"Buzdan bir hayata, ateşten bir aşk düştü." Karam... İstanbul'un zarif sokaklarında baleye tutunmuş bir kadın. Ama soyadında bir karanlık taşıyor. Gözlerinin ardında saklanan sırlar, geçmişten gelen bir gölge gibi peşinde. Ailesi, yeraltı dünyasının susturulmuş çığlığı. Araz... Bir zamanlar bir kalbi kurtaran doktordu. Şimdi elleri kanlı, yüreği sessiz bir adam. Karadeniz'in hırçınlığını taşıyor damarlarında. Babasının mirası, onun kaderi oldu. Sakladığı şey ise yalnızca silahlar değil. Yıllardır gömülmüş ölüler, unutulmamış günahlar var topraklarında. Bir sokakta kesişen yol, bir bakışta tanınmayan tanıklık. Karam'ı kurtardığında aslında kendini de ateşe atmıştı. Ve o ateş zemheride yanıyordu. Yalanlar, geçmişten gelen kan izleri, ölü sanılan dedeler, saklanan cesetler.. Her şey ortaya çıktıkça, aşk bir yangına dönüşüyor. Ama bazen yanmadan sevemezsin. Bazen tüm sevdiklerin ölür. Sen hayatta kalırsın. Ve bu, bir kurtuluş değil, kefarettir. Kitapta +18 sahneler, argo ve küfür, suç öğeleri bulunmaktadır. Bu kitapta ki her şey hayal ürünüdür. Kitap şahsıma aittir ve en ufak bir kopyalama, çalıntı anında yasal işlem başlatılacaktır.

Beş yaşındaki oğlu Tan ile yeni bir mahalleye taşınan Eslem, mahalleyi terk etmiş olmasına rağmen sürekli anlatılan Aktan'ı merak eder ve oğlunun onu merak ettiğini bahane ederek mesaj atar... 0545**: Direkt konuya geleyim 0545**: Sadece birkaç ay burada olmamıza rağmen oğluma öyle bir anlatıldınız ki 0545**: Sizinle tanışmak için başımın etini yedi 0545**: Ama yıllar önce, tekrar gelmemek üzere mahalleden taşınmışsınız 0545**: Acaba mahalleye geri dönme ihtimaliniz var mı? Aktan Tunç Kale: Yok.

"Korel dur." sözlerimle adımları bıçak gibi kesildi ve durup bana döndü.Gözlerinde o kadar çok duygu vardı ki nefret,hayal kırıklığı ve bitmek üzere olan bir aşkın kırıntıları. "Nasıl yapabildin Lalin ben senin için canımı vermeye hazırken,aşkınla yanıp tutuşurken, sen nasıl bizim saf ve temiz duygularla inşaa edilmiş aşkımıza ihaneti bulaştırabildin?" söyledikleriyle yapmadığım birşey yüzünden başımı öne eğdim.Elini kaldırdı ve yüzüme dokunmak istedi ama dokunmadan elini yumruk yaparak aşağıya indirdi. "Yüzüme bak yaparken utanmadın şimdi mi utanıyorsun?" dediğini yaptım ve ona baktım gözlerim dolmuştu. "Korel ben-" susmam için elini kaldırdı. "Tek kelime etme çünkü inanırım.Sen bana bir kere yapmadım desen ben bütün gördüklerime rağmen yine sana inanırım,yine seni evim,yurdum bellerim." söyledikleri boğazımda bir yumru oluşmasına sebep oldu.Yutkunamadım canım yandı.Cevap vermeyişime karşılık yüzünde buruk bir tebessüm oluştu. "Diyemiyorsun çünkü yaptın.Söylesene Lalin ağır mı geldi sana sevgim? Sen sevilmeyi bilmeyen bir kadınken,hiç sevilmemişken,benim seni canımdan çok sevmem sana ağır mı geldi?" Çağan birşey söyleyeceği sırada susması için kolundan tuttum.Korel Çağan'ın kolundaki elime bakıp gülümsedi. "Değmezmişsin sen sevilmeyi hak etmiyorsun hele ki benim tarafımdan sevilmeyi hiç hak etmiyorsun.Sana şehit haberim gelirse sakın cenazeme gelme.Varlığımda yanımda olmayan yokluğumda hiç olmasın.Sen varlığımın canını yaktın,yokluğumda senin canını yaksın Lalin." *** 15.09.2025✨ Kapak tasarımı @yazarinbahcesi'ne aittir.

Beyhan&alçin Mardinin de ailemle birlikte yaşıyordum. Ailemle birlikte aksoy konağına minnettardık ailemize kol kanat germişlerdi. Ailem Aksoy konağında çalışırken ben Aksoyların tarlalarında çalışıyordum. Ve bir gün olmaması gereken bir şey oldu. Dikkatini çekmem gereken birisinin dikkatini çektim. Bundan sonra ne olacaktı? Beyhan ağa beni rahat bırakır mıydı? Rahat bırakmasa bile olur muyduk? Hayat şartları bizi birleştirir miydi?

"Bu avına âşık olan bir avcının skandalı değil... Hâkeza sen aslanın pençesine düşmüş zarif bir ceylan değilsin; kurdun inine düşmüş bir kuzu da değilsin." diye fısıldadığında, sıcak nefesi sus çizgime çarptı. Kül kokan parmaklarının tersi şakaklarımdan aşağıya doğru yavaşça sürtünüp, kirpiklerime takılmış uzun perçemlerimin bir tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Sen sürüsü olmayan bir kar leoparısın, ben de seni yamacında saklayan uçurum." • • • *Kurgunun bütün hakları bana aittir! En ufak bir çalıntı durumunda, gerekli işlemler başlatılacaktır.

Sürekli kendisine yazılmış olan sahipsiz notlar bulan bir kadın ve ona o notları yazan ve aynı mahallede oturan adam. Ne kadın adamın dünyasına ayak uydurabilir nede adam. Ama Allah nasip ettirmeyeceği şeyi hayal ettirmez. Adamın kadına olan aşkı ile adam ayak uydurur kadına. Sonra ayak uydurmaktan çıkar hayatları ve artık hayatları tamamen İslam olur. Zorlu yollar ve notların sahibini bulmak için verilen bir çaba. Kadının adamı kabullenememesi ama içinde adama karşı olan sevgiye yenilen bir kadın.

Okyanus mavisi gözlerinin içerisinde kaybolmak isterken kendimi tamda orada buldum. "YÜZBAŞI KARAY!" Adını duyduklarında tüyleri diken diken olur, yüzünü görenlerin hepsi ölüdür. Rüyalarında rengi olurdu; siyah, beyaz, mor ve gri. Benim rüyam tam olarak siyahın en koyu tonlarında. Savaş bitmedi. Sadece perde değişti. Binalar kül, şehirler enkaz... Gökyüzü karanlık. Ama o hâlâ ayakta. Silahı elinde, künyesi boynunda. Yüzbaşı Karay için emir yok, birlik yok, komuta zinciri yok. Sadece hayatta kalması gereken bir gece ve gerçeği öğrenmesi gereken bir kâbus var. Birde sevdası... Her adımda pusuda bir düşman. Her gölgede eski bir sır. Ve rüyalar artık sadece uykuda gelmiyor. Kurşunların, ihanetin ve karanlığın hüküm sürdüğü bu dünyada, ya uyum sağlarsın... ya da unutulursun. Hazır mısın? Çünkü bu bir rüya değil. Bu, son savaş. Kitabın tüm hakları / bu1yazar adlı kullanıcıya aittir

Annesinin telefonunda dolanırken gördüğü bir fotoğrafla, annesinin gün arkadaşının torununu beğenip ona mesaj atan Defne, beklenmedik birisiyle karşılaşır. Argo içerir.

Babaları lise arkadaşı olan Efla ile Akgün Tan, aynı gün doğan, yıllarca içlerinde onlarla birlikte büyüyen aşk ile yürüyen iki dost iken yolları yirmi iki yılın sonunda bir sebep yüzünden ayrılır. Her saniyelerini birlikte geçiren bu iki dost ve iki aşık ayrılığın acısını yıllarca göğüslerinde taşır. Sekiz yıl sonunda karşılaştıklarında ikisi de eskisi gibi değildir. Efla Korkmaz, dünyaca ünlü bir oyuncu olmuş, herkesin hayranlıkla baktığı, güçlü, gözü kara, kendinden emin oluşuyla yürekleri dolduran bir kadın haline gelmiştir. Kameralar her zaman onu çekerken o yalnızca gülümsemesiyle yıllardır taşıdığı yalnızlığını saklamaya çalışır. Bir gün içinde bulunduğu dizi projesi yüzünden başı belaya, kariyeri tehlikeye giren Efla ne yapacağını bilemez. Onun imdadına her zaman olduğu gibi çocukluk arkadaşı koşar. Akgün Tan Acar, ser verip sır vermeyen bir adam oluşu yüzünden piyasada 'Kale' lakabıyla bilinen, herkesin çekindiği, bir bakışıyla tüm duvarları yıkabilecek kesinlikte bir avukattır. Ve Efla'yı içinde bulunduğu yalnızlıktan kurtararak geçen zamanı telafi etmeye çalışacaktır. ⚖♛ ❛Bir adımdan bir şey olmaz, Tan.❜ ❛Ben o adımı sana hep atarım, Eflatun. Benim bütün adımlarım senin. İlk adımdan son adıma kadar.❜

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.