"Bazen en büyük felaket, sadece toprağı değil; insanın içindeki sessiz çığlığı da yerle bir eder." Açelya, bir gecede ailesini, evini ve geçmişini kaybetti. Ama asıl savaş, hayatta kaldığı yerde başladı. Hastane odasında beliren isimsiz notlar, tanımadığı birinin karanlıkta kalan izleri ve geçmişin kanla yazılmış sessiz çığlığı... Her şey, onu kaçmak yerine aramaya zorladı. Ama unuttuğu bir şey vardı: Her gerçek, bulunmayı beklemez. Bazıları gömülmek ister. Şimdi, bir yabancının gözleriyle kendi hayatını okumak zorunda. Ve bu sefer, birinin onu kurtarmasını beklemiyor. Çünkü Açelya artık sadece hayatta kalmıyor... hesap soruyor.