Dışarıdan bakıldığında kusursuz görünen hayatlar vardır. Ama en parlak ışıkların ardında bile karanlık sırlar saklanır. Bir evlilik, güven ve saygıyla ayakta durabilir... Ama kalbin istediği bambaşka biriyse? Geçmiş geri döndüğünde, her şey altüst olur. Bazen en masum görünen hayat, en büyük günahı taşır. Bir evlilik, yarım kalmış bir aşk ve adı konmamış bir günah...

"Seni öptüğüm için pişman değilim..." dedi, sonra kısa bir sessizlik. "...ama sana karşı hiçbir şey hissetmedim." * * * * "Benden uzak dur. Git önce kalbini bir temizle. Hâlâ içinde bir başkası varken beni kendine yara bandı yapma." Bir adım yaklaşıp kelimeleri tek tek çiviledim; "Sen iyileşirsin. Ben kanarım. Uzak dur benden."

Gül kendi halinde, hayata tutunmaya ve sadece insan gibi yaşamaya çalışırken, tehlikeli ve çıkışı olmayan bir yola girer... Mafya kurgusudur.

Kardelen, yetimhanenin soğuk duvarları arasında dünyaya gözlerini açmıştı. Annesi orada çalışan bir hizmetliydi, fakat minicik bebeğini kucağında bir kez koklayıp sessizce bırakıp gitmişti. Ne kimse soru sordu ne de yadırgadı bu durumu; sadece titreyen o küçücük bedeni kucaklayıp büyütmeye çalıştılar. Yıllar geçti... Kardelen artık on iki yaşına basmış, masum bakışlarıyla içine kapanık ama bir o kadar da sevgi dolu, tatlı bir kız olmuştu. Çocuk ruhu, büyüyen bedeninin içinde hâlâ saklıydı. Ve işte o gün geldi... Yetimhanenin kapısından içeri giren bir aile, kalabalığın içinde onun mahcup gülüşünü fark etti. O an her şey değişti; Kardelen'in kaderi, o bakışlarla birlikte yeni bir yola doğru akmaya başladı.

İleride ki bölümden kesit: "Ali beni sevmekten vazgeçeme olur mu?" "Ben seni hep çok sevdim."Bahar nefes alamıyordu. öleceğini hissetmiş gibi son kez gözlerini kapatmadan Ali'ye baktı. Çok zorlanıyordu konuşurken her nefes alışında ciğerine batıyordu kemikleri. Bahar gözlerini Ali'ye odakladı. Ali sadece baharın üstündeki koyu kırmızı kana odaklanmıştı. Baharın yüzünde ilkbaharı anımsatan gülümseme oluşmuştu. O hep Aliye böyle gülümserdi. Baharın gözleri kapanırken Ali kendine gelerek baharı uyanık tutmaya çalıştı. Ali" Baharım yapma çiçeğim, bana bunu yapma dayanamam, ne olur beni sensiz bırakma. Bak ben burdayım sana bir şey olmasına izin vermeyeceğim dayan ne olursun." Bahar" seni çok seviyorum Ali'm." bahar gözlerini yummuştu. Ali "BAHAAAAARR" "Hayır hayır sana bir şey olmadı, hayır bak bana aç gözlerini, iyi olacaksın sen. Daha seninle evleneceğiz. Baharım uyan hadi ne olur bırakma beni." Kadın gitti adam bitti...

bir tim ve bir kız bebek bir gece vakti askeriyenin lojman kapısına bırakılan bir bebek ve görevden yeni dönmüş 4 kişilik bir tim. Ay timi.

"Gülüşün," Diye fısıldadı kalın bir sesle. Elleri yanaklarımı buldu ve gözleri dikkatle siyaha dönen gözlerime kaydı. "Gözlerin," Ardından parmakları boynuma inerek soğuktan buz gibi olmuş tenime kaydı. "Şu tenin, Narin'im." Sıcak nefesi yüzüme çarparken sağ eli bu sefer göğsüme, tam kalbimin üzerine indi. Yeşil gözleri ateş gibi bana bakarken gözyaşlarım yanaklarımdan acıyla süzülüyordu. Şifayı fısıldar gibi, "Her parçan," dedi. "Her parçan içimdeki sevdanın en deli yanı." Yaşlar gözlerimden dökülürken boynum ona büküldü, kalbim onun için çarptı. Kılıç bunu anladı ve dudaklarında oluşan yorgun tebessümle baktı bana. "Yokluğuna zifirim ben." Dedi erkeksi bir sesle dudaklarıma doğru kapamadan önce. "Sensiz bırakma beni, Mahperi." (+18)

"Anlatayım mı sana? Anlayacak mısın anlatırsam?" Dedi bir anda ateş gibi bir sesle. Elleri kollarımı kavradı. "Neyi?" Dedim titrek bir nefesle. "Anlatamadıklarımı." Sesi dümdüzdü, ama gözleri... Söylediklerim onda bir alev çıkarmıştı ve şimdi beni de yakıyordu alevi. Güçlü elleri belime doğru indi, sol gözümden kayıp yanağıma doğru yol akan yaşa içi giderek baktı. "Biliyor musun sen Gonca? İçinin ateş gibi yanmasının ne demek olduğunu biliyor musun?" "Biliyorum." Dedim kendimden emin bir sesle, bunu bana o öğretmişti. Kalbim hınçla çarparken öğrenmiştim. "Senden öğrendim." "Ben sende neyi öğrendim peki biliyor musun?" Dediğinde artık gerçekten sessizce ağlıyordum, bu yıkım fazlaydı. Korkut bana yaklaştı, dudaklarıma çarpan sıcak nefes tenimi yakıyordu, elleri sertçe belimi kavradı ve beni kendine yasladı. "İçim ateş gibi yanarken, karşında buz gibi durmayı, Gonca. İçim kor olurken seni sevmeyi öğrendim ben." (+18) 22.01.2022 - Komando #1