Aşk sanılan bir saplantı. Bir kaçış ile bir yakalayışın kovalamacası. Su ile ateşin dansı. Siyah ile beyazın karmaşası... Yaralı kırlangıç ile zehirli yılanın hikâyesi... •••• 'Çünkü küller içinde güller açmaz' By/ goddnessaphrodite Kitabın yazımı, konusu ve kapağı dahil olmak üzere her türlü hakkı şahsıma aittir.

Evli, çocuklu, toksik çift hikayesidir. Hikayede geçen hiçbir marka veya isim #reklam değil.

"Şeytan, meleğin kanatlarını severken yanlışlıkla kopartabilir, güzel kiracı." 🪽 Gerilim, korku ve şiddet içerir. Yetişkinlere yöneliktir. Her hakkı saklı tutulmaktadır. Benzerlik ya da çalıntı durumunda saklı tutulan tüm haklar kullanılacaktır.

"Benden başka gidecek hiçbir yerin yok." Adam yapılı cüssesini kendinden oldukça küçük kıza iyice bastırdı ve çenesini sıkarak yüzünü kendine yükseltti. "Gidebileceğin herkesi öldürdüm, uyuyabileceğin her evi yıktım, başını koyabileceğin tüm yatakları yok ettim, sığınabileceğin her limanı yaktım ve küllerini beş okyanusa savurdum." Biraz durup kızın sindirmesini bekledi. Ağır ağır, beynine çakarcasına vurgulu bir tonda tekrar konuşmaya başladı. "Benden kaçtığında gidebileceğin tek yer benim yanım, uyuyabileceğin tek yer benim evim, başını koyabileceğin tek yatak benim yatağım ve sığınabileceğin tek liman benim kollarım." Çenesindeki elini çekmeden diğer elini incecik boynuna sardı ve yaşlarla parlayan cam gibi parlak, göğü taşıyan gözlere baktı. Kendi dipsiz kuyularının aksine onun gözleri içinde binlerce diyar bulunduruyordu ve adam o binlerce diyarın hepsini kendine istiyordu. Hepsini. Her bir tanesini. Tek tek. Sonsuza dek. Kadın, adamın omuzları üzerinden arkadaki büyük eve baktı. Ev kadının gidebileceği son yer, uyuyabileceği son yatak, sığınabileceği son limandı. Ve adam dakikalar önce o evi ateşe vermişti. "Bırak."dedi inlercesine. Bırakmadı. "Canım yanıyor."dedi. Umursamadı. O, acımasızdı. O nitelikli bir katil ve kalpsiz bir psikopattı. O, kimsesizdi. O, sığınabileceği tek limanı, kendi elleriyle yakmış, küllerini kaybetmemek için dünyayı ateşe vermişti. O, tehlikeliydi. Ve o aşıktı. Çok, çok aşık.

Dünyanın en kötü adamı. Hayatının hayallerinden daha güzel olacağı umuduyla başladığı bu yolculukta kendini saplantının içinde bulmuş bir hostes. O acımasız adamın ellerinden kurtulmak şimdi tek hayali. Nefret aşka dönüşebilir mi?

Saplantılı bir aşık, bir kadını elde etmek için neler yapabilir? Bazı bakışlar tesadüf değildir. Bazı aşklar da sadece aşk değildir. Çağan, onu ilk gördüğünde yalnızca bir yabancıydı Peren. Elindeki CV'ler yere saçıldığında, bir anlık merhametle eğildi belki... ama işte tam o anda bir şey kırıldı içinde. O an, Çağan'ın zihninde bir saplantıya dönüştü. Gözleri artık yalnızca onu arıyor, düşünceleri yalnızca onunla doluyordu. Peren hiçbir şeyin farkında değildi. Ona yaklaşan adamın niyetini, gölgelerde bir hayalet gibi onu takip ettiğini, hayatını usulca yeniden şekillendirdiğini bilmiyordu. Çünkü Çağan sadece onu izlemiyordu; onu tanıyor, onu çözüyordu. Ve en korkuncu: onu kendi kurduğu "mükemmel aşk"a ikna etmeye çalışıyordu. Bu, karşılıklı bir aşk hikâyesi değil. Bu, bir aklın sessiz çöküşü. Ve en kötüsü Peren tüm bunları fark ettiğinde karşısında onu ondan daha iyi tanıyan biri vardı artık. Unutma, sadece izleniyorsun!