Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutuya koymaya başladım. "Sinan'ı gerçekten seviyor musun?" Yavuz abinin sorduğu sorudan sonra hareketlerim dondu. Afalladım. Aptalın tekiydim! Hani ben bu adama yaklaşmayacaktım. Anlamıştı işte! Ne diyecektim şimdi ben? "Yavuz abi-" "Merak etme kimseye söylemem!" Dediğinde sesi o kadar sinirli çıkmıştı ki bir anlık gafletle yüzüne bakmıştım. Aramızdaki yakınlık beni daha çok germeye başladı, bakışlarındaki donukluk üşümem için yeterliydi. Siyah sakallarının altındaki çenesi daha çok gerilmeye başladığında ela gözlerini gözlerimden çekti.

[TAMAMLANDI] Semt çocuğu - Ankara bebesi "Ankara'nın soğuğu üşütür çiçeem."

"Babamın bu okulun sahibi olduğunu unutmuyorum. Sizin babama söylemeniz bir şeyi değiştirmeyecek. Bundan sonra dikkat edeceğim hocam." Dikkatle dinledi ve en sonunda gülümsedi. "Emin misin babana söylememin bir şeyi değiştirmeyeceğine?" Alaylı sözüne karşılık gözümü devirmek istesemde yapamazdım. "Amacın ne?" Rahatça arkasına yaslandı. Bu rahat tavrı daha da sinirlenmeme sebep oluyordu. "Ben sadece seni uyarıyorum, Lavinya. Ve bu sondu. Seni bundan önce de defalarca kez uyardım fakat umursamıyorsun. Son, Lavin. Şimdi çıkabilirsin."

"Sana her yaklaştığımda," dediğinde başını eğip dudaklarını usul usul kulağımın kenarına getirdi. Nefesi resmen nefesimdeydi. Bu çok fazlaydı.. O gecekinden daha farklıydı bu. Yirmi iki yıllık ömrümde tanıdığım Kerim abi değildi bu karşımdaki adam. "Benden sanki bir vebalıymışım gibi bir canavarmışım gibi kaçışın," sıcak nefesi önce kulağıma sonra boynuma çarptı. Gözlerim artık kendiliğinden kapandı. İşkenceden beterdi bu durum. Biz şu an ne yapıyorduk? Cümlesini tamamlamadan son kez derin bir nefes çekti ciğerlerine. Bunu yaparken burnu benim kulağımın tam üstünde, saçlarımın tam başlangıcındaydı. "Şu koskoca bedenimi bitirdi, tüketti Işıl." baştaki cümlenin amacından sapan bu cümle de ne demek oluyordu? Neler söylüyordu bu adam, neler hissettiriyordu bana!? Dudaklarının arasından usul usul bıraktığı kısık nefesler saçlarımın arasına vurduğunu ve onları yavaşça havalandırdığını hissettim. Tüm tüylerim havaya kalktığında yeni doğmuş bir bebeğin açmaya çalıştığı gözleri gibi bende araladım gözlerimi ve dudaklarımın kıyısına vuran bir hevesle mırıldandım. "Kerim a-" "Şşş," titreyerek söylemeye çalıştığım sözler bıçak gibi kesildi, irkildim. Tüm bedenime etkisi altına alan bir ürperti yayıldı. Tüm hislerim öyle bir karmaşıklığa gömülmüştü ki ne hareket edebiliyor, ne de buna itiraz edebiliyordum. O ise göz kapakları birbirine geçili, sanki boşlukta sallanıyor gibiydi. Sanki bir hayalin içindeydi ve o hayalde yalnızca ikimiz vardık. Sonra bir an kapalı göz kapakları titredi. Nabzım her geçen saniye hızlanıyor, bana yaşam alanı bırakmıyordu. Ama meğer ben daha hiçbir şey duymamışım ki. Zira saniyeler sonra duyduğum Kerim abinin işkenceden farksız pürüzlü sesi canı çekilen parmaklarımın tutunmak amacıyla bir yerlere savrulmasına sebep oldu. "Abi yok, artık abi yok güzelim."

Bir mahalle hikâyesidir.

Hemdem; canciğer olmak, çok yakın dost, yoldaş olmak anlamına gelmektedir. Birlikte, manasındaki 'Hem' kelimesiyle, nefes, can, zaman manasındaki 'Dem' kelimesinden oluşmuştur. Hemdem olunan kişi ile aynı zamanda yaşamak, aynı nefesi almak, bir can olmak anlamına gelmektedir. *** Kurşunların arasında tanışacak, gerçeklerin peşine düşüp, sır perdelerini aralarken farkına bile varmadan birlikte bir yola çıkacaklar. Zaman usulca geçip gitse de onlar birbirlerinden gidemeyecekler. Çünkü gönülden gönüle yol aldıklarını, birbirlerine can, nefes olduklarını anlayacaklar.

Uykusunu her şeyden önde tutan bir kızın evinin yanında yeni bina çalışması yapılır ve kızı uykusundan alıkoyarsa ne olur? 𖥸𖥸 Siz: şu inşaatı durduracak mısın yoksa ben gelip o inşaatı başına mı yıkayım? Paragöz CEO: kimsiniz? Neyden bahsediyorsunuz? Siz: sizin inşaatınız yüzünden kaç gündür uyuyamıyorum ben. Ya durdurun ya da başınıza yıkayım. Siz: seçim sizin. 3 gün süreniz var. 𖥸𖥸 "Deli geliyorum demez! Gelir." !NOT! Karakterlerime yeri geldiğinde sinir olabilirsiniz. Hatası, kusuru ve bazı yerlerinde deli dolu hareketleri var. Bunu göze alarak başlayın. Rahatsız olan okumasın. ²⁶¹¹²²🪄 #genelkurgu¹ #aksiyon¹ #sevgi¹ #sanal¹ #inşaat¹ #deli¹ #spiritüel¹ #komik¹ #klasik¹ #macera¹ #dram¹ #eğlence¹ #romantizm¹ #kısahikaye¹ #texting¹ #genckızedebiyatı¹ #rastgele¹ #kurguolmayan¹

12.04.21

Polis Bey Ahmet Emir'cim: Nasıl görmedim seni İnci: İşinin başında olduğundan görmemiş olabilirsin İnci: Vurmuşsun adama ters kelepçeyi İnci: Kaşların çatık çatık etrafa bile bakmıyordun. Polis Bey Ahmet Emir'cim: Seni görseydim çatık çatık durmazdı kaşlarım.

"Eğer bir daha bana saçmalıyorsun dersen ve o adımı atarsan seni pişman ederim." Söylediklerini duymamıştım bile, hızla odadan çıkıp arka odanın bahçeye çıkan kapısından dışarıya fırladım. Kararan gökyüzü ve kapkaranlık ormana baktım, derin bir nefes alarak duraksamadan koşmaya devam ettim, her hareketimde sızlayan vücuduma ve arkamda ki adama saydırdım. Tenime işlenen buz gibi hisle arkama döndüm, hiçbir şey yapmamış kaldığım odanın balkonundan bana bakıyordu. Pes edeceğimi sanıyordu ama umursamadım. Ormana girdiğim de kulağıma dolan sesle vücudumu az öncekinden daha beter bir titreme aldı. Karşımda karanlığın içinden gördüğüm ışıldayan gözlerle koşmam durmuş sadece onlara odaklanmıştım. Biliyordu, en büyük korkumu biliyordu. Ve korkumu bana karşı kullanıyordu. ° Yetişkin içerik içerir. 'Canını Yakarım' adlı ilk kitaptır. Tamamlandı.