"Abiler, hatta mümkünse tüm erkolar kapatılabilir mi lütfen?" 🫠 17 yılı yalan olan Asya, yeni ailesinin yanında mutlu olabilecek miydi? Peki ya gerçek ailesi Asya'yı sevebilecek miydi? 🌸Tamamlandı fakat bazı bölümler düzenleniyor. Argo, küfür vs içerir ✔︎Eğlencesine yazılan bir kurgudur. Not: Çoğu aile kitabında olduğu gibi konu aynıdır fakat ilerleyen bölümlerde oluşan kurgu sadece şahsıma aittir. Çalınma durumunda gerekenler yapılacaktır. 16.07.2021 18.07.2022

Sevmek yürek ister derdi babam. Kendisinin yüreksiz olduğunu, o yüzden beni sevemediğini söylerdi. Ben doğarken annesini öldürmüş, bu yüzden babası tarafından ölüden beter edilmiş bir genç kızdım. Zor olan bu hayatta hiç mutlu olamayacağımı sanarken, ona rastladım. Arslan Karanoğlu'na. Adına destanlar yazılacak kadar yakışıklı, İstanbul kadar güçlüydü. Beni sevsin istedim. Belki biraz beni canımdan bezdirmişti ancak sonunda sevmişti. Hemde çok güzel sevmişti.

(Tamamladı.) Ben Mihriban Gökbey, Kendimi bildim bileli diyemem ama tamı tamına altı senedir adımı dâhi bilmeyen bir adamda tutukluyum. Geçtiği yerde taş üstünde taş bırakmayacak kadar öfkeli, bakışlarıyla nefesleri kesecek kadar görkemli, beni ise kalbine sığdıramayacak kadar bencildi bu adam. O, Bora Hanzade'ydi. Beni Dilhun yapan... Onu gördüğüm ilk an, onu kendime saklamak istediğimi anlamıştım. Onun bana ait olması hayal dahi edemeyeceğim bir şey olduğu halde şimdi onunla evlenecek olmam hiç de olur bir iş değildi. Kesin işin içinde başka bir mesele vardı ama benim hayata dair rengarenk umutlarım bir gecede siyah-beyaz olmuştu. Mihriban o günden sonra susmuştu. Mihriban'a susmasını öğrettiler. Mihriban üzüldü, hem de fazlasıyla üzüldü. Ama bir an olsun belli etmedi. Mihriban kimsesiz kaldığında, hayat ona acımamıştı. Şimdi hayat ona ikinci bir şans mı veriyordu? Bunu ikinci bir şans olarak düşünecek ve amcasının onu nedenini asla anlayamadığı bir şekilde istemediği evden kurtulacaktı. Mihriban, imkanların elvermediği bu hayatta kendi kahramanı olamamıştı henüz ama belki de Bora ona erkenden gelecek ve onu kurtaran kahramanı olacaktı. Bu fikir aşık bir kadın için kulağa öylesi tatlı ve inanılır geliyordu ki... &&& "Anlamıyorsun Mihriban!" Derken masanın üzerinde duran vazoyu, içindeki çiçeklerle beraber duvara fırlatmıştı. "Anlamıyorum!" Diye karşılık vererek elime geçen ilk heykeli boy aynasına âdeta gömmüştüm. "Şu an için başka çarem yok!" Ağır adımlarla karşısına geçerek odaya iki gündür getiriyor olduğunu bildiğim silahı çekmeceden aldım ve fısıldadım. "Öyleyse öldür beni." Silahı eline tutuşturarak göğsüme sabitlediğimde bakışlarındaki tüm karmaşa dağılmıştı. Gözümden süzülen bir damla yaşın ardından devam ettim. "Bu saatten sonra ne ben senin karınım... Ne de sen benim

"Hamileyim..." Dediğimde çok sevdiğim yeşil gözlerini bana dikti. Öfkeli bakmıyordu... Ama bana acıyormuş gibi bakıyordu. "Çocuk doğduktan sonra seni bir daha çevremde görmek istemiyorum." Dediğinde gözlerimin dolmasına engel olamadım. *** Zeynep okuma yazma bilmeyen bir genç kızdı. Ailesi öldükten sonra amcası ona sahip çıkmıştı. Kuzeni için İstanbul'a gitmişti. Ve her şey o zaman başlamıştı. Bir çift yeşil göz onun hayatını değiştirmişti. Bir hata bütün geleceğini tehlikeye atabilir miydi? Zeynep için umut yoktu çünkü yeşil gözlüsü ona cahil diyordu. Onu sevmek bir yere dursun ondan nefret ediyordu aşk her şeyi affedebilir miydi? Bu kadar kırılmışken tekrar sevebilir miydi?

"Bak gelirken senden bahsettiklerini duydum. Peçe takma sebebinden bahsediyorlardı. Kimsenin seninle evlenmek istemediğini söylediler. Babanın öfkesine de kendi gözlerimle şahit oldum zaten. O yüzden sana bir önerim var." adam tüm patavatsızlığıyla konuşurken daha fazla dayanamayarak hışımla elimdeki bardağı bıraktım ve öfkeyle konuşmak için ağzımı açtım ancak adam beni durdurdu. Onun elini havaya kaldırmasıyla bende hızla sustuğumda adam yakınlığımızı fark ederek bir adım geriledi. "Benim lösemi hastası bir kızım var ve onun bir iliğe ihtiyacı var. İlik içinde bir kardeşe. Sen eğer benimle evlenip kızıma bir kardeş verirsen bende seni bu hayattan kurtarırım. Hem herkesin ağzı kapanır hem de babandan kurtulursun. Hemen cevap verme düşün olur mu?" adam fütursuzca konuşup sinirlerimi iyice gererken daha fazla katlanamayarak hızla adama bir tokat attım ve bir saniye bile düşünmeden bu iğrenç teklifini reddederek mutfaktan çıktım. Mutfaktan çıkmadan hemen önce adam son bir kez daha bana hitaben konuştu. "Yarın. Yarına kadar düşün. Yarın bu eve son kez geleceğim."

Korkuyorum... Ya biri varsa hayatında. Unutmuş olabilir miydi her şeyi. Benim hayatım hâlâ onun bıraktığı gibiydi her şey aynıydı. peki ya o, o ne yapıyordu mutlu mudur? Mutludur bence hemde çok mutludur... ARKADAŞLAR OY VERMEDEN GİTMEYİN..

0526******: Hocam inşAllah bu evde kalma sorunsalım biterse nikahımı kıyar mısınız? Hoca Efendi: Ne? 0526******: Nikah diyorum hocam, kıyar mısınız? Hoca Efendi: Nikah kıyarım ama seninse kıyamam 0526******: Aman hocam size bir yanlışım mı oldu? Hoca Efendi: Oldu maalesef 0526******: Tövbe Allah'ım sen çarpma! 0526******: Affedin be hocam, gariban bir kuluz ateşlerde komayın hocam Hoca Efendi: Sen beni çoktan ateşlerde bıraktın be mercan gözlü Hoca Efendi: Asıl benim yüreğimi ne yapacağız? Başlangıç Tarihi/ 24.04.2022 Bitiş Tarihi/25.06.2022