«ពេលខ្លះអូនគ្រាន់តែចង់ដឹងថាបងស្រលាញ់អូនដូចដែលអូនស្រលាញ់បងឬអត់?» ប្រលោមលោកបរទេសបែបប្រឌិត content warning: mature scenes, mpreg , names, the character, places name and story situation were all fiction. [សូមអធ្យាស្រ័យទុកមុនបើសិនជាមានកំហុសឆ្គងកើតមាននៅត្រង់ប្រការណាមួយ]

«បើសិនជាអូនជឿជាក់បងតែបន្តិច ពួកយើងក៏នឹងគ្មានថ្ងៃឈានដល់ដំណាក់កាលមួយនេះឡើយ....» ប្រលោមលោកបរទេសបែបប្រឌិត(omegaverse) [សូមអធ្យាស្រ័យទុកមុនបើសិនជាមានកំហុសឆ្គងកើតមាននៅត្រង់ប្រការណាមួយ]

"តើខ្ញុំគួរស្អប់ព្រហ្មលិខិតដែលកំណត់ឱ្យពួកយើងជាគូនឹងគ្នាខណៈដែលខ្ញុំកំពុងលង់ស្រឡាញ់មនុស្សម្នាក់ផ្សេងទៀតយ៉ាងងប់ងល់ ឬក៏បន្ទោសព្រេងនិស្ស័យដែលមិនឱ្យពួកយើងជួបគ្នាលឿនជាងនេះ?" "សម្រាប់ខ្ញុំ ភាពស្រស់ស្អាត គឺជាបណ្តាសា" "បើលើលោកនេះមានព្រះជាម្ចាស់ពិតមែន នោះបងជាព្រះរបស់អូន"

ហេតុអីចក្រវាលនេះតម្រូវឲ្យមនុស្សដែលមិនគួរជួបគ្នាសោះ បានឆ្លងសម័យកាលមកជួបនិងស្រលាញ់គ្នា ហើយចុងក្រោយក៏បញ្ចប់ដោយម្នាក់ត្រូវចាកចេញ និងម្នាក់ទៀតចំណាយពេលមួយជីវិតរង់ចាំ...?

"ឱព្រះនៃសេចក្ដីស្នេហាដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់អើយ បើសិនជាជំនួបរវាងពួកយើងទាំងពីគឺជានិស្ស័យដែលបានចារមកដោយ ព្រហ្មលិខិត ខ្ញុំសូមបួងសួងឲ្យវានៅបែបនេះជារៀងរហូត"ពួកគេមកពីពិភពខុសគ្នា វាជាភាពអច្ឆរិយៈបំផុតដែលពួកគេអាចមកជួបគ្នាបាននៅកន្លែងដែលមិនសមប្រកបមួយ។ម្នាក់ធ្លាប់ចង់ស្លាប់ក្រោយដឹងថាខ្លួនគ្មានប្រយោជន៍សម្រាប់ពិភពលោកមួយនេះ ឯម្នាក់ទៀតព្យាយាមប្រឆាំងនឹងព្រេងវាសនាដើម្បីរស់បន្ត។ អំណាចនៃសេចក្ដីស្នេហាដ៏ស្មោះស្ម័គ្របានរំដោះពួកគេចេញពីភាពងងឹតគ្រប់យ៉ាង ពួកគេមានតែអធិដ្ឋានសុំឲ្យគេទាំង2នាក់បានរស់នៅជាមួយគ្នាគ្រប់ចក្រវាលទាំងអស់ជារៀងរហូត។ ថេយ៉ុង មើភីសតូ × ជុងហ្គុក អាសស្តារ៉ត (ចនជុងហ្គុក)

វាសនាអូនទេវតាជាអ្នកកំណត់តែអនាគតអូនគឺអូនជាអ្នកកំណត់ ប្រសិនបើអូនយល់ពីពិភពលោកនេះតែបន្តិចអូននឹងដឹងថាវាមិនទទេដូចអ្វីដែលអូនគិតទេ ថេយ៉ុង គីម!!