"Ölmekten korkma. Asıl korkman gereken şey, burada yaşamaya mecbur kalmak." Gözlerini açtığında kendini soğuk, metalik duvarlarla çevrili bir odada buluyorsun. Kaçırıldın. Bir deneyin parçasısın. Burada herkesin bir kod adı var. Senin adın Z. Ve artık hayatta kalmak tamamen şansa ve zihin gücüne bağlı. Dondurulmuş insanların bilinçaltına girip bilinçaltı olaylarını yönetmek zorundasın. Ama unutma-burada ölen, gerçekte de ölür. Korkular canlanır, rüyalar kabusa dönüşür, her an bir ölüm tuzağına dönüşebilir. Kaçmak mı? Sistemin derinlerine indikçe bunun imkansız olduğunu göreceksin. İntikam mı? Belki de tek çıkış yolu budur. Ama bir şey kesin: Burası hayallerini öldürmeden sen oradan çıkamayacaksın. "Gerçeklik mi daha acımasız, yoksa rüyalar mı?"

Nil 21 yaşında, hayatının en büyük mucizesini kucağına alır: kızı Masal. Ancak bu mutluluk, yıllar önce onu terk eden Ateş'in gölgesiyle sarılıdır. Ateş, ailesinin baskıları yüzünden Nil'i terk edip Derin'le evlendi. Nil ise hamile olduğunu öğrendiğinde yalnız başına hayatına devam etmek zorunda kalmıştı. Yıllar sonra kader onları beklenmedik bir şekilde bir araya getirir. Ateş, neredeyse arabasıyla Nil ve Masal'a çarpacakken, geçmişin yaraları yeniden açılır. Nil, Ateş'in hayatlarından tamamen uzak olduğunu sanırken, Ateş'in aslında Masal'dan haberdar olduğu ve onları uzaktan izlediği gerçeği ortaya çıkar. Nil, eski yaralarını sararken Masal'ı koruma çabasındadır. Ateş ise hem yıllar önce yaptığı hataları telafi etmek hem de Masal'ın hayatında bir yer edinmek istiyor. Ancak Derin'in varlığı, eski duyguların karmaşası ve geçmişteki acılar işleri daha da zorlaştırıyor. Nil ve Ateş arasında yaşanan bu zorlu yüzleşme, affetmenin ve ikinci şansların mümkün olup olmadığını sorgulatır. Masal ise tüm bu kaosun içinde iki kırık kalbin yeniden bir araya gelmesini sağlayabilecek tek ışık olabilir. Peki, terk edilişin ve acının bıraktığı izler silinebilir mi? Ateş, yaptığı hataları telafi edebilir mi? Ve en önemlisi, Nil, Masal'ı koruyarak kendi kalbini affetmeye açabilir mi?