Wszyscy kochają to, co robisz począwszy od tego, jak się wypowiadasz, skończywszy na tym, jak się poruszasz. Lecz jeśli przypadkiem jesteś tutaj sam czy możesz poświęcić mi chwilę zanim odejdę? Bo byłam sama przez całą noc mając nadzieję, że jesteś taki, jakiego Cię znałam. Ciężko jest przyznać się, że wszystko zabiera mnie do czasu, kiedy tutaj byłeś. I jakaś część mnie trzyma się na wypadek, gdyby to nie odeszło na zawsze. Wydaje mi się, że wciąż mi zależy a czy tobie zależy? 🌹 Będzie kontynuowane. _____________ bohaterowie: Kenneth Heidi Team Norway Okładkę wykonała Ariel Lyons ♥

Fanfiction o słoweńskim skoczku narciarskim- Domenie Prevcu oraz Lidii, 16-letniej dziewczynie, która również kocha skoki. Czy przyjaźń trwająca w dzieciństwie, może odnowić się po długim czasie, gdy spotkamy ważną dla nas osobę? '-Więc cześć, jestem Domen'

-Hej Gregor! - Zawołała - Pójdziesz ze mną na studniówkę? Czyli opowieść, gdzie zwykła polska fanka skoków narciarskich prosi jednego z nich o towarzystwo w czasie balu maturalnego EDIT: Uprzedzam, że pisałam to DAWNO temu i ogólnie teraz to dla mnie jedno wielkie XD słodkie do zarzygania i bardziej, jak nie chcecie mieć zrytej bani potem to lepiej stąd wyjdźcie XD

Laura, aspirująca dziennikarka, dostaje swoją pierwszą pracę. Pociąga to za sobą cały ciąg wydarzeń - nowe pasje, nowe znajomości, nowe przyjaźnie i - jakżeby inaczej - miłość. Ani romans, ani komedia. Powiedzmy, że najbliżej temu do komedii romantycznej. Ale śmieszniejszej i bardziej romantycznej. Czytać, gdy dostało się jedynkę z matmy, rzucił cię chłopak albo obgadała przyjaciółka - Laura i spółka potrafią rozgrzać i wyleczyć serca. Niezalecane diabetykom, czasem może być zbyt słodko. DALSZE LOSY BOHATERÓW "PO PROSTU" ZNAJDZIECIE W "SKACZĄC WE MGLE".

Skoki narciarskie okiem fanek oraz ,,hotek" przedstawione w humorystyczny sposób. Co myślą, mówią, robią.

"- Ja rozumiem, wybaczam ci, wybaczam ci wszystko. Zapomnimy o tym, dobrze? Nie było tematu, nigdy więcej o tym nie wspomnę, obiecuję. Proszę tylko... - Za późno." Bo najgorzej to nie mieć na coś wpływu. Być bezsilnym, stojąc i czekając na kolejny cios. Chwiejesz się, chcesz upaść, bo nie możesz już utrzymać się na nogach, ale nie możesz. Obiecałeś. Nie zawiedziesz. Kolejny raz? Nie ma takiej opcji.

podobno bez wspomnień stajemy się zupełnie innymi osobami