Gerçek ailem-Erkek versiyon ❗️ Baş karakter eşcinsel değil fakat hikayede eşcinsellik vardır.

"Yanisi şu demek oluyor İlhami Bey," dedi hemen karşımda sonuçlara bakan doktor. Elimdeki telefonu sıkı sıkıya tutarken nefes dahi almadan dinliyordum karşımdaki adamı. Elindeki kağıtlardan başını kaldırıp sıkıntıyla iç çekti. "Her şey tahmin ettiğiniz gibi. Afitap sizin biyolojik kızınız değil." Beklediğim kelimeler doktorun dudaklarından tek tek dökülürken yutkundum. Başka ne yapabilirdim ki o an? Ne bir gözyaşı aktı gözlerimden ne de şok dolu bir nida çıktı dudaklarımdan; dediği gibi, her şey tahmin edilebilirdi. Başımı eğebildim sadece. Sanki yanlış bir şey yapmışım gibi tekrar tekrar yutkundum. Bu yaşadıklarım hangi günahımın cezasıydı? Ya da ne tür bir günah, tüm hayatımı bir anda hiç edebilirdi? Yüzüm yanıyor, başım çatlıyordu. O an çok şey istiyordum ama listenin başını yok olmak çekiyordu. Evet, o an sadece yok olmak, kimse tarafından tanınıp bilinmemek istiyordum. Şu koca evrende hiçbir önemi olmayan küçücük bir nokta bile olsam bir an bu evrene bile fazla gelmiştim sanki. Birileri bağırıyor, ağlıyor hatta feryatlar ediyordu. Kimi mutlulukla haykırıyor, kimi bunca yılın hesabını kime soracağını bilememiş gibi Allah'a yakarıyordu. Bana sesleniyorlar, adımı söylüyorlar hatta bana dokunuyorlardı. Garip olansa o an hiçbir şey hissetmiyor oluşumdu. Ne hissetmeliydim ki? Sonuçlar açıklandığından beri hiç başımı kaldırmadan elimdeki telefona bakıyordum. Bana sesleniyorlardı, başımı kaldırıp onlara bakmıyordum. Dakikalar önce titreyen telefonuma gelen bildirimlere baktım nemli gözlerle. Whatsapp'tan 2 bildirim. ilgi kaşarları ve mutlu yaşamları ✨💖 ballikiz: YANİ ŞİMDİ SEN BANA DOĞUMDA KARIŞTIĞINI VE ASLINDA İSHALMİ AMCANIN ÖZ KIZI OLMADIĞINI MI SÖYLÜYORSUN? ballikiz: OH! MY! ALLAH!

Safir, on sekiz yaşında bir lise öğrencisidir. Alkolik bir anne ile hayatını sürerken, bir anda karşısına çıkan insanların gerçek ailesi olduğunu öğrenir. Bundan sonra hayatında olacak olaylardan tamamen habersizdir.

Yaşadığımız hayatta her insanın kendini ait hissettiği bir yer, kişi ya da en azından bir an vardır. Ben ise bu acımasız dünyaya karşı bir sıfır geride başlamıştım. Yaşadıklarım, duyduklarım... 17 yılımı çöpe atmak istediğim zamanlarda yanımda olmayan kimselere olan güvensizliğim... Dudaklarım arasında yanmak için titreyen sigarama karşı olan yokluğum ve her gece sığınabileceğim tek yer olan yorganım... Hepsi yalan mıydı? Beni bu dünyaya karşı savunmasız bırakan temel şey ailem olurken... Aslında gerçek ailem başkaları mıydı? Peki ya onlar da tüm bu zaman boyunca neredeydiler? Ben kendimden vazgeçmişken... Neden bu kadar geç kalmışlardı? Artık o yorganın altından hiç çıkmak istemezken nasıl olur da onlarla aynı sofraya oturmamı isterlerdi? Peki ya ben? Midem bunu kaldırabilir miydi?

Liva Marsel.

16 yılını aile hasreti ile geçiren Sare, 17. Yaş gününde günlüğüne bir mucize istediğini yazar. Bebekliğinden beri dayısı ve onun ailesi ile yaşayan Sare yıllardır acı çekmektedir. Dayısının bir gün onu zorla evlendirmek istemesiyle Sare yıllardır karşı gelmediği dayısının karşı çıkar ve olanlar olur. Olay esnasında eve gelen bir adam onun babası olduğunu iddia eder. Sare bu adama inanacak mı? Onun teklifini kabul edecek mi? Yabancı birisine mi güvenecek yoksa cehennem misali o eve dönüp kaderine boyun mu eğecek? Kaderin ipleri şuan Sare'nin elinde. Onu nasıl yönlendirecek?

Baturganlar yirmi iki yıl sonra kızlarını bulur. ••• Geçmiş, şimdi ve gelecek. Bu hikayede hepsi müphem. ••• Tarih: 03.08.23 Not: Hikaye içinde istismar, taciz, şiddet gibi travma tetikleyici unsurlar yer alır. Ağırlıklı olarak drama dayanır. Lütfen zorlanacağını düşünenler okumasın. Ek olarak argo, küfür, madde kullanımı gibi olumsuz örnek teşkil edecek davranışlardan dolayı 16 yaşından küçüklerin okumasını da önermiyorum.

O kadar acıya rağmen hala ayakta olan bir kız. Hah işte o kız Elçin. Tüm hayal kırıklıklarına rağmen hiç pes etmeyen ve her hayal kırıklığına uğradığında daha çok hayal kuran kız. 17 yılının yalan olduğunu öğrenirse üstüne üstlük 4 abisi 1 ikizi ve 1 erkek kardeşi olduğunu örğenirse ne mi olur...

Ufak bir hata... Sadece minicik bir hata benim çocukluğumun katili oldu. Doğduğum gün yapılan o hata, benim 16 yılımı elimden aldı... - |13.03.21|-|20.11.21| - -Her şey şahsıma aittir. Alıntı veya isim vermeden kullanılma durumunda gereği yapılacaktır. -inek ince çizgimiz-