❝Yaralı bir Anka, ilk bulduğu kafese sığınır.❞ Bazı karşılaşmalar tesadüf değildir. Ve bazı tesadüfler, karanlıktan başka bir şey getirmez. Psikolog Burçin Eda Diken, hayatını başkalarının yaralarını sarmaya adamış genç bir kadındır. Fakat bir gün, kendi yarasının hâlâ kanamakta olduğunu fark eder. Kliniğin düzenlediği bir etkinlikte gelen mektup her şeyi değiştirir. "Seni istiyorum ve elde edeceğim." Gizli çekilen fotoğraflar, isimsiz notlar, kapıya bırakılan güller... Hepsi, geçmişte yarım kalan bir hikâyenin bugüne uzanan kırık parçalarıdır. Fakat bu sefer hasta koltukta değil, gözlerinin tam önündedir. Ve onu yıllardır uzaktan izleyen bir çift göz, artık hiç gözünü kırpmamaktadır. Çocuklukta filizlenen bir bağ... Unutulmuş bir festival günü... Ve zamanla şekil değiştiren, adı sevgi sanılan bir takıntı... Burçin, geçmişiyle yüzleşmek zorunda kalır. Ama bazı geçmişler vardır ki, sadece hatırlanmaz... Can alır.

Gerçek Ailem ❄ Ailesinin yıllarca öldüğü bildiği minik kız. Kardelen. Abileri tarafından çok sevilen ancak beraber büyüme şansı elinden alınan küçük kız çocuğu. Ne yazık ki yaşadıkları kendisi kadar küçük şeyler değildi. 5 yaşına kadar beraber yaşadığı ailesinden koparılan Kardelen'in elinden alınan tek şeyi kaybolan yılları değildi. Aynı zamanda sesini de almışlardı ondan. Şarkı söylemeyi çok seven kızdan yalnızca ailesi ile olan mutlu anılarını değil sesini de çalmışlardı.

"Tefeciden para alıp kaçarsam ne olur?" "Seni bulur." ⛓️ Gerilim, korku ve şiddet içerir. Yetişkinlere yöneliktir. Her hakkı saklı tutulmaktadır. Benzerlik ya da çalıntı durumunda saklı tutulan tüm haklar kullanılacaktır.

Komiser Çağla çalışmak için İstanbul'a gider, cinayet büroda komiserlik yapan Çağla birçok cinayet görür ve bu katilleri bulma yolunda yanında... Başkomiser Aras Karakılıç Komiser Asır Atay Klimanalog Zehra Yalçın Adli tıp uzmanı Merve Ayman Olay yeri inceleme Miraç Akyol Bilişim uzmanı Doruk Asil Vardır... Cinayeti kim işledi? Başlangıç tarihi : 08/10/2023

Mihra annesiyle büyüyen genç bir kız takı annesi ölene kadar annesini ölümüyle genç kız yıklır ama annesinde bir mektup kalır O mektupta annesinin bir asker adamı bulup mektubu ona vermesini söyler ama geç kız adamı babası olduğunu bilmez ve onu arayıp mektubu okumadan verir. VERDİĞİ SAHNE ALBAY"bekle " Oturduğu yerden okumaya başlayınca almak için elimi uzatım ama tutup bağırdı"dokunma!" Elimi bırakmadı ta ki annemin okuma dediği yeri gelince bıraktı gözleri kocaman açılıp ayağa kalktı bende korkarak ayağa kalktım ALBAY "NE DİYOR LAN BU!" adeta odada sesi yanıkılyor du son cümleyi okuyup masaya bir tekme atı atmasıyla geri çekildim "NE diyor LAN BU!" Diye tekrar bağırdı yüzü kıpkırmızı olmuş halde bana bakıyordu sinirle Anne ne yazdın ya. O kağıdı attığı gibi alıp okuyacaktım Masadaki eşyaları da fırlatmaya başladı"BU SİKTİĞİM KAĞITTA NE YAZIYOR LAN " Duvarın yanında oturup bacaklarımı kendime çekip ellerimi kulaklarımla kapatım elindeki bardağı da yere fırlattı çığlık atmaya başladım duymuyor du kimse çığlıkları mı hıçkırıp ağlamaya başladım anne ne yazdın ki bukadar sinirlenecek "SAKİN OL ÇOCUĞU KORKUTUYOR SUN!" Babasının konuşmasıyla bana baktı sanki daha yeni ne yaptığını anlayınca durdu ben ise ağlayan 😭 gözlerimle onlara baktım. Sinirle odadan çıktı yaşlı adam bana doğru yaklaştı elimi dokunma dercesine salladım "tamam korkma geleceğim burada kal bir yere ayrılma "der........

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

0530; Seni döverim lan 0530; Sen kim oluyorsunda benim ahiretliğimi aldatıyorsun ıstapoz 0577; Anlamadım? 0530; Birde anlamamazlıktan geliyor Allah'ım çıldıracağım 0530; Doğru yılmaz piçi sen her şeyi anlamamazlıktan geliyorsun 0577; Yanlış kişiye yazdınız 0577; Adım yılmaz değil Demir

Doğuştan beri sağır olan biriydim ben. Nasıl ve nereye kadar aileme ve yaptıklarına dayanabilecektim ki? Üstelik ablamın katili olan annemin yanındaysam, ne zamana kadar hayatta kalabilecektim? Kaçmak tek seçeneğimdi ve ben bunu başarmıştım. Her şeye ve herkese rağmen bunu yapmıştım. Peki, hiç bilmediğim bir şehirde ne kadar dayanabilecektim? Hem de terörle savaşan bir şehirde ne kadar kendimi koruyabilcektim? Belki de, yıllardır yokluğunu hissettiğim ve kim olduğunu bilmediğim babamın bu şehirde karşıma çıkması benim tek şansım olabilirdi. Sevdiğim adamı ve babamı bana getiren en önemli şey ise kimliğimi unutmuş olmamdı. Ben hayatımdaki tek şansımı o otobüs biletini çalarak yakalamıştım. Peki, ablam? Kader denilen şey gerçekten var mıydı? Peki kader eğer gerçekten varsa ve denildiği gibi gayrete aşıksa o zaman neden ablamın sonu böyle olmuştu? Ablam Selay, yaşadıklarını daha fazla kaldıramamış ve intihar etmişti. Peki, adalet bunun neresindeydi? Ben onsuz ne zamana kadar dayanabilecektim? Ondan geriye sadece bir kaç fotoğraf ve yazdığı mektuptan başka, o hâla nasıl yanımda olacaktı benim? Beni nasıl eskisi gibi koruyacaktı? Bir sürü sorunum varken o sadece mektubunda yazan ve aklımda kalan tek bir sözünü bırakmıştı bana. Ondan geriye kalan tek bir söz vardı benim için. Aklımda kalan tek bir söz. "Veda etmeyeceğim çünkü bu bir veda değil. Bu benim kurtuluşum." Kapak @Nepenthe_q

Ben bir Açelya çiçeğiydim; yolunu kaybetmiş, köklerini bulamayan... Kısa bir süre önce, doğru bildiklerim bir bir yıkıldı. Gerçek sandığım yalanlar, hayatımı bir tokat gibi yüzüme çarptı. "Aile" dediğim insanların ördüğü yalanlarla dolu bir dünyada, yıllarımı çürütmüş ve kendi benliğimi kaybetmiştim. Sonra, karşıma o adam çıktı. Hem deliler gibi aşık olduğum hem de ölümüne nefret ettiğim o adam... Tehlikeli bir aşk şarabının sarhoş edici tadında mutluluğu bulacağımı sandım. Ama yanılmıştım. Sert ve uzak görünen maskesinin ardında itaatkâr bir adam yatıyordu. Yıllar önce, hayatına bir fırtına gibi girmiş, onu kendime aşık etmiş, sonra hiç beklemediği bir anda çıkıp gitmiştim. Ama biliyordum, gün gelecek beni bulacaktı. Ve işte, o gün gelmişti. O adamın ilk sorduğu soru; Niye? Niye yaptın bana bunu? Onun acılar içerisinde sorduğu bu soruya asla bir cevap veremedim. Karşımda bulunan adam beni öylesine çok seviyordu ki, ona ihanet etmeme rağmen, beni affedebileceği bir sebep arıyordu. Ben bir Açelya çiçeğiydim. Ayrılığı simgelerdim. Ama onun için Visal'dim. "Belki de beni içten içe affettiği için kavuşmak anlamına gelen bu adı takmıştı bana. Bir gün ona sordum: "Neden bana Visal adını koydun?" Gözlerime bakarak, usulca fısıldadı: "Çünkü sana kavuştum, Günışığım." Visal, kavuşmayı simgelerdi. Açelya ise ayrılığı... Wattpad'de " Mirafer " isimli ilk ve tek kitaptır. Not: Gerçek ailem, Polisiye ve Mafya kurgusudur. Ayrıca fazlaca kan, vahşet, vb unsurlar ve olumsuz ögeler mevcuttur. Kesinlikle 18 yaşından büyük okuyucular okumalı, bu yüzden uyarıyı dikkate alarak bu kurguya başlayınız. Not 2: * Bu kitapta bulunan kişi, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi kurum ve olaylarla ilgili doğabilecek benzerlikler tamamen tesadüftür.*

intikamla sevgi aynı kalpte barınabilir miydi?? yoksa biri diğerini öldürmeden asla yaşayamaz mıydı??