Aşk bazen sonbahardır... Gizemi taşır içinde... Aşk bazen kış gibidir... Ayazı vurur yüreğine... Aşk ilkbahardır... Mutluluğu saklar gözlerinde... Aşk yaz gibidir... Sıcaklığıyla yakar seni de beni de... Kim demiş aşk tek mevsim yaşanır diye... Ben her mevsim taşıdım seni yüreğimde... EdHak... Şiirlerimin Dünyasına Hoşgeldiniz...

Bu dünyadaki şanslı insanlar aşkla bir kere de olsun karşılaşırlar... Seçilmiş insanlar tutkulu aşkı son demine kadar yaşarlar... Ve eğer şanslı seçilmişse o tutkulu aşkın ateşiyle yakar, yanarlar... Tutkulu aşkın ateşinde yanan, Tüm ezberleri bozan ikili: Uğur Alahanlı ve Uygar Alahanlı geliyor... Sahne onların... ATEŞ SENİ ÇAĞIRIYOR yakında...

Evlenmekle işi olmayan iki serseri genç ve onları zorla evlendiren birbirinden deli iki baba... "Senden nefret ediyorum canım karıcığım benim!" Kız gülümsedi, "Ah... Nefretini sikeyim senin aşkım kocam benim..." "Bende seni inşallah bebeğim." SERSERİM BENİM yakında...

Bela o adamın soyadıydı, ateş ise yaşadığı yer... Ateşin içine çektiği masum, hiçbir şeyden habersiz bir kız... Oysa tek amacı onu korumaktı. Ateşte yanmak mı daha korkutucuydu, yoksa buzun içinde donmak mı? İşte o masum yürek tam da bu iki ucu ölüm olan çizgideydi... Adam o kızla o zorlu yola çıkarken her şeyi göze almıştı. Almışlardı... Yanmayı, yakmayı, her şeyi ezip, yok etmeyi... Ama adamın hesaba katmadığı tek bir şey vardı... UNUTULMAK... Evet unutulmak hiç hesapta yoktu... Aynı yolda yürüyüp, ateşleri ile yanmaya hazır mısınız?

Kadın eline doladığı künyeyi adama doğru uzattı, "Bak! Bu isme iyi bak! Hatırladın mı?" Karşısındaki adam sadece ona bakıyor, sesini bile çıkaramıyordu. İpek ona yaklaşıp elini tuttuğunda diğer silah arkadaşları onun ne yapacağını anlayıp, mağaranın dışına doğru çıktılar. "Bu hayvanların da gece ulumalarından hiçbir şey duyulmuyor değil mi Ferman?" dedi Kerem karşısındaki dağlık alana bakarak. "Aynen komutanım aynen. Yanımdaki adamı zor duyuyorum inan ki." İpek o anlarda adamın elini tutup kırılana kadar kıvırınca, adam acıyla mağarayı inleterek bağırdı. "Mesela şimdi biri avazı çıktığı kadar bağırsın, duyamam yani. Bir de roketler, havanlar patladı kulağımın dibinde, Allah seni inandırsın bir çınlıyor ki kulağım anlatamam komutanım." "Aynen aynen. Bende bir şey duymuyorum." İpek bu sefer künyeyi adamın boğazına doladı, "Bu künyede ismi yazan adam, benim sevdiğim adamdı lan! O durdurduğun kalp, benimdi! Bende senin nefesini keseceğim!" "Yapma! Yalvarırım yapma!" "Yalvarma lan bana!" diye gürledi. "İşte sizinle aramızdaki fark bu! Eminim sen benim askerimi öldürürken o sana bir kere bile yalvarmamıştır. Eminim yüzüne tükürmüştür. Eminim ağzından bir tek 'Vatan Sağolsun' kelimeleri çıkmıştır ve sen pislik herif, askerimin her kanı bu vatana helal olsun, senin de yerin cehennemin dibi olsun!" diyerek elindeki sevdiği adamın isminin yazdığı künyeyle adamın nefesini kesti. "Bu vatana bin tane Doğan Kalamış feda olsun!" gözyaşını silerek elindeki künyeyi boynuna taktı ve mağaradan çıktığında ona bakan komutanına, "Doğan Kalamış'ı şehit eden pislik ölü olarak ele geçirildi komutanım," dedi. 'DİPSİZ KUYU' SİZLERLE...

İmkansız Aşkın Tanımlarıydık seninle... İmkansızdık, Yine de aşka ilk anda kapılmaktan kaçamadık... Düştük, Her seferinde kalktık Ama bir türlü o 'Mutlu Son' yazısını Sonumuza yazamadık... Biz mi beceremedik aşk denilen duyguyu yaşamayı, Yoksa tüm yollarımız tuzaklı mıydı? Göremedik... Kaç bilinmezli bir problemdik bilmiyorum ama, Bir araya gelsek de sonumuzu çözemedik... Üç yanlışımızla birlikte tüm doğrularımızı kaybettik... Şimdi mi? Gücümüz olsa bile, Cesaretimiz kaldı mı ki? AŞK'4.SANİYE YAKINDA...

Bir yürek bir çok kez inanır karşısındakine... Ama bir kere aşık olur... Bir yürek binlerce kez şans verir kendine... Ama bir kere o çarpıntıya kapılır... Bir deniz... Bir çöl... Bir gün bir araya gelir Ve işte her şey de tam o anda başlar... Birbirlerine ikinci şansı veren biri korkak biri yaralı iki yürek... Birbirlerine muhtaç kalan çaresiz bir adam ve tek çaresi o adam olan bir kadın... Ve yüreklerine ikinci şansı vermekten korksalar da, bir yerde yolları aşkla ve birbirleri ile kesişen dört kişi... SAHRA ÇÖLÜ... Yakında...

Hayallerle gerçeklerin çakıştığı bir hayat... Hayali aşktı... Hayali bir tek o kadındı ve o kadın gitmeyi seçti, Adam da bıkmadan onu beklemeyi öğrendi... Çünkü biliyordu dönecekti... Çünkü her giden birgün dönerdi... Ama bilmediği kadın döndüğü gün yüreğinde aşkı ile değil, adamın yüreğine saplayacağı acıyla dönecekti... Şimdi ikisini bir sınav bekliyordu. Onlar aşkları ile değil, yaşanacak en büyük acıyla sınanacaklardı. HAYALLERİNİN PEŞİNDE ❤️ Sizlerle...

Koca ailenin tek kızıysanız ve bir prenses gibi büyütülmüşseniz; İlk aşkınızla nerede karşılaşmak isterdiniz? Bir balo? Bir yemek? Lüks bir mağaza? Bir kutlama? İlk karşılaşma ve bom! Aşık olursunuz... Normal bir prenses olsaydınız... Peki ya sakar bir prensesseniz? Eminim ayağınız takılıp, kucağına falan düştüğünüzü düşürdünüz... Aklınıza hiç çöp konteyneri gelir mi? Üstelik içine bol soğan, maydonoz ve marullu kısırın döküldüğü bir çöp... Tabi ki de hayır! Ama bizim kızımız ilk aşkı ile tam da orada karşılaşır... Sonuç mu? "Kısırın ekşisi az... Çünkü ben çok tatlıyım ;)" *** Hayallerinin uzaya tırmandığı bir genç kız ve hayallerden uzak gerçekçi bir adam... Hayaller ilk görüşte aşk, Gerçekler rezillik... Peki bu iki zıt kutup nerede birleşekti? O da sürpriz olsun ;)

Aşk sırası onlarda... Onlar kim mi? BENİMLE DANS ET ekibinin veliahtları geliyor... Daha eğlenceli, Daha kıskanç, Daha ateşli, Daha tutkulu ve daha aşık... Çünkü onlar sürümlerinin bir üst modeli... "Aşk sırası bizde, Lütfen sahne boşalsın!"