Zemin altımdan kaydı. Deprem mi oldu? Yoksa üçüncü bardağın etkisi miydi? Ayakkabım bir an takıldı ya da ben yere dikkat etmemiştim. Dengesiz bir adım attım, tam düşmek üzereyken kolumdan biri tuttu. Omzumun üzerinden başımı çevirdim. Herhangi biri. Ya da öyle gibiydi. Göz göze geldiğimiz o yarım saniyede yüzüm bir anda ısındı. Gözlerini hemen kaçırdı, ama beni tuttuğu eli biraz daha bekledi. Hemen toparlandım, sanki hiç düşmemişim gibi dikildim ama o mahcubiyet damarlarıma kadar işledi. Sonra yürüdü. Benden tamamen uzaklaştı. Ben hâlâ olduğum yerdeydim. Kalbim biraz hızlı atıyordu. Bu kez üçüncü bardağın etkisi değildi.