Geri sayım başlamıştı. Büyük salonda herkes merakla karışık bir heyecan içerisindeydi. Kendinden emin bakışlarıyla üzerindeki uzun beyaz elbisesi ile lider olduğu belli olan kadın ana komuta cihazının başında duruyordu. Tüm duruşuna rağmen kadın da aslında herkes gibi büyük bir merak ve dahası endişe içerisindeydi. Sarkaç turunu tamamlamak üzereydi. Her şey doğru yapılmak zorundaydı. Çok çalışılmış bir planın ilk adımı atılmak üzereydi. Geçmişin aksine tesadüfe yer yoktu. Her şey kontrollüydü ve doğru ilerliyordu. Sarkaç turunu tamamladı. Hermes hedefe iniş yaptı. Büyük salonda coşkulu bir alkış fırtınası koptu. İlk adım atılmıştı ve bu doğru bir adımdı. Elbette geleceği göremeyen herkes için başarı öyleydi ya olsun, bu o an için doğru ve atılması gereken bir adımdı. Şimdi çalışmaların sonucunu almak için bekleme vaktiydi. ... Evrende gerçekten tamamen yalnız mıyız? Yoksa bu fikir yalnızca insan kibrini daha iyi ifade etmek için midir...? .... Her şeyin mükemmel planlandığı bu projede hesapta olmayan tek şey Sarkaç'ın aynı zamanda bir ruh taşıyor olmasıydı. Aşk her şeyin mahvolması için yeterli bir sebepti. Hesap edilemez ve ön görülemezdi. .... Arka kapısı kumsala, ön kapısı ormanın derinliklerine açılan bir evde kütüphanesinde kendini arayan genç bir kız, geçmişin yaralarını şifacı anneannesi bile iyileştirememişken denizden gelen gizemli bir yabancı bildiği tüm gerçekleri alt üst etmek üzeredir. ... Deniz ondan annesini almış yıllar sonra tuhaf bir adam yollayarak dalgasını geçmiştir. O geceden sonra sıradan olan ne varsa silinmek üzeredir hayatından. Denizin beklenmedik hediyesi onu yeni bir kapıya sürükleyecek ve geçmiş kayıplarını telafi edecektir. ...

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

:)

(Yks den dolayı bölüm atamıyorum, sınav bittikten sonra devam) Çağıl Taş, paramparça olan telefonu nedeniyle yeni bir telefona ve hatta geçerken başına geleceklerden bihaberdi. Tek Çağıl değil, Pusat Koroğlu da olacaklardan bihaberdi. Şirketini ve itibarını korumanın peşine düşmüş, bu karmaşada ise kalbini Çağıl'a kaptırmıştı.. Kader, onlar için çoktan yazılmıştı. Geriye gerçekleşmesi kalmıştı. ~ Çağıl Taş: Ben bunu kabul edemem, Pusat Bey neyi anlamak istemiyorsunuz? Pusat Koroğlu: Bana karşı direnme artık, Çağıl Hanım. Çağıl Taş: Yahu kabul edemem beyefendi Pusat Koroğlu: Özür mahiyetinde gönderdim hanımefendi. Neden bu kadar büyütüyorsunuz? Çağıl Taş: Sizin bu özür mahiyetinde gönderdiğiniz hediyelerin sonu gelmeyecek heralde Pusat Koroğlu: İçimden geldi gönderdim ulan Pusat Koroğlu: Senin için tasarlandı. Senden başkası takamaz. •22.04.25 tarihinde Mafya etiketiyle 2.sıradayız bitch.• •25.04.25 tarihi Rastgele 1.sırada• •01.05.25 tarihi Romantik 1.sıra•

Amerika'da okuyan Nehir, sınıfındaki herkesi Müslüman yapar. Ancak bu cesur ve sıra dışı davranışı, okul yönetiminin tepkisini çeker. "Uygunsuz davranış" gerekçesiyle okuldan atılan Nehir, istemeden de olsa Türkiye'ye dönmek zorunda kalır. Anneannesinin ısrarı ve üvey annesinin zoruyla, sorunlu öğrencilerle dolu yatılı bir okul olan Karahan Lisesi'ne gönderilir. Karahan Lisesi, dışarıdan bakıldığında sıradan bir okul gibi görünse de içinde gizlediği karanlık atmosferle ünlüdür. Buradaki öğrenciler ya ailelerinden koparılmıştır ya da toplum tarafından "sorunlu" damgası yemiştir. Okulun en ilginç kuralı ise her öğrencinin sekiz kişilik bir ekibe dâhil olmak zorunda olmasıdır. Nehir, kurallara uymak için kendi ekibini kurar. Ancak bu süreçte garip bir şey fark eder: Ekibine aldığı beş kişiyle arasında açıklayamadığı bir bağ vardır. İlk karşılaşmalarında birbirlerini tanımazlar ama bakışlarında, hislerinde gizli bir yakınlık hissedilir. Gerçek ise çok daha sarsıcıdır: Nehir ve ekibindeki beş kişi aslında çocukluk arkadaşlarıdır. Küçük yaşta bir deneyin parçası yapılmış, hafızaları silinmiş ve farklı hayatlara savrulmuşlardır. Hafızalarını silen kişi, saplantılı bir bilim insanı olan Doktordur. Şimdi ise doktor, yarım bıraktığı işi tamamlamak ve onların geçmişi hatırlamalarını engellemek için peşlerine bir katil gönderilir. Artık Nehir ve arkadaşlarının yalnızca Karahan Lisesi'nin sert kurallarıyla değil, kendi geçmişlerinin gölgeleriyle de savaşması gerekmektedir. Geçmiş hatırlanırsa, sırlar açığa çıkacaktır... ama geçmişi unutanların sonu, belki de ölüm olacaktır. 'Çığlık atabilirsin ama asla saklanamazsın,"

"Bu avına âşık olan bir avcının skandalı değil... Hâkeza sen aslanın pençesine düşmüş zarif bir ceylan değilsin; kurdun inine düşmüş bir kuzu da değilsin." diye fısıldadığında, sıcak nefesi sus çizgime çarptı. Kül kokan parmaklarının tersi şakaklarımdan aşağıya doğru yavaşça sürtünüp, kirpiklerime takılmış uzun perçemlerimin bir tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Sen sürüsü olmayan bir kar leoparısın, ben de seni yamacında saklayan uçurum." • • • *Kurgunun bütün hakları bana aittir! En ufak bir çalıntı durumunda, gerekli işlemler başlatılacaktır.