"yürüdüğüm ömrüm değil, keskin bir tuz hikâyesi." * ..sinirlendiğini hissedebiliyorum. Elinde olsa kanımda dört nala koşturan cesareti bacağından vuracağını da biliyorum. Gözlerini gözlerime dikiyor ve siniri her tınısında taşıyan bir sesle, "Belki de öğrenemezsin. Belki de bu son şansındır. Büyü Gülce, büyü." diyor her harfin üstüne tek tek basarak, sanki aklıma kazınmalarını istiyormuş gibi. "Hayat, hiçbir zaman senin planlarına uymaz. Senin ona uyman gerekir." * "Gitme diyemedim," diye mırıldanıyorum ağzımın içinde. "Gözlerime baktı, gitme demem için, ama gitme diyemedim. Tuttum kolundan, bak dedim, bu yol, bensiz yürüyeceksin." "Onun yürüdüğü yol," Gözlerini elindeki kadehten kaldırıp gözlerimin içine bakıyor. "Senin içinde uzar Aziz Arif." *

Karanlığın Hassas Noktası ~Tek Kalp Beş Kardeşlik Serisi -1 (FINAL) Mortena Yayınları farkıyla yakında raflarda olacağız! Tanıtım Hayat hep kurallardan ibaretti Biricik için. O seçmedi annesiz büyümeyi o seçmedi babasının koskoca Mafya grubu beş parmaktan birisi olmasını. Annesiz yetişmesine rağmen cok güzel bir hayatı vardı. Bu karanlık dünyada erkek gibi yaşaması onun seçimi değildi o bir varisdi kız olsa da, beş parmağın birtanecik kız varisiydi. Beş Büyük'lerin tek hassas noktası. Koskoca Mafya varislerinin sert, umursamaz ve korkusuz tavırlı olmaları Biricike olan hassasiyetlerini değiştirmiyordu. Beş Parmağın...Beş Varisi... Savaş Arslanlı...Taylan Toralı...Özgür Çakır... Atakan Kılıç... ve Biricik Demirkan... Aşk girerse bu dünya'ya... Intikam hırsı... Güç yarışları... ve Acı gercekler... (+18 sahneler mevcuttur) 03.03.2015 tarihinden irtibaren yayında... 20.05.2016 tarihinde final oldu... Tüm Telif Hakları şahsıma aittir çalınma veya kopyalanma söz konusu dahilinde hukuki işlem başlatılacaktır❗️

Raflarda

♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌ Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray. Daha on sekizinde uyuşturucuya mahkûm olan bir kız... Lavin Kutup. İkisi bir araya gelince, öfkeleri cehennem olacak. Tenleri alev alacak... Porselen güzelliğindeki tenine doğru fısıldadı. "Sana sahip olmak istiyorum, Lavin. Önce olabileceğim en kibar şekilde, sonra olabileceğim en sert şekilde. Canını yakmak ve yakmamak istiyorum. Sesli olmanı ve sessiz olmanı istiyorum. Zevk almanı ve almamanı istiyorum. Seni nefessiz kalana kadar öpmek istiyorum. Sonra küçük bir nefese muhtaç olup, o nefesi benim ağzımdan almanı istiyorum." EDİM DEMİRAY & LAVİN KUTUP ❄?❄ İlk yaynlanma tarihi | 9.Mayıs.2016 Yazan | ELİSYA ROYAL

Kazandığı okul, onu mutlu etmesi gerekirken bütün kötü olayların içinde oldu. Dış görünüşü, Konuşması, Güçlü Duruşu, Çalışkanlığı, Bakışlarıyla göze battığı için miydi yoksa tüm bu olanlar? Kim bilir belki öyle, belki de değil! EZGİ'DEN MAYISA DÖNÜŞMESİ, ONU DEĞİŞTİRDİ Mİ? YOKSA İSTEDİĞİ VE EN BAŞINDAN OLMAK İSTEDİĞİ KİŞİ Mİ OLDU? Yepyeni bir kişilik.. Sil baştan yapan bir karakter.. Tam anlamıyla değiştiğini düşünen, MAYIS AKIM Değişmesine yardım eden Bir Yabancı, Arkadaşlık kurulmuş 7 kişi, En başından beri Aşık olan Gizemli Bir Kişi ve İçinden atamadığı Bir AŞK. BİR DEĞİŞİMİN, EN GÜZEL AŞK İZİ. •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• "Sen içimdeki Karanlığı aydınlatan ışıksın" Dedi. zorlukla, onunda canı acıyordu. "Gitme lüt-lütfen" Dedi. Dolu gözleriyle gözlerime bakıyordu. Gözlerim beni dinlemeksizin akıyorlardı, ardından gök gürleyip yağmur yağmaya başladı. Gözlerimin yaşları yağmurla karışıp yok oluyordu. Tıpkı o gün beni öldürdüğü gibi. Ben kendimi kaybetmiştim onun yüzünden! "Güneş varken, ışığa ihtiyaç duymaz kimse." Dedim en soğuk sesimle. "Güneşi ne yapayım, Işığım sende kalmışsa?" Gözlerinden bir damla aktığında, zaman durdu benim için. "Ağlama sarıl bana" Demek istedim. Ama diyemedim. "Sen benim en güzel Gecemdin. Her gece seni düşünerek uyumam, her gece seni düşünerek uyuyamamam. Sen benim en güzel Sahnemdin. Sana bakarak, kahkahalarım, Ağlamalarım, Sevinçlerim, Mutluluklarım, Hüznüm. Şimdi düşünüyorumda gerçekten kendimi hiçe saymışım senin yüzünden. Sana bu yüzü unutma demiştim! Sen, sen Ezgiye aşık oldun Meriç Soyal. Ben o kızım. Üzgünüm."

Bir yol düşünün ... Çıkmak zorunda olduğunuzu hissettiğiniz bir yol. Kendini buna öyle inandırmışsınız ki sanki yaşamanız buna bağlı gibi hissediyorsunuz. Uzun bir yol, kenarlarında göğe uzanan ağaçlar var . Adımlarınız içinizdeki karmaşadan habersiz sağlam ve güven dolu. Hafif esen rüzgar ağaçların dallarını dans ettirdikten sonra sizin saçlarınızı okşayıp geçiyor. İçinizde var olan bütün tereddütleri unutuyorsunuz o an. Daha da hızlı yürümeye başlıyorsunuz. Tam tepenizden kırlangıçlar şarkı söyleyerek uçuşuyor. Yüzünüzde içten bir gülümseme oluşuyor ve tam o saniye önünüzdeki çukuru görmediğiniz için takılıp yere düşüyorsunuz ve dizleriniz parçalanıyor. Acı dolu bir çığlık kopuyor bu defa dudaklarınızdan ve yaşaran gözlerinize artık söz dinletemiyorsunuz... Ağlıyorsunuz ... Hıçkırıklara boğularak ağlıyorsunuz hem de... Çünkü düştüğünüz yerden elinizi tutup kaldıracak başka bir el yok, kanayan dizinize bakabilecek kimse yok. Yanaklarınızı ıslatan göz yaşlarınızı silecek yumuşacık parmakları olan kimseniz yok... Bu defa daha acı dolu ağlamaya başlıyorsunuz. Sanki kanayan diziniz değilde yüreğinizmiş gibi. Bir süre daha ağlayıp göz yaşlarınızı kendiniz siliyorsunuz , sanki her şey sizin suçunuzmuş gibi . Sanki bunların hepsini haketmişsiniz gibi. Kanayan dizinizi silmeyi reddedip kendi çabalarınızla ayağa kalkıyorsunuz ve tekrar yürümeye başlıyorsunuz. Ama bu defa çok başka şeyler hissediyorsunuz. Az önce size güzel gelen ağaçlar bu defa size tıpkı zindan parmaklıklarını anımsatıyor, saçlarını okşayan rüzgar sizi üşütmeye başlıyor ve öten kırlangıçlar birer gardiyana dönüşüyor. Oradan kurtulmak istiyorsunuz ve koşmaya başlıyorsunuz . Ama koştukça yol daha da uzuyor sanki, attığınız her adımda etraf kararmaya başlı

Her şey bir kurşunun değil de, bir çift kara gözün kurbanı olmakla başladı. Bedenimde ki değil, ruhumdaki ölü tohumların yeşermesiyle attı nabzım. Ve o günden sonra üzerimdeki çiğ toprağı atıp yaşamaya başladım. "Çünkü burası Veda Caddesi," dedi kara gözlerini, gözlerimin içine mıhlayarak. "Çünkü burada her veda bir merhabayla başlar."

"Ben göğün karanlık yüzüydüm, o ise benim kutupyıldızımdı. Ona olan bitmek tükenmek bilmeyen sevgim, yönümü belirliyordu. En kıymetli pusulam, gövdemin yosun tutmuş tarafıydı Altemur Cihangir... Gözlerine katran karası diyordum fakat biliyordum ki onun katran karaları, benim karanlığımın yansımasıydı." Yayımlanma Tarihi ; 06.04.2016

Hayatını kendi koyduğu kurallara göre yaşayan işkolik bir kadın. Yeni transfer olduğu şirketin, attığı adımlardan en tehlikelisi olduğunu nereden bilebilirdi? Hayatın ona sunduklarıyla yetinmeyip hep daha fazlası için çalışan, kırgınlıklarından inşaa ettiği surların arkasında huzurlu bir hayat sürdüren Suna Cihangir. Karadeniz'in hırçın fırtınası kadar inatçı olan bu kadının yaptıkları, işlerini yokuşa mı sürecek, yoksa hayatı boyunca kaçtığı duygularıyla karşı karşıya mı kalacak? Zıtlıktan güzellikler doğar, peki ya durumlar eşitse?

Şapkadan tavşan bile çıkaramayan cadıların oluşturduğu bir meclis ne kadar sağlam ve de güçlü olabilirdi ki ? Tabiki de gülünçlüğü kadar sağlam ve güçlü olabilirdi. Gece yıldız desenli eteğinin altına Dünya'yı almışken Mary'nin eşliğinde tüm meclis denizin içine girmeye çalışan Dolunay'a doğru yürüyordu.Başlarına taktıkları sivri şapkaları suyun yüzeyinde kalana dek ilerleyen kızların hepsi ayrı diyarların yüceleri oluyorlardı.Fakat Dünya diye nitelendirdiğimiz diyarın yücesi kim olacak ? Bir tilki kadar sinsi olan Jessica mı ? Bir melek kadar iyimser olan Stevie mi ? Bir yılan kadar suskun olan Hannah mı ? İçten pazarlıklı olan Nikki mi ? Güzelliğinden başka bir şeye önem vermeyen Kelly mi ? Yoksa felaket mıknatısı olan çekingen kızımız Elsa mı ? Cadılar hiç bu kadar beceriksiz ve tehlikeli olmamıştı. Aşk-İhanet-Bir Tutam Büyü... (Akademi Serisi İlk Kitap) Tüm Hakları Saklıdır. ©