Su gibiydi iki genç kız da. Öyle narin öyle güzellerdi. Birinin adı Zeynep'ti. Bakanlar gözlerini alamazlardı. Babasının en değerlisi, mücevheri, güneşiydi. Birde Mardin'in ağası vardı. Ömer Ağa. O bir şey isterse olurdu, kimse karşı gelemez gelmeye cüret bile edemezdi. Bütün aşiretlerin de Mardin'in de ağasıydı. Herkes bilirdi onun sözü sözdü. Adaleti kendisinden hep bir adım önde olan bir adamdı. ______________________________________________ "Berzan ağa vermezlerse kaçıracakmış seni hiç mi korkmuyorsun?" Kahkaha attı kardeş bildiği arkadaşının sözüne Zeynep. "Asla evlenmem onunla kaçırırsa da elbet yolunu bulur kaçarım kaçamazsam da canıma kıyarım yine de yar olmam ona." "Yine de bir düşünseydin babanın durumu zorda Paşaların oğlu o kurtarırdı sizi bu durumdan." "Sen delirdin mi Dilan asla evlenmem onunla dedim ya hem babam söz verdi okutacak beni. Değil Paşaların oğlu koskoca Mardin'in ağası Ömer Ağa bile gelse alamaz beni." Kararlılıkla konuştu genç kız kendinden çok emindi. İlerde çalıların arkasında biri daha vardı ama küçük kızın böbürlenerek konuşmasını kahkaha atmadan dinlemeye çalışan. Hele son sözlerini duyunca gözlerinde pırıltılar beliren. ---------------------------------- Diğerinin adı ise Dilan'dı. Korkusuz, cesur ve hep yüreğinin sesini dinleyen Dilan. Zeynep'ten daha zor bir davanın savaşını verecekti o. İki genç kız da Mardin'in ateşli topraklarında kendilerini bir anda hem var oluş mücadelisinin içinde bulacaklar hem de aşkın büyülü dünyasının içinde gururlarını kaybetmeden savaşı kazanmanın yollarını arayacaklardı.

o acımasızdı ta ki hayatına biri girene kadar . o acımasız çocuk ege karaca . o masum kız nehir akbaş. ----------------------------------------------------------------------- Ege kardeşi eda 'nın ölümü üzerine acımasız olur ve karanlığa gömülür. kalbi buz tutar . ama ta ki o kızı görene kadar . saflığına ,güzelliğine ,yemyeşil gözlerine ,kalbine, kokusuna her şeyine aşık olana kadar. nehir 'in babası ünlü bir iş adamıdır . paris 'ten türkiye 'ye taşınırlar.nehirin ilgisini çeken bu genç adam ona herkesten farklı gelir. bakışları tehlike saçıyor resmen ben karanlığım diye bağırıyordu. ama bu bir mafyanın duygularının değişip duvarlarını yıkamayacağı anlamına gelmiyor. ''sana ihtiyacım var.ben tek senin yanında sakinleşiyorum. tek senin yanında duvarlarımı yıkabiliyorum.nehir ben sana değer veriyorum . sana zarar gelsin istemiyorum. seni öpmek ,korumak istiyorum .sen benimsin demek istiyorum.nehir ben hayatımda ilk defa böyle hissediyorum ben seni seviyorum '' ''bende seni seviyorum'' işte işler tam bu noktada karışır . ikiside mutluyken egenin babası sinan karaca (ünlü mafya babası) mutluluklarını gölgeye düşürücek o cümleyi söyler ''hemen o nehir denen kızdan ayrılıyorsun .yoksa o kıza yapabileceklerim aklının ucundan bile geçemez bunu unutma oğul aşk insanı zayıf kılar,güçsüzleştirir. ve ben sendeki bu değişimi gördüm .gün geçtikçe güçsüzleşiyorsun.bu kızdan ayrıl ayrılmazsan kıza neler yapabileceğimi biliyorsun eğer eski acımasız haline dönmezsen seni güçsüz kılan her şeyi hayatından silerim EGE KARACA '' bir cümle insanın canını bu kadar çok mu yakar .sizce onlar pes edip acı çekişlerini izleyip her gün ölmek mi isteyecekler yoksa aşklarını kurtarmak için mücadelemi edecekler?. başlarına beklenmeyecek bir sürü olay gelecek bakalım aşklarımı galip gelicek yoksa düşmanlarımı?

Kız küçük bir filika adam büyük bir okyanus... Aşk ise onlara rüzgar olup yön gösteren bir mucize.

+13 SERT KIZ SERİSİ | 1 ☠☠☠ Yakılırdı hayatlar. Küller rüzgara doğru savrulur, uçar başka hayatlara karışırdı. Çoğu hayatlar masumdu fakat bazıları vardı ki Masumiyetini kabullenmezdi. Kolay değildi çünkü. Hayat bazılarımızdan, her şeyini alırdı. Masumiyetini bile... Masumluk işte sırf bu yüzden gerçek değildi onun için. Onun Masumiyeti içinde kilitliydi ve ruhunu saran karanlığın içinde boğuluyordu. Asi mavileri ise her zaman öfke ile alev alevdi çünkü onun hayatı yanmış fakat külleri savrulmamıştı. Başka bir hayat çıkageldi. Eserken siyahları, rüzgarı her yeri dağıttı. Asi mavileri alevler içinde kalan kız, nereye estiği belli olmayan siyahlara kapıldı. Bağları güçlenip etrafını sardı alevlerin ve esen rüzgarın. Asi alevleri savuran rüzgar o an birleşti. İki kişi tek ruh ve tek beden olarak sığarken başkaldırdıkları dünyanın içine, ASİ ESEN RÜZGAR olarak karşı koymaya başladılar her şeye. 01.01.2015

onlar imkansıza ulaşıcaklar birbirlerini kurtarıcaklar.Ama kadere karşı büyük bir savaş vermeleri lazım.Hazırlanın yılın büyük aşkı onlarla geliyor Lütfen karakterlerin benzerliğine aldanmayın okuyun lütfen

Simsiyah bir gökyüzüyüm ben. Güneş beni terketmiş. Yanlış, üzücüyüm ben. Düzeltemezsin sen beni. Kendi duvarlarında hapsolmuş bir kız. Hasta... Yorgun. Belkide Savaşçı. Yalnız bir kız. Sensin sen bana Sessiz bir çığlık. İçten bir tebessüm. Acınası bir bakış. Benim ben sana. Deli gibi aşık Siyah kadar beyaz Rüya kadar imkansız. Telefonuna mesaj atan ve tanımadığı bir kıza aşık olan biri. Ne olursa olsun o kızın peşini bırakmıycak. Gün geçtikte hırslanıcak aşkı daha da büyüycek ve en önemlisi... ÖĞRENMEMESİ GEREKENLERİ ÖĞRENECEK... BUKALEMUNUM♥

Bu hikayenin tüm telif hakları yazarın şahsına ait olup, izini dışında çoğaltılması ya da ticari bir amaç uğruna kurgunun kullanılması kesinlikle yasaktır. Böyle bir durum ile karşılaşılırsa, gerekli mercilere ulaşılacaktır. 18.10.2013 - 02.07.2014 -------------- Daha 18 yaşında öksüz, yetim bir genç kız.. İnsafsız bir üvey baba.. Üvey Babasının ünlü bir şirketi zarara uğratması sonucu, kendi hatalarının karşılığı olarak onu satmasıyla hiç bilmediği bir yolun başındaydı Lara. En saf, temiz duygularıyla bir adamın önüne fırlatılmıştı. Tek kadın, bir imza.

**Bazen birşeye sahip olduğumuzu sanırız. Ama yalnızca 'sanırız'** "Herşey yoluna girecek!" "..." "Herşeyi unutturacağım sana. Bütün yaşadığın o kötü zamanları" "..." "İnsanlar neleri unutuyor.. Sende bu yaşadıklarını unutacaksın!" "Unutmayacağımı ikimizde biliyoruz" "Unutmak zorundasın lanet olası! Unutacaksın!!!" ~Bu genç bir kızın direniş hikayesi değil, genç bir adamın yok oluş hikayesidir~

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Seni seviyorum demek; Kırdım lütfen affet,demek. Bana sarıl ve bırakma,demek. Seni özledim yanıma gel,demek. Yaramı sar,gözyaşlarımı sil,demek. Saçlarımı okşa,yanımda uyu,demek. Ben boş sayfayım,sen yaz,demek. Yalnız benim aşkım ol,demek. Ben masalım sen oku,demek. Ben hayatım,sen hem yaşa,hem yaşat,demek. Yani anlayacağın;BEN SENİ SEVMİYORUM...! *DERİN*SERİSİNİN İLK KİTABIDIR.