"O benim imkansızımdı, ben onu severdim ama sevdikçe acı çekerdim. Çektiğim acı büyür büyür ve beni yok ederdi. Sevdiğime kıyamazdım, onun canını yakamazdım. O acı sadece beni bitirirdi. Biliyordum beni sevmezdi. Biz kardeş gibi büyümüştük hatta kardeşten bile daha öteydik. Benim onu başka bir şekilde sevdiğimi bilseydi hayal kırıklığı yaşardı. Benden nefret etmezdi biliyorum hâlâ beni kollardı, yaralarımı yine ilk o sarardı. Yalnız bırakmazdı beni ama bir daha asla eskisi gibi olmazdı." ... İnsanın en büyük korkusu hep gerçek olurdu. Hiç bir şey sonsuza kadar saklı kalmazdı. Elbet bir gün her şey açığa çıkar ve can yakardı. Bu hikâyede ise yanan Deran yakan ise Adal'dı. [🏳️‍🌈]

[Tamamlandı] "İki babanın, oğulları sayesinde karşılaşmasından doğan bir aşk hikâyesi." [🏳️‍🌈]

Korel Demirel, karanlık bir adamdı. Ölümcül zekâsı onu son derece tehlikeli birisi yaparken, bencilliği ve acımasızlığı bunu körüklüyordu. Hayatında zaaflara yer vermezdi. Klasik bir mafya babası tanımına kesinlikle uyuyordu. Ta ki, bir gece yarısı onu özel numaradan işleten deli dolu, tatlı bir çocuğa kadar. •eşcinsel bir kurgudur.