Η αρχηγός των μαζορετων και ο αρχηγός του Football το ιδανικό ζευγάρι έτσι... NOT!!! Μάντισον Σμίθ. Κόλιν Κινγκ. Αυτοί οι δύο σκοτώνονται από την πέμπτη δημοτικού και πλέον τρίτη λυκείου και συνεχίζουν σαν δεκάχρονα. Ανταγωνίζονται στους βαθμούς, στη φήμη, στις φάρσες ακόμα και στην αρχηγία ενώ κάνουν διαφορετικό άθλημα. Τα πάντα ώμος μπορούν να αλλάξουν εξαιτίας ενός έντονου καυγά και δεν θα φταίει ούτε το φιλί, ούτε η ένταση μόνο τα αισθήματα που πάντα υπήρχαν άλλα ήταν αόρατα θα πρέπει να κατηγορηθούν. ............................................................. "Τι?" Τον πλησίασα γεμάτη απορία. Όταν κατάλαβα τι εννοούσε γουρλωσα τα μάτια μου. "Επίτηδες το έκανες?" Του είπα νευριασμένη πιάνοντας το κάτω χείλος μου. "Είσαι άρρωστος" "Συγγνώμη απλά πεθαίνω με το να σε βλέπω μαζί του.Δεν μπορώ να το κόψω " "Προσπάθησε, δεν με νοιάζει πως αλλά κόψτο." Πήγα να φύγω αλλά με έπιασε από το μπράτσο και με έφερε επικίνδυνα κοντά του. "ΌΧΙ, ΚΑΤΆΛΑΒΑΙΤΟ ΈΓΩ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΊΜΑΣΤΕ......." Τον έκοψα αμέσως. "ΔΕΝ ΕΊΜΑΣΤΕ ΤΠΤ, κουραστικά με τον εγωισμό σου και τα νεύρα σου" Τα χαρακτηριστικά του σκληριναν και με δύναμη με κόλλησε στο τοιχο

Σταύρωσα τα χέρια μου και έτριψα τα μπράτσα μου Κρυώνω πολύ άλλα σιγά μη του έλεγα Γιώργος "Μη περιμένεις να σου δώσω το φούτερ μου σαν φλώρος να μην ήσουν τόσο ξεροκέφαλοι να έπαιρνες" Πριν προλάβω να απαντήσω έβαλε μπρος το αμάξι Γαμώ πονάει τόσο το κεφάλι μου που αρχίζω να ζαλίζομαι Ξαπλώνω στην θέση και βάζω το χέρι μου στο κεφάλι Ξαφνικά το αμάξι σταμάτησε τόσο απότομα που αν δεν φορούσα ζώνη θα είχα βγει από το αμάξι Και άρχισε να κοπανάει το χέρι του στο τιμόνι Εγώ τον κοίταγα χωρίς να καταλαβαίνω τι γίνεται Με μια κίνηση έβγαλα την ζακέτα και μου την έδωσε

"Σταμάτα να τρέχεις, αστυνομία!" άκουσα μια ανδρική φωνή πίσω μου. Σκατά!Άρχισα να τρέχω πιο γρήγορα. Τελικά ,ο μπάτσος με έφτασε και με άρπαξε. Τα πράγματα έπεσαν κάτω και εκείνος κρατούσε τα χέρια μου σε μια δυνατή λαβή πίσω απ' την πλάτη μου. Γύρισα και τον κοίταξα. Ωραίος είναι. Βασικά, είναι πολύ ωραίος. "Ω ναι, συνέλαβε με μπάτσε" αναφώνισα γελώντας πονηρά. -------- Η Αντριάνα είναι εδώ και 2 χρόνια μαθήτρια της 3ης Λυκείου. Ο πατέρας της έχει εγκαταλείψει την σε κατάθλιψη μητέρα της και τον μικρότερο της αδελφό. Έτσι, αναγκάζεται να μπει στην παρανομία. Ο Βίκτωρ, ένας νεαρός αστυνομικός αναλαμβάνει την σύλληψη της Αντριάνας μα τελικά η μοίρα του επιφυλάσσει..άλλα πράγματα! Αν δείτε ιστορία ίδια με την δικιά μου μην μπείτε στον κόπο να μου το πείτε. Προφανώς την είδα ήδη και την αγνόησα. Do the same bishes !