" Ben bir göçmen kızı gördüm ruhu ölü, kanatları kırık ,gözleri toprak ,saçları seher yeli " "Ben bir Karadeniz yağızı gördüm yüreği efkar , kolları huzur,gözleri gök yüzü" Karadeniz şahit oldu gök yüzüyle toprağın esen yel misali aşkına.

mecburdum İki hecelik bir kelime, aşkı kül etmeye yeter miydi? Oysa ki bu kelime, Ateş'i derbeder etmeye yetiyordu. Sinirden, iki eliyle ardı ardına vurdu başına adam. Bir şarkının en güzel noktası diye adlandırdığı ses, şimdi ölüm fermanıydı. "Sus lan, sus!" Genç adamın yanan yüreğinin feryadıydı bu. Bir adım yaklaşmak istese de kadın, adam bir adım geriledi, usulca başını iki yana salladı, işaret parmağını kadına uyarır gibi sallayıp dedi ki: "Başkasının yüz tutmuş ellerinle sakın dokunma bana, seni buna pişman ederim." Sırat köprüsünden çoktan dönüşmüştü bu aşk; ölmüştü, ama toprağa hasretti...

BIÇAKÇI aşiretinin ağası Hüseyin Alaz'ın töre denen saçmalıklar silsilesi ile mücadelesini ve hiç ummadığı bir zamanda uğradığı saldırı sonucu tanıştığı doktor Tuğsem'le çekişmeli ilişkilerini okumaya ne dersiniz. Urfa'nın sert ağasının gri mavi gözlü şirin öğretmenle sınavı da belki dikkatinizi çeker. Wattpad de bu isim ile yayımlanan ilk ve tek hikayedir. Çalınma durumunda yasal yollara başvurulacaktır.