✧ Wattys 2016 Çığır Açanlar Kazananı ✧ Bilim Kurgu #1 ✧ ''Adım Dolunay. İnsanların Dünya adını verdikleri gezegende yaşıyordum bir zamanlar.'' ✧ Yeni Dünya projesinin asıl amacı halka duyurulmamıştı. Daha önce gidilen gezegenlerin nedenlerine benzer fikirler öne sürülmüştü; keşif, koloni, kaynak... Fakat asıl neden bunlardan hiçbiri değildi. Yeni Dünya'yı diğer gezegenlerden ayıran bilinen ve bilinmeyen onlarca, belki de yüzlerce farklılık vardı. Bunların başında gezegene gidecek olan kişilerin seçilmiş kişiler olması geliyordu. Hepsinin bir ortak noktası vardı fakat hiçbiri bunun farkında değildi. Dolunay Ateş de onlardan biriydi. Üstelik ilk gruptaydı. Ve belki de Yeni Dünya'nın etkisini en çok hissedenlerden biri olacaktı. Dünya'dayken de sıradan biri değildi, başka bir gezegende sakin duracağını kim söyleyebilirdi? Ametist şehri o yılın dönüm noktasıydı. İsyanların, devrimlerin ve savaşların ilk kısmı Yeni Dünya'nın kalbi olan bu şehirde başlayacaktı. Yüzlerce dostun ve düşmanın, aşkın ve nefretin, yok oluşun ve yeniden doğuşun hikayesinin başladığı yerdi. ✧ Ametist ve Kalsedon, Öne Çıkanlar listelerine eklendi ✧ Ametist kitap olmuştu, şimdi yeniden Wattpad'de Yazılma Tarihleri: 15.07.2014-15.11.2014 Yeniden Başlangıç: 05.12.2020

TÜM BÖLÜMLERİYLE SİZLERLE TAMAMLANDI

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

Bir anaokulu öğretmeni ne kadar tehlikeli olabilir ki?

O, Ateş'ti. Bense, ortalığı Ateş'e veren kızdım. Canlı canlı yanmamız kaçınılmaz, sakınılamaz ve men edilemezdi. NOT: TENİMDEKİ İMZA'YI OKUMAK İÇİN RUHUMDAKİ İMZA'YI OKUMANIZ GEREKMEZ.

#Romantizm 1 #Mizah 2 "Bu kız, arkası dönük olan kumral saçlı kızı istiyorum." "Ama efendim, o müşteri bile değil. Sadece akrabasından anahtarlarını almaya gelmiş." Önümde mırın kırın eden adama alaycı bakışlarımı diktim. "Umurumda değil, onu istiyorum." dedim. "Efendim yüzünü bile görmediniz, nasıl sizinle bir buluşma ayarlayabiliriz ki? Belki çirkindir." "Bir şeyi iki kere söylemeyi sevmem Melih! Madem ailem bana evlilik dedi, mirastan mahrum edeceğim dedi! O zaman ben de karşılarına bir bar fahişesini götürüp, karım diye önlerine çıkarırım." Karşımda kaşlarını çatan Melih'e aldırmadan devam ettim. "Eğer onu bana 1 hafta içinde getirirsen, sana istediğin parayı nakit olarak veririm." Kaşlarının şekli düzelip gözleri parladı. "Ya seve seve, ya seve seve! O kız size gelecek!" dedi. Memnun bir şekilde arkası dönük kıza bakarken, bir anda bana doğru döndü, kısa bir bakışma olmasına rağmen masum duran yüzünü tam görebilmiştim. O kızın burada çalışmadığını söyleyip beni vazgeçirmeye çalışmıştı ama ben yemem! Daima istediğim bana gelir. Masum suratlı fahişelerden nefret ediyorum! ### Çok şey vardı anlatacak. O yüzden sustum. Birini söylesem, diğeri yarım kalacaktı. Sen duydun mu sustuklarımı? Her Hikaye Mutlu Son'la mı Biter? Hikaye'nin mutlu son ile mi mutsuz son ile mi bittiğini görmek için, okumaya ne dersin? Eee, aramıza hoşgeldin.

Gözlerini kapat. Zihnini aç. Hiç görmediğin şeyler görecek, hiç gitmediğin yerlere yolculuk edeceksin. Dikkat et! Bu yolculuk birazcık tehlikeli olabilir. O karanlık adamlar... Her yerde dolaşıyorlar! Rüya ve kardeşlerini öldürmeye çalışırken, siz de birer yolcu olarak zarar görebilirsiniz. Yanınıza mutlaka birkaç silah ve bıçak alın. Ne olur ne olmaz. Sizi bulabilirler. ... Bir olay, hatta kendinin bile yapmadığı bir olay nasıl olur da hem hayatını berbat hale getirip, hem de sonuçta güzel şeylere sebep olabilir? Bu mümkün mü? Rüya en çaresiz anlarında en çok istediği şeyi elde eder. Hayatı baştan aşağı değişir. O korkak, ürkek, genelde ağlayan kız bambaşka bir kişiliğe dönüşür. Ölüm artık onun için korkutucu bir şey değildir. Rüya'nın hayatındaki değişim rüzgarlarında uçurtmanıza tutunup oradan oraya uçmaya, Aras ile karanlığı iliklerinize kadar hissetmeye hazır mısınız? En iyisi, kendinizi keşfetmeye hazır mısınız? Tüm hakları saklıdır, olası bir durumda gereken yapılacaktır!

İskoçya'da umduğundan fazlasını buldu. Ece Alp, tarihin ve gizemin içinde yaşayan genç bir kızdır. Bu tutkusu onu İskoçya'ya kadar götürür ve aile yadigarı gizemli kolyesi sayesine atalarının izini sürer. Bundan sonraki yaşadıkları ise onu çıkmaza götürecek, sonunu kestiremediği bir ilişkinin içine sokacaktır. Ece, mantığının sesini dinleyip kaçacak mıdır yoksa kalbinin sesine teslim mi olacaktır? "Hikayenin içinde kaybolacaksınız..."

O insanın tenini ürpertecek kadar güzel. Tenine işleyen karanlığa rağmen. O ölümcül derecede soğukkanlı. Çimen yeşili gözlerinin derinliklerinde, karanlık bir kuyuya attığı acı dolu bir geçmişi var. Onun bir kalbi yok. O bir kimsesiz. O bir yabancı. O bir katil. O... Ediz Çağıran. Ve pençesine aldığı kurbanına aşık olmak üzere.

Yaşadığımız anların sonuçları, kaderin basamaklarıdır aslında. Bazı şeyler vardır; olacağını asla tahmin etmeyeceğiniz ve olduğunda da hoşlanmayacağınızdan emin olduğunuz şeyler... Hayat, bize inat yaparmış gibi bu şeylerle karşılaşmamızı sağladığında, önceden yaptığımız planların hatta varsayımların nasıl da boşuna olduğunu görürüz. Hayatı, planladığının çok dışında bir yola girdiğinde, ne yapacağını bilmiyordu Yağmur... Hiç beklemediği bir anda, çok önemli bir haber alınca ne yapacağını şaşırdı Efe... Ve zaman, her ikisi için de en doğrusuna karar verdi