İskeletim iskeletinde; Yaşam bizi ayırana dek. ⚰️ Ressamın kalbi cayır cayırsa dumanla kaplanırdı tablolar, yazarın zihnindeki çerçeveler paramparçaysa solukları sökerdi satırlar. Kelimelerin canı olurdu, belki ruhu veya var oluşu. İnsanın göğsü sıkışırdı da parmak uçlarım kaşınıyor derdi. Çocuklar karanlıktan korkardı da ışığı seviyorum derdi. Ve ölüler yeniden doğmaktan korkardı da yaşama küserdi. Bir haftanın yedi canı olurdu, kadınlar kalplerinde yedi çerçeveyle doğardı. Kız çocuğu anılarını biriktirmeyi severdi ama boyu çivilere yetmezdi, küçücük boyuyla bir tabureyi çekiştirip astı bir bir çerçeveleri ve içine fotoğraflarını eklerken gülümsedi. Onları sevdi, parmak uçlarıyla okşadı, yeterince inanırsa sonsuzluğa karışacakmış ve sonsuzluğa onunla karışacakmış gibi bir güvenle fotoğraftaki mavi gözlere baktı. Yıllar geçti, boyu uzamıştı. Öyleyse bu sefer neden o tabureye çıkmıştı?

Nefes alıyordum ama yaşamıyordum. Konuşuyordum ama duyulmuyordum. Görüyordum ama her yer karanlıktı. Ve seviyorum, sadece seviyordum gerisi yoktu. Ben sevilmiyordum ve ben bazen gece gibiydim; karanlık, ıssız, sakin, kimsesiz...

Esir düşen Üsteğmen Deniz Özal. Kurtarıldıktan sonra tüm hayatı büyük bir değişim olur. Yeni bir duygu olan aşk ile tanışır. Bu sırada geçmişin tüm gerçekliği bir bir önüne gelir. Geçmişten kurtulmak için ya ateş olup yakacaktı yada kül olup kavrulacaktı.

❝Sen ve beni, birbirimizden başka kimse iyileştiremez. Çünkü biz yaralarımızı nereden öpeceğimizi biliyoruz.❞ Otuz üç yaşında basit bir terzi olan ama zorunluluktan bir fabrikada çalışan Gülendam, yaşadığı mahallede adı çoktan 'evde kalmış kız kurusu' diye çıkmıştı. Başında şeytandan hallice olan üvey annesi ve onun kızı, arkasından yaptıkları oyun ile Gülendam'ı, mahallenin yıllarca arkasından konuştuğu bir adamla zorunlu evliliğe sürükler. 10.05.2024 -

İlk yayım tarihi: 17. Nisan. 2021

Hayatınızda değiştirmeyeceğiniz üç şey vardır bunları biliyor musunuz? Ölüm... Kader ve Geçmiş... Bunların üçünü asla değiştiremezsin. Ne olursa olsun bir şekilde ölümün belirlenir, kaderin belirlenir ve geçmişin belirlenir. Geçmişinden ne kadar pişman duyarsan duy değiştirebiliyor musun? İçinden keşke diye geçirdiğini biliyorum. Ama geçirme aksine geçmiş hatandan ders çıkar. Geçmişin yarınını oluşturur... Tabi bazılarımızın geçmişi baya derindir ne kadar geçerse geçin gün gelir yüzüne birden tokat gibi çarpar, bir şey görürsün, duyarsın aklına o zaman gelir. Sanki zaman durur ve sen o geçmişinde ki hatanda takılır kalırsın. Zaman sanki sana düşmanmış gibi seni o zamana takılı bırakır ve gerçeklikten soyutlaştırır...Geçmişi parlak olmayan ve narsis bir baba tarafından büyütülen Kıraç Akıncı. Aile sorunları ile büyüyen ve kendin pembe dünyasında yaşayan Alya Karamaça... "Geçmişin siyah lekelerini bu günüme taşıyacağını bilseydim asla onlarla o çardaklar tanışmazdı." Yazılma Tarihi : 30.12.2019 Tekrar Yayınlanma Tarihi : 23. 07.2023

Bir kadın var, acısından kendini dağlara kapatan. Bu öyle büyük bir acı ki, dağlara gölge olacak kadar büyük hemde. O Gölge. Teröristlerin gölgesini bile göremediği Gölge. Ece... Gölge'nin ardındaki, güneşe aşık kız. Bu hikaye, güneşe aşık kızın güneşe kavuşma hikayesi. "Seni öldürmeyi geçtim, gölgeni bile görememişler." «Hikayedeki her şey hayal ürünüdür.» Düzenleniyor. (Eski ismi:|GÖLGE| Emredin Komutanım!)

☾ Bir insan en fazla ne kadar ileriye gidebilir? Belirlediği kurbanlarını canice katledip kulaklarından ve dillerinden koleksiyon yapacak kadar mı? Bir insan en fazla ne kadar ileriye gidebilir? Beni bana unutturacak kadar ilaçlara maruz kalmama göz yumacak kadar mı? Bir insan en fazla ne kadar ileriye gidebilir? Canımızın yanacağını bile bile birbirimize aşık olmamıza müsade edecek kadar mı? Bir insan en fazla ne kadar ileriye gidebilir? Bütün gerçekleri elinde saklayıp yıllarca acı çekmemize neden olacak kadar mı? Ben Doğa Özaydın. Hayır, benim adım İz. Ben, insanların uzuvlarıyla koleksiyon yapan katilin son kurbanıydım. Ben, haberim olmadan beni unutturacak kadar bana ilaç verenlerin kurbanıydım. Ben, beni uçuruma atan aşkın kurbanıydım. Ben, bu hikayenin kurbanıydım. ☾ 06.09.2023~

Okul gezisi olarak başlayan gezi,gençlerin kendilerini ölümcül bir oyunda bulmalarıyla şekil değiştirir. Her şeyden habersiz, etrafı ölümcül tuzaklarla ve onları öldürmek isteyen katillerle çevrilmiş bir adaya bırakılan çocuklar, bu adadan kurtulma mücadelesi verirken aynı zamanda da birbirleriyle mücadele ederek hayatta kalmaya çalışırlar. Teker teker bütün sırları ortaya çıkarılan gençler,kendi sırlarını açıklamanın rahatlığını yaşarken diğer kişilerin sırlarının altında ezilirler. "Bu adadaki en büyük tehlike; ne tuzaklar ne de bizi öldürmek için can atan katiller. En büyük tehlike,sırlarımızın hapsolduğu kafesin sonuna kadar açılmış olması!"