bu kaçıncı ölüm kaçıncı ceset fakat hale katile dair hiç bir ipucu yoktu ellerinde İstanbulun göbeğinde bir cinayet işleniyor ve bunu kimse fark etmiyor artık siviller karakola saldırmaya başlamıştı herkes kendi can güvenliği için yardım istiyor ve korkuyordu fakat emniyet bile hala bir ipucu bulamamıştı üstelik dün öldürülen kişi bir polisti ve akşam üzeri gelen ihpar üzerine bunu öğrenmişlerdir, biri yada birleri onlarla cok pis oynuyordu fakat henüz kimse katilin kadın mı yoksa erkek mi olduğnu bile bilmiyorlardı. genç adam muhabirlere dönüp konuşmaya başladı "katile dair malesef henüz elimizde yeterli delil olmadığı için bir şey yapamıyoruz ama siz sakın endişelenmeyin en kısa sürede o alçağı parmaklıklar ardında olacak cok az kaldı seni bizat ben kelepcelicem" katil güldü sonra yanında ki adamına döndu "duydun mu beni bulacak ve kelepçeyi o takaçakmış daha benim kadın yada erkek olduğumu bulamadın" sinsice sırıtı genç kişi ve kendine seçtiği yeni bir kurban için ayağa kalktı ölenlerin hiç biri masum degildi hepsi ölmeyi hak ediyordu hepsi birer zavallı onun için böyle kirli bir dünyada yaşıyorsan ölmemek için direnecek ve güçlü olacaksın kimse zavallı insanların yayında durmazdı kimin parası yada gücü çoksa onun yanında olurdu o yüzden O ölenlerin hepsi birer zavallı üstelik sadece buda degil dün ölen polis de dahil onların hepsi birer şere*siz hepsi kirli işlere bulaşmış ve paralarını masum insanları kullanarak elde ediyordu her biri kara para insan kaçakçılığı uyu*tu*ucu silah kaçakçılığı taciz tecavüz cocuk kaçırma organ mafyası gibi daha sayamadığı bir sürü kirli işlere bulaşmıştı her biri ve onları ait olduğu yere yani cehenneme yolladığı için cok mutluydu. "elimizde her cesedin uzerine bıraktığı siyah bir inci dışında hiç bir şey yok komserim..."

"Bana bir can borcun var. O canı senden almadan... ne sana ne bana ölüm yok. Ama küçük bir cezayı hak ettin. Bundan sonra bana karşı gelmemeyi öğreneceksin, küçük kız." Yoruldum artık. Sürekli gelen tehdit mesajlarından, arkasına saklandığı karanlıktan, pis oyunlarından bıktım. Adam gibi karşıma çıksaydı ya. Alacaksan intikamını al! Neden hep gizli köşelerden sokuluyor, neden hep kirli yolları seçiyordu? Daha dün attığı mesajla midem ağzıma geldi. "139 numaralı odaya git ve o adamla birlikte ol. Yapmazsan neler olacağını biliyorsun." Aynen böyle yazmıştı. Elbette gitmedim. Ama şimdi bedelini ödüyorum. Beni kilitli bir soğuk hava deposuna tıktı. Cani! Buz gibi, kemiklere işleyen bir soğuk vardı içeride. Üzerimdeyse sadece ince, kısa kollu, ayak bileklerime kadar inen çiçekli bir elbise... Ve ben deli gibi titriyordum. Dişlerim birbirine çarpıyor, nefesim buhar olup havaya karışıyordu. Telefonum elimdeydi ama çekmiyordu. Yine de o bana mesaj atabiliyordu. Aklım almıyor, nasıl yapıyordu bunu? Öleceğimi biliyordum. Az kaldı, hissediyordum... ama o buna izin vermezdi. Ölmemi bile istemiyordu. Aşağılık herif! Ayçınar nerede? Neden hâlâ gelmedi? Her zaman gelirdi. Hep yanımda olurdu... neden bu kez yok? 📍📍📍 AY VE GÜNEŞ MİSALİ İSİMLİ ÇIKAN İLK VE TEK KİTAPTIR!!!