"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

İçerik uyarısı! 🔊🚫 Hikaye tamamen 18+ üzeri yetişkin okurlar içindir. Şiddet/küfür/tetikleyici cinsel içerikler/sansürsüz cinsel içerik/sansürsüz şiddet ve bazı okuyucuların hassas olabileceği konuları içermektedir. Hikaye konusu: Kulun Tanrıçasına aşık olduğu yaralı bir aşk hikayesi; Kadın; herkesin kaderini yazmıştı. Çünkü kaderin kalemi onun elindeydi. Adam; Tanrı'dan nefret etmişti. Çünkü kaderini yazan Tanrı'dan başkası değildi ⚜️ Yazmış olduğu kitapta gözlerini açan genç bir kadın! Kendi elleriyle yarattığı şeytani bir adamın ellerine düşmüştü. Valeria Herold herkesin sırrını biliyordu. Çünkü herkesin kaderini o yazmıştı. Peki cehennem gibi bir hayat sunduğu iki adam onun gerçek yüzünü, gerçek kimliğini öğrendiğinde neler olacaktı? En çokta aşık olduğu adamdan korkacaktı genç kadın. Çünkü yarattığı adamın bir iblisten farkı olmadığını çok genç anlayacaktı.

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

Deniz Korkmaz Issız bir sokak olur, ıssız bir bina olur da ıssız bir insan olabilir miydi? Kalbi birinin sevgisiyle ısınmayalı tam 6 sene oluyordu. Sayısız kabuslu gece, sayısız buruk ân. Yaman Varis Yiğitoğlu İnsan doğduğu evin kaderini yaşamaya mahkum değil miydi? Her yanlışa dur denir miydi? Cananı olduğu can'ıyla araftaydı. Yanıp küllerine kavuşmuş bir kibrit ve harlanan kor bir ateş... ♟️ Öldürmüştü... Gözünü bile kırpmadan celladı olmuştu o adamın! O gencecik adamı hiç düşünmeden vurmuştu. Ve ben bu olaya şahit olmuştum. Durmayacaktım. Durmamalıydım! Allah kahretsin neden durmuştum ki! Aniden önüme çıkan birisine çarpınca panikle geri çekildim. "Pardon! Pardon, çok özür dilerim." Başımı kaldırıp çarptığım kişiye baktım. Gözlerimiz buluştuğu gibi gecenin karanlığına karışmış koyu kahve gözlerin sahibi adama baktım titreyen bedenimle. Bu... Bu o'ydu. Az önceki adamı öldüren katil! "Sen.." Koyu kahveleri gözlerim arasında mekik dokurken karşısında korkudan titriyordum. "Yolunu mu kaybettin?" diye sordu tok sesiyle. Bir adım geri çekildim. Tek kaşı usulca havaya kalktı bu hareketime karşılık. Bir umut yanından hızla kaçmaya çalıştığım anda bir kolu belime sarıldığı gibi beni sertçe yanımdaki duvara yasladı. "Bırak beni, imd-" Bir eli kaçmamı engellerken diğerini de dudaklarımın üzerine kapattı. Kolları arasında çırpındığımda belimdeki eli sıklaştı. Duvarla arasına hapsederken bedeniyle yerimi iyice azalttı. "Uslu bir çocuk olursan daha iyi anlaşırız." Cevap vermek yerine gözlerine bakmaya devam ettim. Ama öyle bir bakıyordu gözbebeklerim bile titriyordum karşısında. Gözleri gözlerimi esir almışken yan tarafta bir hareketlilik oldu. Gözlerini gözlerimden ayırmadan konuştu. "Arabaları hazırlayın misafirimiz var." ♟️ *Kitap yetişkin içerikli olacaktır!*

"Sadece seni yok etmek istiyorum." dediğinde dudaklarımda kışkırtıcı bir gülüş oluştu. "Öyle mi?" dedim dudaklarına doğru fısıldayarak. "Daha çok beni nefesimi kesene kadar öpmek istiyormuş gibi bakıyorsun." dedim ama bakışlarını hiç değiştirmedi, bana öyle bakmaya devam etti. "Doğru başta amacın gerçekten beni yok etmekti, sonra baktın ki etrafımda bunu yapmaya meraklı insan çok, acıdın mı?" Konuşurken hafif alaylıydım, her bir kelimemde, her nefesimde amacım onu daha da çıldırtmaktı. "Aslında evet, seni ben mahvedecektim ama ortada mahvedilecek bir şey kalmamış." dedi eli çenemi hafif hafif okşarken. Ve onun dokunuşu mahvedilecek bir şeylerin kaldığını hissettiriyordu. Yine de bakışlarım düşmanca kısıldı. "Senin görevin beni korumaktı, değil mi? Dur o da oyundu, doğru ya." 07.04.2023

Bir metres hayatta kalmak için ne yapmalıdır? Nazlı Arslan gözlerini açtığında öldüğünü biliyordu. Cehenneme düştüğünden emindi. Zindanda, elleri kelepçeli olarak uyandığında artık kendi zamanında olmadığını biliyordu. Bir şekilde öldükten sonra okuduğu kitabın ölen yan karakterinin bedenindeydi. Şimdi yakaladığı ikinci şansı kaybetmemek için onu görmezden gelen kraldan ve onu öldürmek için fırsat kollayan ana karakterden uzaklaşmalıydı. Tabi bu beklediği kadar olmayacaktı. Veliaht Prens Jason sonunda ülkesini savaştan başarıyla çıkarıp kral tacını taktığında yapması gereken acil bir görevi vardı. Yanında duracak bir kraliçe bulmalıydı. Aşka dair bir umudu yoktu. En yakın arkadaşının karısına duyduğu derin hayranlık dışında hiçbir kadından etkilenmemişti. Ülkesindeki herkes çocukluk arkadaş Prenses Jenina'ya hayranken onunla evlenmekle ilgili şüpheleri vardı. Yine de en mantıklı karar gibi görünüyordu. Ta ki yenilen krallığın gönderdiği prenses saraylılar tarafından metres ilan edilene kadar. Şimdi çocukluk arkadaşını kraliçe yapmalı ve istemediği bir kadını sorun çıkarmaması için göz altında tutmalıydı. Bir gün her şeyin değişmesiyle duygular karışacak, ülke yeniden karmaşaya sürüklenirken Kral Jason desteği hiç ummadığı bir yerde bulacaktı.

En sevdiğim kitabın içine yan karakter olarak düştüğümde tek bir görevim vardı : mutlu sonun gerçekleşmesini sağlamak. Her şey tam da olması gerektiği gibi gidiyordu─ta ki ben kötü karakterin dikkatini çekene kadar.

Her şey normal görünüşlü bir adama yardım etmemle başladı. Onun benim şeytanım olduğunu bilmiyordum. Yoksa onu derin uykusundan asla uyandırmazdım. En uygun olduğu anda beni avladı. Hiç bilmediğim, dışardan normal görünen pahalı kafesin içine kapattı. Özgürlüğümün karşısında bana günah dolu teklifte bulundu. Ve şeytanımı her reddedişimde başıma neler geleceğini acı bir şekilde gösterdi. Şeytanımın teklifini kabul etmek istemiyordum. Çünkü onun kurduğu oyunda benden sadece bedenimi istemiyordu ruhumuda istiyordu. Beni korkutan en az şeylerdi bunlar. Asıl beni korkutan şey karanlığın içine çekildikçe bundan büyük zevk almamdı. Kendi karanlığım beni korkutuyordu.