"Cidden bu kız mı hadi ama dostum, doğru düzgün göğüsü bile yok." sinirle gözlerimi ona diktim. "Kız zevkim ne zamandan beri umrunda?" alaylı gözleri yok oldu ve ciddiyetle bana döndü. "Aynı kıza taptığımızdan beri..." #Hanne'nin dersleri serisi-2 *Kitaplar ayrı okunabilir ama sırayla okunması tavsiye edilir.

hande : göğüslerimin arasına yaptırmak istediğim bir model var hande : uçlara doğru uzanan hande: yapabilecek kadar becerikli misin dövmeci : At bir bakalım. *Hande'den yeni bir fotoğraf.* *Fotoğraf açıldı.* dövmeci : Siktir. dövmeci : Modeli atacaktın göğüslerini değil. -- YN : Hikayede yetişkin içerik, küfür, argo olacaktır. Rahatsız olacakların başlamaması rica olunur. BT : 8.6.21

"Güneş yağmur yağmadıkça çıkaramazdı gökkuşağını. Tamamlanamazdı gökyüzü .Ve aşk bir kalbe düşmedikçe sevda nedir bilmezdi kalp. Bizim gibilerin sevdası da vatan aşkı kalbe düşünce yanmaya başladı. Ya da hayal ettiği aşkı vatanda bulunca... " #askerkurgu

Genel Kurgu #1 Bir adam düşünün, hayatının tüm dönemlerini karanlık işlerle geçiren ve geçmişinin izlerini hâlâ üzerinde taşıyan... Bir de kadın düşünün, şu yaşına kadar sersefil büyüyen ve babasının hastalığı yüzünden yüklü bir miktarda paraya ihtiyacı olan... Gece ve Işık. İsimleri birbirine tamamen zıt olan karakterlerinin ispatıydı. Adam gece kadar karanlık, kadın ise güzelliğiyle bir ışık gibi parlaktı. Kadının ihtiyacı olan paraydı. Bulmuştu. Yanında hayatının aşkıyla beraber. Peki sizi hiç tanımayan bir tefeci hiçbir kefil göstermediğiniz halde size neden istediğiniz parayı versin ki? İşte tüm gizem de burada başladı zaten. •• Bana hediye ettiği kolyenin klipsini aradım ama bulamadım. Kutunun içinde küçük de bir anahtar vardı. Ufacıktı. Anahtarın nereye gireceğini sonradan fark etmiştim. El ele tutuşan figürün ortasındaydı anahtar yuvası. "Kolyeyi takabilmen için ellerin ayrılması gerekiyor. Sadece bir seferlik ayrılsın o eller. Bir daha asla bu kolyeyi çıkarma ki ellerimiz ayrılmasın." Geleceği kimse bilemezdi. Neler yaşayacakları hiç belli değildi. Işık, Gece'nin ondan gizlediği büyük sırrını öğrendiğinde tüm hayatları değişecek ve bu sır Işık'ı zor bir karara itecekti. Onlar farkında olmadan birbirlerini yıpratacak ve güvenlerini kaybedecekti. Bu engeli aştıklarını düşündükleri anda, bir ölüm tüm hayatlarını değiştirecek ve onlar farkında olmadan kaçınılmaz sona sürüklenecekler... Bu sonu kendi elleriyle inşa etseler de bir şeyleri değiştirmek için hep çabaladılar. Bakalım çabaları işe yarayacak mı yoksa Gece ve Işık, isimleri gibi birbirlerinin zıddına mı sürüklenecekler? Kapak tasarımı: @dowofficial (rei-nia) NOT: +18 Sahneler bulunur. Uyarıyı okuduğu halde kitaba başlayıp bu sahnelerde saçma sapan yorum yapanlar tarafımdan engellenecektir.

Sena *Fotoğraf* Başkomiserim: "Güzel vücut, ama sencede sana göre fazla büyük değilmiyim küçük kız?" Sena: "Siktir! Yanlışlıkla size attım." Başkomiserim: "Eminim öyledir." ☆☆☆ Üzerinde oturduğum vücudu taş kesilmiş kıpırdamazken, belimdeki tutuşu sıklaşmış, bakışları kırmızı rujlu dudaklarıma inmişti. "Kendimi durdurmayı başaramıyorum." dedi gözlerini kapatarak. "Deniyorum Sena." Sesli bir iç çekit. "Lanet olsun başaramıyorum. Bu çok yanlış." Kafasını öne atıp, parmaklarını salık bıraktığım saçlarım arasına daldırdı. Yine en yakınımdan soluyordum ferahlatıcı kokusunu. Göğüslerimiz şiddetle yükselip bir birine değerken, burnunu burnuma sürtüp nefesimi içine çekti. "Berbat öpüşürüm." dediği anda, dudaklarımın üzerindeki sıcak baskı zihnimi bulanıklaştırırken, anında gözlerimin kapanmasına neden olmuştu. +18(yetişkin içerikli) sahneler bulunmaktadır. ●Bölümler düzenli olarak hafta boyu yayınlanıyor.

Aden'in hayatı aslında oldukça basit ilerliyordu: Geç kalk → Koşarak işe git → Azar işit → Hayatta kal → Tekrar et. Ama bu döngü bir sabah dramatik bir şekilde bozuldu. Çünkü Aden, sadece beş dakika değil, iki buçuk saat geç kaldı. Ve başhemşirenin yüzünde beliren o gülümseme... Hani şu "Seni işten kovmanın tam zamanı" gülümsemesi... Evet, aynen ondan. Eve dönen Aden, gözyaşları içinde değil, sinirden lemonata gibi ekşiydi. Arkadaşının tavsiyesi ise oldukça basitti: "İş bulamıyorsan, iş seni bulsun. İlan ver." "Tamam," dedi Aden. "Ne kadar kötü olabilir ki?" Cevap: Çok. Hem de tahmin ettiğinden daha fazla. Bir gün sonra gelen gizemli mesajla, Aden kendini pahalı bir evde, sessiz adamların arasında, hatta koridorlarda bile yankılanan bir gerilimin içinde bulur. Gittiği "ev" aslında ev falan değildir; daha çok "Yanlışlıkla içeri girersen bir daha çıkamayabilirsin" havası vardır. Ve orada karşısına çıkan adam... Aras Lorenzo Ruggiero. Karanlık bakışlı, tehlikeli, öfkesini saklamayı beceremeyen, ama aynı zamanda sesiyle bile insanı sakinleştirebilen tuhaf bir karışım. Aden'in ilanına cevap veren o kişidir-ama onun bir "hasta" olmadığı çok açıktır. Aden kısa sürede anlar ki: Bu sadece bir iş değildir. Bu sadece bir ev değildir. Ve Aras sadece bir adam değildir. Aden'in attığı o küçük ilan, onu mafya dünyasının tam ortasına, geri dönüşü olmayan bir gölgenin içine sürükler. Artık attığı her adım tehlikeyle, her nefes sırlarla, her bakış ise Aras'la doludur. Komedi biter. Karanlık başlar. ( bu kitap benim yazdığım ilk kitabım ve konular baya hızlı ilerliyor bunu bilerek okumaya başlarsanız sevinirim) ( ha bir de birkaç saçma yerleri de olabilir, düzenledim kitabı ama çok fazla bir değişiklik yapamadım çünkü o zaman kitabı baya değiştirmem gerekirdi)

Merak ettiğim bir soru sordum, "Neden geldiniz?" "Gelmemizden memnun değil misin yoksa?" Annemin yapmacık hareketlerinden memnun değilim demek vardı da. "Ondan değil ya merak ettim." "Annem ve babam seni görmek istediler." Kaşlarımı çattım, "Niye?" "En son bebek iken görmüşler seni" "Peki, nereden akraba oluyoruz?" "Bilmem, merak ettiklerin bunlar mı?" "Evet, ne olmuş?" "Bir şey yok..." İkimizde sustuk. "Benle ilgili bir şey merak etmiyor musun?" Birde bir şey yok diyor. Başlangıç tarihi: 04/02/2024

Okyanus mavisi gözlerinin içerisinde kaybolmak isterken kendimi tamda orada buldum. "YÜZBAŞI KARAY!" Adını duyduklarında tüyleri diken diken olur, yüzünü görenlerin hepsi ölüdür. Rüyalarında rengi olurdu; siyah, beyaz, mor ve gri. Benim rüyam tam olarak siyahın en koyu tonlarında. Savaş bitmedi. Sadece perde değişti. Binalar kül, şehirler enkaz... Gökyüzü karanlık. Ama o hâlâ ayakta. Silahı elinde, künyesi boynunda. Yüzbaşı Karay için emir yok, birlik yok, komuta zinciri yok. Sadece hayatta kalması gereken bir gece ve gerçeği öğrenmesi gereken bir kâbus var. Birde sevdası... Her adımda pusuda bir düşman. Her gölgede eski bir sır. Ve rüyalar artık sadece uykuda gelmiyor. Kurşunların, ihanetin ve karanlığın hüküm sürdüğü bu dünyada, ya uyum sağlarsın... ya da unutulursun. Hazır mısın? Çünkü bu bir rüya değil. Bu, son savaş. Kitabın tüm hakları / bu1yazar adlı kullanıcıya aittir

Terk edilmenin acısını yaşayan genç kızın başvurduğu garip yol kendine göstermelik bir sevgili bulup eski sevgilisini kıskandırmaktır. Bunun için okulun popüler çocuklarından biriyle anlaşma yapar ve yeni bir maceraya atılırlar. Girdiği bu engebeli yolda gerçek aşkı bulacak, bulduracaktır. *Wattpad'de yayımlanan Göstermelik Sevgili isimli ilk hikayedir. *Mizah #1 (03.08.2020) *Kısa Hikaye #1 (06.09.2020) *Genç Kurgu #1 (08.09.2020) *Genel Kurgu #1 (14.09.2020) *Genç Kız Edebiyatı #1 (11.10.2020)

Issız bir arazinin arkasında bir site, ama bir siteden fazlası. Aynı bir şehir gibi. Burada herkes birbirini tanır, seni gördüklerinde anlarlar, buraya gelen yeni bir kurban olduğunu... "Kimse çözemedi gizemi, en son 38 yıl önce bir çocuk kayboldu. Ondan önce yüzlercesi, ne çocuğa ne ailesine ulaşıldı. O dairede her kim kalırsa, ilk geceleri normal geçer. Sonraki geceler kabuslar başlar, yakın zamandan sadece geceleri çığlıkları duyulur, dairede kalanların. Bir süre için gözükmezler, sonra, aylar sonra hiç sesleri çıkmayınca daireye birisi çıkar ve bakar. Her kim bakarsa baksın kurduğu cümle şudur; 'Sanki yıllardır ayak basılmamış rutubet kokan bir yer, orada kimse yok, onlarda gittiler.' " "Nereye gittiler?" "Onu kimse bilmiyor ama sana söyleyeceklerim şunlar, bu bir kehanet tabi ki doğruluğunu bilemem. Orası karanlık ve lanetli. Kulaklarını iyi aç ve dinle, 'O bataklığa düştün mü bir kere, bir daha çıkmazsın. Sakın çırpınma, yoksa daha çok batarsın. Önce kabuslar, sonra ölüler çağırır seni. Onlara kulak verme, kimseye inanma. Bir gün bir yabancı kılığında, bir gün ise ailen kılığında gelirler. Kimseye güvenme, onlar ailen değil. Bir gün çağıracak seni, en son sonu geldi sandık, gelmedi. Son kurban da onlara yetmedi. Nasıl bazı yerler güzel ruhlarla kaplıysa, burasıda kalbi çalınmış ruhlarla lanetli. İneceksin yerin altına, cesetler göreceksin, eğer doğru bakarsan, burada gördüğün herkesin bedenini göreceksin. Bir anahtar bulmalısın, son kurbanı uyandırmalısın. Ama dikkat et, kendi anahtarını saklamalısın. Sadece 1 ay müddetin var, orada zaman sandığından çabuk akar.' " (Her hafta pazar saat 18:00'da yeni bölüm)