Hürkan homofobikti, Emre ise ondan hiç haz etmiyordu...

{ Tamamlandı! } İki aşık birbirlerini bulacak miydi? Huzura erebilicekler miydi? Cennetle, cehennemin buluşması gibi mi olacaktı? Ah, hayır. Cennetle, cehennem asla buluşamaz.

Emre, her şeyi geride bırakarak Ankara'ya taşınmıştı. En yakın arkadaşı Ali ile kalmaya başlamasının ardından, hayatında bir sürü değişiklik meydana gelmişti. Güzel şeyler oluyordu, kalbi ilk defa bu kadar hızlı atıyordu mesela. Ama hesaba katmadığı bir durum vardı, kalbini bu denli hızlı attıran kişinin bir erkek olmasını beklemiyordu. Fluff!

*DÜZENLENIYOR* (((uyarı bu hikaye tamamen benim hayal gücümden oluştuğu için, karakterlerin görünüşleri,arkadaşları,karakterleri benim hayal gücüme bağlı. Bu kitap ilk kitabim, yazim seklim biraz garipmis o zamanlar.))) Koltukta oturmuş ilkay la Playstation oynuyorduk. Evde sadece ikimiz vardık, ve artık oyundan sıkılmaya başlamıştım. "Off ben sıkıldım." Dedim konsolu dizlerime bırakarak. Ilkay güldü ve "2 saattir kaybettiğindendir kanka" o öyle deyince konsolu geri almıştım, şimdi siktim seni KITAP BASKA ISIMLERLE TEKRAR YAYINLANIYOR

+"Sen hep şarkılarla mı konuşursun?" -"Şarkılar değil midir konuşamadığımızda bize yardımcı olan?"

Emre Hürkan'a platonikti.Ancak Hürkan onun için fazlasıyla imkansızdı.