"Ya Pamir, biz neden hâlâ evlenmedik lan? Bak, benimle evlensen sabahları küfürle uyanırsın, akşamları da seni tokatlarım. Çok eğlenceli olur." Göz ucuyla baktı, dudaklarının kenarı hafif kıvrıldı. "Sadece akşamları mı tokatlıyorsun?" dedi. "Gündüz de serbest, ama sırası gelen yiyor. Nasılsın, memnun musun?" "Koleksiyonum tamam gibi. Bir de yüzük eksik." "Salak," dedim. "Sen daha salaksın," dedi. Ve işte o an... içimden garip bir şey geçti. Böyle... yılların içinde biriken, ağzımı açsam kalbimden çıkacak bir şey.

Hazal, yaşadığı bir olay üzerine yıllardır zorla tutulduğu yerden kaçmak zorunda kalır. Hiç beklemediği bir anda karşısına çıkan ve bazı şeylerin karşılığında onu koruyabileceğini söyleyen deniz gözlü adam, Hazal'ın hiç tahmin edemeyeceği biri çıkmıştır. Hazal peşindekilerinin pençesinden kurtulmak için asla tanışacağını bile düşünmediği bu adamla bir anlaşma yapar. Fakat çıktığı bu yeni yol hiç de umduğu gibi olmaz. Birdenbire klanların yönetiminde olan yeraltı dünyasının tam merkezinde olan Hazal; sandığından bile çok daha fazla tehlikeli olan bir dünya, çözülmesi gereken sırlar, ağlarını gittikçe ören yalanlar, her geçen gün daha da artan şüpheler ve daha çok fazlasıyla kendisini karşı karşıya bulur. Peki bu koyu deniz mavisi gözlü adam, vadettiği gibi onu koruyacak mıdır? Yoksa Hazal'ın kendisini asıl koruması gereken kişi o mudur? (YAKAMOZ üç kitaptan oluşacak bir roman serisidir. Birinci kitap tamamlanmıştır. İkinci kitap devam etmektedir.)

VEYL, geçmişini kaybetmiş bir kadının hatırladıkça güçlenen ve aynı anda kırılan hikâyesi. Mahru Boz, mafyatik bir düzenin ve suskun sırların içinde, onu hem koruyan hem de yaralayan bir adamla aynı kaderi paylaşır. Bu hikâye; aşkın güvenle, intikamın hafızayla ve gücün bedelle sınandığı bir yolculuktur.

İntiharı düşünmekle intihar etmek arasındaki boşluk... Birinde alınan nefes, diğerinde son nefes... O boşluğu dolduracak bir gün fiiliyete geçmemek için yıktığımız kalplerin cesetleri. Seni koruması için var ettiğin cesetlere basarak ilerleyeceksin kendi intiharına. Onlar öldüğüyle kalacak, sen yok ettiğin kendinle... O ölecek, sen yok olacaksın. Ruhunla gömecekler, uçamayacak. Çoktan kanadını kırmışlar... Peki ya senin öldürdüklerin? Ben öldürdüm, ben de öldüm... Katillerin yası tutulur mu? İsterdim... Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Miray sırların, yaşamın ve ölümün kilit noktası olan o kişi. Her şeyin başlangıcı ve belki de her şeyin sonu. 🗝️⛓️ 6 yaşında ailesi tarafından terk edilen Miray, yıllar sonra babasıyla karşılıyor ve böylelikle hayatında yüzleşmeye belki de hiç hazır olmadığı şeylerle yüzleşiyor. Miray, çok büyük bir oyunun döndüğünün farkında fakat o, oynamayı red ediyor. Yöneticiyi arıyor. Yönetici ise planını gerçekleştirdığinde, asıl yıkım ve oyunun o zaman başlayacağının farkında değil. Çünkü Miray, yalnız değil. En yalnız kaldığını sandığı anda bile. ❝Çığlıklarını duyuyorum. Yardımım için yardımın gerek, Kimsesiz.❞ . . . . Her okuyucuya hitap etmeyebilir.

SINIRDA SERİSİ I Bu kitap kısa bir asker kurgusudur. İki askerin evlilik hayatını anlatan, geçmiş ve şimdiki zamandan oluşan bir hikâyedir.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun?" Diye sordu, sakin kalmaya çalışarak. Gözlerini yumdu kısa bir süre, sakinleşmek için. "BEN, SEN YAŞA DİYE KOKUNA HASRET KALMIŞKEN; SEN KENDİNİ NASIL TEHLİKEYE ATARSIN?!" Diye bağırdı. Sinirle gözlerimi kırpıştırdım. "Ben yaşayayım diye öyle mi?" Diye sordum, boş gözlerle. "Ya sen beni nasıl bıraktın? Nasıl?" Diye sordum, merakla gözlerine bakarken. "Annem öldü ya benim! Annem!" Dedim, sesim titremişti. "Benim sana ihtiyacım vardı, yaşamaya değil," dedim sertçe. Bakışlarım ifadesizdi, şuan ona olan sinirim, sevgimden daha fazla. Ne zaman terazi terse döner, o zaman ben ona sarılabilirim. Sinirle kollarımı iki yana açtım. "AL! YAŞIYORUM!" Diye bağırdım. Dudaklarımdan alaylı bir kahkaha döküldü. "Tabii buna yaşamak denirse," dedim. Baş parmağımı tam kalbine yasladım. "Korkaksın sen," dedim, hiç acımadan. Onu arkamda bırakıp odadan çıktım. Asıl benim hikâyem şimdi başlıyordu...

"Bu avına âşık olan bir avcının skandalı değil... Hâkeza sen aslanın pençesine düşmüş zarif bir ceylan değilsin; kurdun inine düşmüş bir kuzu da değilsin." diye fısıldadığında, sıcak nefesi sus çizgime çarptı. Kül kokan parmaklarının tersi şakaklarımdan aşağıya doğru yavaşça sürtünüp, kirpiklerime takılmış uzun perçemlerimin bir tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Sen sürüsü olmayan bir kar leoparısın, ben de seni yamacında saklayan uçurum." • • • *Kurgunun bütün hakları bana aittir! En ufak bir çalıntı durumunda, gerekli işlemler başlatılacaktır.