Asena, askerlik yolunda karşılaştığı zorluklarla sadece fiziksel değil, içsel bir mücadele de verir. Kadın olmanın engellerini aşarak, toplumun önyargılarına karşı direnirken, aynı zamanda kimliğini ve gücünü keşfeder. "Savaşçı Kadın", cesaret, azim ve gerçek kahramanlığın ne demek olduğunu anlatan etkileyici bir yolculuktur.

Yaşatmak için yaşamayan 7 asker... Rütbeleri yok. İsimleri yok. Yaşadıklarına dair bir kanıt yok. Kimsenin yapamayacağını yapmak için eğitim aldılar. Hiçbir izin verilmeyen yerlere girdiler. Başarılarına başarılar eklediler. Ve bir kadın... Alev Zorlu... Zorlu bir hayatın yolcusu. Bir kez sevdi. Bir kez ihanet etti sevdasına. Kimsenin yapamayacağını yaptı. Çekti silahı vurdu. Kurşun onun elindeki silahtan çıktı ama döndü kendi kalbini vurdu. Ah bile demedi. Yaman Yıldırım... Doğru bildiğinden şaşmayan bir komutan. Dikildi komutanının karşısına. Dimdik durdu. Koydu beresini, silahını, rütbesini masaya.. Yaşamayanlar 1 i okumanıza gerek yoktur. Bir kaç bölüm okuyunca hikâye anlaşılacaktır. ' Ben çok şehit verdim bu yolda. Hiçbiri tereddüt etmedi ölüme giderken. Onlar yaşatmak için yaşamadılar. Övgü beklemediler. Alkış beklemediler. Ödül beklemediler. Ne yaptılarsa vatan için yaptılar. Vatan aşkıyla yaptılar. Benim şehitlerim kendi isimleriyle şehitlikte yer sahibi olmayı hak ediyorlar. Ve benim askerlerim artık yaşamayı hak ediyorlar. Ya kendi isimleriyle yaşarlar. Ya da ben projeyi burada bitiriyorum. '

Bedenini öne doğru büktü ve koyu kahvelerini kısarak dudaklarını büyük bir yavaşlıkla alnıma dokundurdu. Tam da o anda midemin aniden kasıldığını hissettim. "Eğer benden istediğin gerçekten buysa, abin olurum." Sarfettiği sözler ile kulaklarımda bir uğultu ve hemen ardından boğazımda bir yanma meydana geldi. Onu göğüsünden tutup kendimden uzaklaştırmak ve bu yakınlığın gereksiz olduğunu savunmak istedim ancak dudakları temasını kesmeden ve onu itmemden gram etkilenmeden sürtünerek burnumun ucuna kadar indi. "İhtiyaç duyduğunda, baban olurum." Dudakları burnuma küçük bir baskı uygulayarak kısa süreliğine tenimden ayrılırken çok geçmeden sıcak dudaklarının varlığını yanan yanaklarımda hissettim. Göğüsümde binbir çabayla canlı tutmak için çabaladığım, özenle sakladığım o minik kuşun kanatlarını delicesine çırptığına şahit oldum. Yutkunuşlarım arttı. Nefes alış verişlerim hızlandı. Dudaklarını aralayıp kısa bir nefes aldığı esnada burnunu bir kedi misali usulca yanağıma sürttü. "Sığınmak isteğinde, liman olurum." Ilık nefesini sertçe dışarı bırakarak aralık dudaklarımın arasından içeri sızmasını sağlarken kollarının arasında titredim. "Korktuğunda, kalkan olurum." Dudakları temasını kesmeden bir yol izlercesine dudaklarımı es geçip çeneme ilerledi ve bir sonraki durağında yumuşak bir baskıyla çeneme yaslandı. "Ne olmamı, neyin olmamı istiyorsan o olurum." Başını aşağıya eğmeden hemen önce bakışlarını gözlerime çevirerek yüz ifademi dikkatle inceledi. Rahatsız olup olmadığımı kontrol ediyor olmalıydı. Değildim. Biraz garip hisler içindeydim ancak bu senelerdir hissettiğim huzursuzluk, rahatsızlık ya da korku hislerine hiçte benzemiyordu. "İhtiyacına, isteğine göre şekillenirim ama bu durum kocan olduğum gerçeğini değiştirmez."

/Askeri Kurgu/ İlk görev yerine atanmış Duru ve özel kuvvetlerden kıdemli üsteğmen Alparslan Kayahan'nın aşk romanı. Canınız sıkıldığında okuyabileceğiniz çerezlik klasik asker kurgusu. Keyifli okumalar! #askerkurgu 1. (19.05.2023)

küçük yaşta ailesini kaybeden Kıdemli Üsteğmen Alev Karanlık'ın 4 yıllık görevden dönüşünü okuyacağız --------- -"neden kaçtık ki biz" dedi vezir koşarken. -"çünkü vezir,biz onun canını yaktık o geldi diye kaçıyoruz" dedi vega. -"o kim?" Dedi vezir. Vega durdu yerinde. -"o, o herkesin korktuğu, sinirlenince,canı yanınca dağ yakan, sesizliğinden korkulan tek kadın o HAYALET" Dedi.

Kızıltepe Karakolu... Ömrünü vatanına adamış, canı pahasına bayrağını dalgalandırmaya yemin etmiş komutan... Poyraz Ali Demirbaş. O pes etmez, pes ettirir! O katil değil, kahraman! O Türk Askeri! Ve onun kurak toprağına dökülen birkaç damla deniz umutlarını filizlendirdi. Ona yol gösteren Asena'nın peşine takıldı Börteçine. Demirden dağlar eridi, erlik parıldadı, vatan ilalebet payidar kaldı. Börteçine mavi gözlü Asena'ya kalbini verdi. Yiğidin kavgası da sevdası da büyük oldu. ** Türkiye Cumhuriyeti uğruna can veren şehitlerin ruhları şad olsun! - Bordo Harekat hikayesinin düzenlenmiş halidir. Her hangi bir çalıntı durumunda gereken yapılacaktır! - Tüm hakları bana aittir!

Herkesin bir hayali vardır. Çoğumuz da gerçekleşmesi için çabalarız. Bazen çabalarımız meyve verir, bazense bir hiç uğruna çabalamış oluruz. Önümüze binbir türlü engel çıkabilir. Bazen bu çevremiz olur. Mesela karşı komşumuz veyahut herhangi bir tanıdığımız. Bazen ailemiz olur. Ki bence en zor geçilmesi engel ailedir. Aile herşeydir. Dünya üzerindeki kan bağınızın olduğu sayılı insan topluluğudur. Bu yüzden bazı şeylere onlar istediği için boyun eğmek zorunda kalabiliriz. Ama bu demek değil ki onlar için hayatımızdan hayallerimizden vazgeçelim. İstediği şeyi kafasına koyan birinin önüne kimse çıkamaz. Bu onu büyüten anne-babası olsa bile. Annemin 'Asker olursan benim senin gibi kızım olmaz' diyen sesi kulaklarımda çınlarken yazmıştım tercih formuna o okulu. Yine annemin sesi çınlarken açmıştım sonuçların açıklandığı internet sitesini. Anneme o okulu kazandığımı söylerkende aynı ses çınlıyordu kulaklarımda. 3-4 yaşlarında polis olmaya karar vermiş; 10-11 yaşlarında da asker olamaya karar vermiş ve tonlarca yemin etmiştim olacağıma dair. İlk başlarda daha yaşım küçük olduğu için ailem çok ciddiye almamıştı. Ama zaman geçtikçe fikrimin değişmediğini görüp vazgeçrimek için çabalamışlardı. Ama ben ailemin bütün çabalarına rağmen o okula gitmiştim. Her şey o kadar yolundaydı ki anca bir rüya bu kadar yolunda giderdi herhalde... Ama sonrasında başıma gelenler... *Kitap tamamen bana aittir! Herhangi bir telif hakkı ihlali sonucunda yasal işlem başlatılacaktır! Lütfen emeğe saygı gösterelim!* Anlaşıyınız için teşekkür ederim. Keyifli okumalar dilerim...

Bu hikaye de ki her şey kurgusal, hayalî üründür Lütfen 18 yaşından büyükler okusun! _____ "Sende senin yürüdüğün yolda yürümemi ister misin? Dağ güzeli?" Neden öyle sormuştu ki? "Yürüme, yürüyüdüğüm yolda benim fark etmediğim mayınlar olur, sonra sen zarar görürsün yiğit barış"

Geçilmez timinin bayrakları ve vatanı için savaşmalarına birlikte şahit olacağız. Bu hikayede bakalım bizleri neler bekliyor :)

Anka ve Timi Hakkari'den sonra marifetlerini İstanbul'da sergileyecekler. Kırsalda savaşmaya alışık olan askerlerimiz İstanbul'daki maceralarına sizleri de bekliyoruz. Elbette bu kitaptan önce Anka'yı okuyup hikayemize ortak olabilirsiniz. Anka hayranları olarak, yeni tatlişleri bekliyoruz. Hadi bakalım satır aralarında ki arkadaşlığımıza koşun gelin...