Yaşamı boyunca hiç kimsenin onu "tehlikeli" olarak nitelendireceğini düşünmezdi. Eh, hayat bazen hoş olmayan sürprizler yapabiliyordu. "Nefes al," dedi kendine. "Çünkü her an biri gelip onu senden alabilir." Ölüme kapadığı gözlerini bir öncekilerden çok farklı, çok daha karanlık bir dünyaya açmıştı. Tek bir bakışla tüm o renklerin, o sihrin ve mükemmeliyetin ondan çok uzakta, geçmişte kaldığını anladı. Yakında uğruna savaşması gereken tek şeyin canı ile sınırlı olmadığını da anlayacaktı. Belki bu gökyüzü bile olmayan evrende, kalbini verdiği cesaret timsali oğlan, belki de sayısız esir ve acılı ruh. Her biri Alessia'nın büyüsünü ve kılıcını savurması için dualar ediyordu. Yüzlerce Labradorit, Garnet, Sitrin ve Yem edilmiş ruh refaha kavuşacak ya da daha karanlık günler ile karşı karşıya kalacaktı. Alessia ruh yiyen bir imparatoru yerle bir edebilir miydi? Edemezsin demişlerdi. Göreceklerdi.

İɴᴛɪʜᴀʀ ʜᴀᴛᴛı ᴀᴅıʏʟᴀ ʙɪʟɪɴᴇɴ çᴇᴛᴇ, ɪɴsᴀɴʟᴀʀı ɪɴᴛɪʜᴀʀᴀ süʀüᴋʟᴇʏᴇʀᴇᴋ öʟᴅüʀᴍᴇsɪ ᴠᴇ ᴅᴏʟᴀɴᴅıʀᴍᴀsıʏʟᴀ ʙɪʟɪɴɪʀ. ʜᴇʀᴋᴇs ᴏɴʟᴀʀᴅᴀɴ ᴋᴀçᴍᴀʏᴀ çᴀʟışıʀᴋᴇɴ, ɢᴇɴç ᴋıᴢ ɴᴇʀᴇᴅᴇɴ ɢᴇʟᴅɪğɪɴɪ ʙɪʟᴍᴇᴅɪğɪ ʙɪʀ ᴄᴇsᴀʀᴇᴛʟᴇ çᴇᴛᴇ ʟɪᴅᴇʀɪɴᴇ ʏᴀᴢᴍᴀʏᴀ ʙᴀşʟᴀʀ. ᴀᴋşɪɴ; Öʟᴍᴇᴋ ɪsᴛɪʏᴏʀᴜᴍ ᴀᴍᴀ ʙᴜɴᴜ ʙɪʟᴇ ʏᴀᴘᴀᴍᴀʏᴀᴄᴀᴋ ᴋᴀᴅᴀʀ ᴄᴇsᴀʀᴇᴛsɪᴢɪᴍ. ᴀᴋşɪɴ; ʙᴇɴɪ sɪᴢ öʟᴅüʀᴇʙɪʟɪʀ ᴍɪsɪɴɪᴢ? ᴀᴋşɪɴ; ʙᴇɴɪ sᴇɴ öʟᴅüʀᴇʙɪʟɪʀ ᴍɪsɪɴ? ʏᴀᴢᴅığıᴍ ɴᴜᴍᴀʀᴀɴıɴ ᴋᴀʀşısıɴᴅᴀ ᴋɪᴍ ᴏʟᴅᴜğᴜɴᴜ ʙɪʟᴇ ʙɪʟᴍɪʏᴏʀᴅᴜᴍ. ᴛᴇᴋ ʙɪʟᴅɪğɪᴍ ᴏɴʟᴀʀ ʜᴀᴋᴋıɴᴅᴀ çıᴋᴀɴ ᴋᴀɴ ᴅᴏɴᴅᴜʀᴜᴄᴜ ʜᴀʙᴇʀʟᴇʀᴅɪ; ɪɴsᴀɴʟᴀʀı ɪɴᴛɪʜᴀʀᴀ süʀüᴋʟᴇʏᴇʀᴇᴋ öʟüᴍʟᴇʀɪɴᴇ ʏᴏʟ ᴀçᴛıᴋʟᴀʀı, ᴅᴏʟᴀɴᴅıʀᴅıᴋʟᴀʀı ᴠᴇ ᴋɪᴍʟɪᴋsɪᴢ ᴏʟᴅᴜᴋʟᴀʀı ᴅışıɴᴅᴀ ʜɪçʙɪʀ ʙɪʟɢɪ ʏᴏᴋᴛᴜ. ᴏɴʟᴀʀᴄᴀ ɪɴsᴀɴᴀ ᴍᴜsᴀʟʟᴀᴛ ᴏʟᴜʏᴏʀʟᴀʀᴅı ᴀɴᴄᴀᴋ ᴇᴍɪɴɪᴍ ʙᴜ ᴢᴀᴍᴀɴᴀ ᴋᴀᴅᴀʀ ʜɪç ᴋɪᴍsᴇ ᴋᴇɴᴅɪ ɪsᴛᴇğɪʏʟᴇ ᴏɴʟᴀʀᴀ ʙᴜʟᴀşᴍᴀᴍışᴛı. ʙᴇɴɪᴍ ᴅışıᴍᴅᴀ. ʙᴇʟᴋɪ ᴅᴇ ʙᴜ ʙüʏüᴋ ʙɪʀ ʜᴀᴛᴀʏᴅı, ʙᴇɴɪ ʜɪç ɪsᴛᴇᴍᴇᴅɪğɪᴍ ʏᴇʀʟᴇʀᴇ süʀüᴋʟᴇʏᴇᴄᴇᴋᴛɪ ᴀᴍᴀ ᴀʀᴛıᴋ ɢᴇʀɪʏᴇ ᴅöɴüş ʏᴏᴋᴛᴜ; ʜᴇʀ şᴇʏ ɪçɪɴ çᴏᴋ ɢᴇçᴛɪ çüɴᴋü ᴍᴇsᴀᴊʟᴀʀıᴍ çᴏᴋᴛᴀɴ ᴏᴋᴜɴᴍᴜşᴛᴜ. ⚠

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

izmarit: özür dilerim. (14.20) izmarit: şimdi, senden aldıklarımı, (14.20) izmarit: sana verme vakti sevgilim. (14.20) izmarit: ben seni çok sevdim. (14.20) ‼️ İzmarit 2019 yılında yazılmış texting bir hikâyedir ve o zamana göre yazılmıştır. 2024 yılında kitaplaştığında SİL BAŞTAN bir şekilde yazılmış ve öyle kitaplaşmıştır. Kibrit Wattpad'de hiç yazılmadı, direkt basıldı. Haliyle buradaki formatıyla kitap formatı arasında ne texting ne de düzyazı olarak bir benzerlik yoktur. ‼️

Bölümler düzenlenmiş hâliyle yeniden paylaşılıyor. (Final dahil bütün bölümler eklenecektir.)

beyaz leke'nin devam serisi!

Burda sadece Beyaz Leke kitabında ki sözler yayımlanacaktır.Bize katılırsanız çok sevinirim... Özgürlük sadece hayattayken güzeldir....🐊 _Tugay&Eftalya_ 16.12.2024(16 aralık iki bin yirmi dört yılı) 7#.beyazleke saat:17:23:47