Deel twee → 'Geheim' Ik kan niet in de toekomst kijken maar, Ik wil hier en nu met jou. ❀ alles is verzonnen en gebaseerd op mijn fantasie. ❀ heftige delen hebben vaak géén waarschuwing vooraf

De kamer voelde klein, alsof de muren dichterbij kwamen telkens wanneer Matthyas zijn ogen sloot. Twintig jaar oud, maar al met het gewicht van een leven op zijn schouders dat nooit echt licht had aangevoeld. De stemmen van zijn vrienden - Raoul, Robbie, Koen en Milo - waren ergens op de achtergrond, maar bereikten hem nauwelijks. Terwijl zij lachten of plannen maakten, hoorde hij vooral de stilte in zichzelf. De woorden van het lied dat door de speakers speelde, sneden recht door hem heen: lelijk, gebroken, niet genoeg. Het was alsof Tom Odell het speciaal voor hem had gezongen. Voor de spiegel zag hij geen jongen die toekomst had, maar iemand die vastzat in zijn eigen hoofd, iemand die elke dag een beetje meer verdween. Dit verhaal begint niet met hoop, niet met kracht, maar met de waarheid van hoe het voelt om jezelf kwijt te raken. Matthyas dacht dat hij het alleen moest dragen - tot de anderen, elk op hun eigen manier, dichterbij kwamen.

Ik geef me aan je over, t is niet meer willen, heb je nodig. Matthyas het Lam, de jongen die mij vroeger kapot heeft gemaakt en nu wil ik precies hetzelfde doen. Gewoon zodat hij even dezelfde pijn voelt die ik altijd door hem heb gevoelt maar wat moet ik doen? Hij zit in m'n hoofd als een tunnelvisie. ✮ alles is verzonnen en gebaseerd op mijn fantasie

Matthy krijgt op een dag ernstige hoofdpijn. Na een paar minuten daalt het, maar het gaat niet weg. Hij negeert het, omdat hij denkt dat hij gewoon wat ziekig is. Paracetamol erin en door. Maar het blijft en hij heeft meerdere keren op een dag van die 'aanvallen'. Niks helpt. Hij besluit de huisarts te bellen die hem gelijk willen zien. Zij sturen hem door naar het ziekenhuis. Wil je weten wat er met Matthy aan de hand is en hoe het verder gaat? Lees dan De oneindige hoofdpijn!!

Ik sta even stil. Iemand die hetzelfde lijkt te hebben als ik: verloren, een beetje ongemakkelijk, maar toch aanwezig. Er is iets in hoe hij zichzelf probeert te verhouden tot de chaos dat me meteen nieuwsgierig maakt. Niet dat ik hem ken, maar ik herken het gevoel. Voor het eerst deze avond voel ik een klein beetje geruststelling. Misschien ben ik niet de enige die hier een beetje zoekt naar een plek.

Olivia werkt achter de schermen van het populairste YouTube-team van Nederland. Ze is professioneel. Geconcentreerd. En totaal niet van plan om zich te laten afleiden door een van de gezichten vóór de camera. Tot Matthy. Wat begint als kleine momenten - een blik te lang, een grap die net te persoonlijk voelt, een hoodie die naar munt ruikt - verandert langzaam in iets waar geen woorden voor zijn. En tussen opnames, koffiepauzes, en ongemakkelijke stiltes groeit een spanning die steeds moeilijker te negeren is. Maar hoe weet je of de ander hetzelfde voelt... als niemand iets zegt? #1 in slowburn #2 in Dutch #10 in matthyashetlam #10 in bankzitters

❝Ik lijk nonchalant maar ik doe maar alsof.❞ Hij is anders dan andere jongens en speelt met mijn gevoelens, hij weet donders goed dat ik van dit spelletje hou, en langzaam ook van hém. 𝜗ৎ Alles is gebaseerd op mijn fantasie & dus niet echt 𝜗ৎ Herschreven!

Naomi is gebroken, ze besluit te verhuizen naar het buitenland en haar leven veranderd. Ze ontmoet iemand die haar leven misschien weer een stukje mooier kan maken..

Fenna (23) draagt een stilte die luider is dan woorden. Achter haar glimlach schuilt een onzichtbare strijd: de scherpe randen van rouw en een angststoornis die haar leven keer op keer stilzet. Ze balanceert op het dunne koord tussen overleven en opgeven, tussen ademhalen en verstikken. In het hectische ziekenhuis waar ze werkt, zoekt ze naar controle - terwijl haar innerlijke wereld ontregeld door herinneringen en angsten die nooit helemaal verdwijnen. Ze wil leven, liefhebben, voelen... maar de pijn is altijd dichtbij. ⚠️ TW - Mentale problemen, sh, medische problemen

Liv (24) staat nog maar net voor de klas als juf van groep 1/2. Met haar stapels knutselwerkjes, kleverige handjes die haar omhelzen en het geroezemoes van kinderen om haar heen voelt ze zich helemaal op haar plek. Wat ze niet had verwacht? Dat een simpel oudergesprek haar leven zou veranderen. Want tussen de tekeningen van Sem en de rapportgesprekken door ontmoet ze zijn vader, Matthy. Jong, charmant en duidelijk gek op zijn zoon. Wat begint als een professioneel gesprek, voelt al snel als meer. Maar kan een juf zich wel laten meeslepen in iets dat misschien té persoonlijk wordt? En wat als haar hart sneller gaat kloppen... precies op de verkeerde plek, en misschien wel bij de verkeerde persoon?