız ki seni sevmelerim; kokunla sevişip, dudaklarınla uyumak, sesine sarılıp, saçlarınla konuşmak istiyorum olur olmadık saatlerde. Sonra dizlerime uzan istiyorum aklım sen saatlerine vurduğunda ve anlat istiyorum, ben her an seni dinlerken. Hayallerinden bahset istiyorum mesela, güzel günlerin, mutluluğun, umudun hala var olduğunu anlat istiyorum hayattan vazgeçmiş benliğime. Sen anlatırken kirpiklerini okşasın parmak uçlarım istiyorum. O hiç büyümeyen çocuk yanına sarılayım, dudaklarını seveyim, masal olup diline çarpan her kelimeyi öpeyim istiyorum. Öyle arsız ki seni sevmelerim; her an her dakika benim ol istiyorum.. Bu kitap yazar @_chendrella_ 'nın XiuChen hikayesinden Chanbaek'e uyarlanmıştır.

"Komutan ChanYeol ve askeri BaekHyun. Belki askerim olabilirsin belki de daha fazlası?" TÜM HAKLARI SAKLIDIR

Arkadaşlar arasında iflah olmaz bir yavşak olduğum söylenir çoğu zaman. Tabi ki elimden geçenler arasında da tam bir şerefsiz olarak anılıyorum orası ayrı. Çok insan ve çok yol deniyormuşum sözde. Hayır şimdi ne alakası var diyeceğim yalan olacak, çünkü insanlar çok haklılar. O yüzden genelde " oğlum beni bir salın ya, deneme yanılma yolu seviyorum belki" diyorum ama tahmin edin bakalım ne oldu? Şimdiler de çok saçma bir şekilde olsa da, o yollardan birinde kala kaldım ve ben bu aşkı diğerleri gibi harcayamıyorum. Hem de o beni bozuk para gibi harcarken.

exofanficturkey gururla sunar!! Onlar sadece okul arkadaşı ve yan komşuydular sadece. bütün hakları chanbaek destekliyen exollerin kalbinde saklı. Kitap yazarı: @kaisoodelisi

Sayfaların arkasındaki imzaya baktığında nefesi kesildi. "Byun Baekhyun." İşte, adaletin peşine düşmesi gereken isim buydu. Ama belki de çok geçti... Çünkü adalet bazen en çok ihtiyacı olanlara hiç ulaşmazdı.

"Öyle ki dudaklarından içmek isterim tüm zehri, kendim belirlemek isterim kaderimi."

[TAMAMLANDI] Jeju Adası'nda sonbaharın yumuşak dokunuşları arasında bir araya gelen iki edebiyat öğretmeni, edebiyatın büyüsünde kaybolurken, kalplerinde filizlenen bir aşka tanıklık ediyor. Şiirlerin ve denizin şahitliğinde, Chanyeol ve Baekhyun, aşklarını keşfetmeye cesaret ediyor. Bu hikaye, aşkın doğanın dinginliğinde nasıl yeşerdiğini ve edebiyatın birleştirici gücünü anlatıyor.

"İzinsiz girdiğin bu bahçeden edebiyete kadar çıkamayacaksın" Hayatın akışında, bazen farkında olmadan adım attığımız yollar bizi geri dönüşü olmayan bahçelere götürür. Bu bahçeler, ruhumuzun derinliklerinde askıda kalan anılar, duygular ve düşüncelerle bezeli, gizemli büyüleyici mekânlardır. Unutmayın, bu bahçeye bir kez adım attığınızda, artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.