Fırtına ve Yaprak kitabının 2. yani devam kitabıdır. Bu kitabı okurken, karakterleri ve olayları anlayabilmeniz için 1. kitabı okumanız gerekmektedir.

"Dahası sen bir rüyasın," dedi çocuk, "neden kendine yardım etmeyi denemiyorsun?" Emily herkes kadar sıradan biri olduğunu düşünüyordu. Herkes kadar sıkıcı ve alışılagelmiş bir adı, sürekli rastlayabileceğiniz türden bir görünüşü ve bisiklet sürmek gibi yavan hobileri vardı. Ne var ki bu genç kız bir gece yarısı yatağından zıplayarak uyandığında hiçbir şeyin bir daha asla aynı olmayacağından habersizdi. O artık kendini uykuların çok ötesinde ve hayallerin ulaşamayacağı kadar muhteşem bir dünyada bulmuştu. Fakat Emily'nin bu rüyadan uyanıp hiçbir şeyin göründüğü kadar harika olmadığını fark etmesi uzun sürmeyecekti. "Hayatlarımızı bir rüyayla karşılaştıranlar haklıymış. Uyanık uyuyor, ve uykuda uyanıyormuşuz." -Montaigne

11.09.2015 tarihinde basılıp kitap olmuştur. "Sadece beni görmeni, sadece bana bakmanı ve sadece benim yanımda olmanı istedim." Gecenin ardından gelen gündüz. Kavga ve aşk. Kötünün içindeki iyi. Dünya dengede durabiliyorsa, muhtemelen bu karşıtlıklar yüzündendir. Hikâyesini hiç öğrenemeyeceğimiz insanları sadece tanıdığımız kadarıyla sevmek, onlardan korkmamak mümkün mü? Sevilmeye ihtiyacı olan genç bir kızı bütün varlığıyla seven, canı pahasına koruyan kişi ya bir katilse? Alexis ve Harry'nin yaşadıkları, tüm bu soruların cevaplarını arıyor.

Kişinin kalbinde duyguya dair hiçbir şey kalmamışsa bedenin varlığı anlamsızdı. Önce kalbe dokunmadan direk tene değen eller gerçek bir insana değmiş sayılır mıydı? Ya da gördüğü manzara karşısında parıldamayan gözler bomboş bakışların kurbanı olduğu halde canlı mıydı? Dümdüz bir suratla, gülümsemek için çaba sarf etmeyen bir çift dudak başka bir dudakla birleşse ne olurdu peki? Bataklığın en dibinde çığlık atmaya tenezzül etmeyen kişi, sırf ölümü dahi göze alacak kadar mutsuzsa, hissizliği kabul edilir miydi? Beden ruhtan ayrılmak için sadece son bir hamle bekliyordu. Peki ya kişi ufak bir bıçak darbesiyle cılız bedenine tutunmuş incecik ipi koparmak kadar basit bir işlemi yapmamak için direniyorsa? Ya hala bağı olduğunu sandığı ruhu çoktan başka bir aleme göç ettiyse ve ruhundan geriye kalan tek hediye aldığı sayılı, soğuk nefeslerse?..

'Raflarda bulabilirsiniz.' Bu hikayede klasik kötü çocuktan daha fazlası var. Bu sefer ki; daha sert, daha tutkulu, daha ateşli ve daha can yakıcı. Bu, sadist bir patronun ağına yakalanan masum genç kızın hikayesi. by; kamii-sama - #7 in Chicklit

İşkenceli bir ölüm kötülerin hak ettiği bir sondur. Kiralık bir katil mi daha kötüdür yoksa bir hırsız mı ? Yoksa lügatların da olmayan günahlar la kavrulmuş, bir aşk mı ? İki kişi bir oyunu oynamaya başlarsa, beraberlik söz konusu bile değildir. Toplumdan kendini soyutlamış, ulaşılması mümkün olmayan genç adam, oyunu kazanmakta diretirken, Güzelliğiyle sınır tanımayan bir hırsızın karşısında, fazla şansının olmadığının farkında. Ama kedicik, düşüncelerin tam aksi yönüne koşuyor. Ve genç adamın son zamanlar da, diline takılan bir cümle, "Sıcak, ölümü ifade eder kedicik."

Kapat gözlerini Beste, belki onu görürsün. Ama aydınlık olmasını bekleme. Onun kendisi başlı başına karanlık değil mi zaten? Bu karanlık ve beyazın hikayesi.

"okulumu değiştirdim ve geldim" iki gün önce bora bana bu ifadeyle tekrar baksa anıra anıra güle bilirdim ama maalesef iki gün önce var olduğu için gülemiyorum. Aslında gülmemek için dudağımı dişleyip kendime eziyet ediyorum eve gidip anıra anıra gülmesem. "ne demek okulu değiştiriyorum?" diyip kolumu sıkmaya başladı "okulu. değiştiriyorum. demek." her kelimeyi vurgulayarak söyledim hani şimdi anlamaz filan bidaha anlatamam. Bunların hepsi üşengeçlik. "lan dalgamı geçiyorsun sen benle ?!" bağırdı ve kolumu daha sıkı tutmaya başladı. "dalga denizde olur hıı" -qapaq- deyip kolmu bir hışımla çektim ve apartmana doğru yürümeye başladım. Apartman kapısını açmadan önce boraya dönüp tekrar baktım . Eli havada asılı kalmış bir şekilde karşıya bakıyordu Eve gidince gülmeyi kesinlikle artıracağımı kenara yazdım ve apartmana girdim . 08.12.2014 Düzenlemeye alınmıştır -18.08.2017-

.

"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "... cevap hep sen oluyorsun,'' dedim ve gülümsemeye çalıştım. Yanaklarımın üstünden süzülen gözyaşlarımı hissedince silmek için elimi kaldırdım. Tam yanağıma götürecekken Demir benden önce davrandı ve başparmağını yanağımda ve gözümün altında gezdirerek gözyaşlarımı sildi. Avucunu açtı ve başımı onun avucuna yaslamama izin verdi. Bu kitap KARANLIK LİSE serisinin ikinci kitabıdır.Önce ilk kitabı okumanız tavsiye edilir. Karanlık Lise serisi Epsilon Yayınevi ile tüm kitapçılarda! Karanlık Lise ve Karanlık Lise 2'yi tüm kitabevlerinden ve internetten satın alabilirsiniz. Bu yolda hiçbir zaman desteğini çekmeyen, daima yanımda olan Gölge Ailesi'ne çok teşekkür ediyorum. Sizler benim ikinci ailemsiniz. Sizleri çok seviyorum. Twitter: @alyaoztanyel Facebook: Karanlık Lise sayfası, Alya Öztanyel sayfası