Bir kadın.. Bir adam.. Bir ev.. Peki bu üçü bir araya geldiğinde neler olacak dersiniz? Merak ediyorsanız Cihangir 'Numara 12'de buluşalım.

ASIM KARASOY Arabanın diğer ucunda oturan kız, yağmurun altında benimle o garip bakışmayı paylaşan kızla aynı kişi. Aynı keskin yüz hatları, neredeyse huysuzluk olarak tanımlanabilecek bir ifadeyi süsleyen hafifçe pembeye boyalı kalın dudaklar, bu mesafeden ne renk oldukları inkar edilemeyecek kadar belirgin olan yeşil gözler. Yüzünde dünyanın en durgun ifadesi. Lakin boş değil, sadece sessizliğin tamamladığı bir sakinlik. Yahut tenezzül etmeme. Bu kadar kısa süre içinde daha fazlasını tahlil etme fırsatı bulamadan arabadan inmek zorunda kalıyorum. Bir kere daha aynı kız, engel olunamaz bir süratle benden uzaklaşırken bu sefer ilkinde olduğundan daha çok canım sıkılıyor. EFLÂL ÇAĞAN Kaç zamandır dönüp dolaşıp yağmurun altındaki o ana varıyorum. Bütün o koşuşturmacanın arasında aniden fark ettiğim adamın hayali gözlerimin önüne çiziliyor. Sıradan bir günün ilginç bir tesadüfle bölündüğü o zaman aralığında sessiz ve eski bir kaide gibi her şeyin ve herkesin ortasında dikiliyor oluşundan daha çok, yüzündeki ve hatta teninden etrafına yaydığı o umursamaz havanın beni ele geçirdiği gerçeğinden bir türlü kurtulamıyorum. Sanki bütün dünya dönüyordu da Asım için o an kendi dünyası duruvermişti. Ne var ki bu acıklı ve dramatik bir benzetme değildi; içimdeki kopamayan fırtınanın acizliğinde bir hareketsizlikti onunkisi. Belki benim kadar aciz değildi, elbette değildi, lakin durgunluğunda bulduğum tanıdıklık hissi oraya çakılıp kalmamı sağlamıştı. YOKLUĞUNDAKİ SEN - ÇAĞANLAR 2

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

"Gitme." Dizlerinin üstüne çöktü. Duyabileceğim bir ses tonuyla konuşmasına devam etti. "Yalvarırım gitme. Biraz daha izin ver seni görmeme." Sesindeki acıyı anlamayacak tek bir varlık yoktu eminim. Ama bu şekilde olmazdı. Hasta olacaktı böyle durmaya devam ederse. Sırılsıklam olmuştu. Bu yüzden ağzımdan tek bir kelime çıktı. "Git." Fısıltıdan ibaret olsa da kasılan yüzünden anladığından emindim. İkimiz için de olan bu zor duruma bir son vermek istercesine balkonun kapısını araladım içeriye bir adım attım. Tam girip bakışlarımızdaki zincirleri gözlerimden olma pahasına koparacakken; "Köpekler gibi pişmanım. Görmüyor musun halimi? Yalvarırım izin ver bana. Deliler gibi aşığım ben sana. Senden başkası asla olamaz." diye avaz avaz bağıran pişmanlık dolu sesini işitmemle olduğum yerde mıhlanmışçasına donup kaldım bir süre. ✴ "Git." "Lanet olsun bana." diye bağırdı bir anda. Olduğum yerde sıçradım bu ani bağırmasıyla. Ona doğru döndüm. "Artık hayalinin bile tahammülü yok bana. O da beni kovuyor." derken sinirle ayağa kalktı. ✴ -02.01.2017-

Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."

"Gördüğün gibi ben seni, gerçek seni tanıyorum Levent! İnsan sevdiği kişinin herşeyine dikkat eder, özveride bulunur...... Sen beni tanımıyorsun Levent! İsmim dışında, herkesin bilebileceği basit bir kaç bilgi dışında hakkımda hiç bir şey bilmiyorsun. Geçen gün abimden duydukların senin için çok şaşırtıcıydı çünkü gerçek benim nasıl biri olduğum hakkında hiç bir fikrin yok. Sen benim nefretimi bilmiyorsun Levent! Sen benim kalbim kırıldığında, canım yandığında, en çok sevdiğim insana bile arkamı dönebileceğimi, onu arkamda bırakıp yoluma devam edebileceğimi bilmiyorsun." İ Karısının bir gün ondan vazgeçebileceği düşüncesi genç adamı iliklerine kadar buz kütlesine çevirdi. Olmazdı! Yapmazdı! Onun tanıdığı ya da tanıdığını sandığı karısı bunu yapmazdı. Ancak o an Beliz'in bütün cümleleri zihnine hücum etti. 'Levent karısı tanımıyordu!' Beliz, hala yanakları üzerindeki kocasının ellerinin üstüne kendi ellerini koydu ve dudaklarını kocasının dudaklarına değdirdi. Oraya minicik bir öpücük bıraktı. "Senden nefret etmeme izin verme Levent. Senden tek istediğim şey.......sev beni! Acıtmadan, kırmadan, incitmeden sadece sev beni." Diyen genç kız kalbindeki bütün duyguları ve yakarışları serbest bırakmıştı. **** Ateş gibi her şeyi yakıp kül edebilecek bir adam.....su gibi duru ve berrak bir kız... Peki ya ateş suya sevdalanırsa, onların bu imkansız görünen aşkı nasıl gelişir? Tabiki ben yazdığımda...

Bu hikayeyi bizim grubumuz dışında okuyanlar için kısa bir açıklama yapalım :) Ben biliyorum ki çoğumuz yatmadan önce hayaller kurarız ve eğer genç bir kızsanız o hayaller yüzde doksan, ya bir hikayede okuduğumuz ya da gerçek hayatta platonik olduğumuz çocuklarla ilgilidir. İşte ben bu hikayeyi de gerçek ve hayalleri bir arada; kafamıza nasıl eserse daha doğrusu hayallerimiz bizi nereye götürürse öyle yazacağım. :) Yaşananların büyük çoğunlugu gerçek ve hikayedeki her karakter de bizim deli grubumuzun bir parçası :) Kimin aşkı gerçek kimin aşkı hayal bulması size kalmış :) Bizim dışımizda okuyan olur mu bilmiyorum ama eğer okuyacak olursaniz aramızda olduğunuzu bize belli edin :) Gelin beraber eglenelim:) Çiğdem; Tatiana Vasilieva <3 Erdem ; Pedro Soltz Büşra ; Crystal Reed <3 Emre ; Theo James Elif; Adelaide Kane <3 Anıl ; Matthew Daddario Songül ; Nilay Deniz <3 Mehmet ; Berk Atan

Bütün hikayeler de esas oğlan soğuk birisi olur. Ama bu sefer esas oğlan değil esas kızımız soğuk. Esas kızımızın insanlara güvenememe sorunu vardır. Yanlız kalmayı sever. Bunun gibi sorunları vardır ve hiç beklemediği anda kendisiyle arkadaş olmak isteyen birisiyle karşılaşır. Devamın da ne olucak hep beraber bakalım... ~Hikayeden kesit~ ''Acaba ne zaman peşimi bırakıcaksın. Seni umursamadığım halde beni takip ediyorsun. Hey! Normalde kızlar erkeklerin peşin de koşar. Farkında mısın bilmiyorum ama sen benim peşimde koşuyosun!'' ''Aman Allah'ım! İlk defa üç veya dört kelimeden uzun konuştun!'' ''ZEYNEP&KEREM''