"Öyle böyle ilerleyen bir hayatım var. Yani... Vardı aslında... İş aramaya devam ederken aynı zamanda annemin uygun bulduğu eş adayları ile görüştürülmeye çalışılıyordum. Ta ki onu görene dek!" Nesil hanım kızımız; gayet neşeli, biraz geveze, aklındaki dilinde, (yok canım elbet boşboğaz değil) yemeyi, gülmeyi seven, iş yapmaktan hoşlanmasa da epey hamarat bir hatun kişi. Uyumak, Furkan dayı ile didişmek, arkadaşlarıyla pencereden pencereye konuşmak ve jelibon en sevdiği şeyler. Bedir'in mavi gözleriyle karşılaşıncaya kadar öyleydi yani... "Hep derlerdi; o kişiyi gördüğün zaman doğru kişi olduğunu anlayacaksın, kalbin sana söyleyecek diye. Evet ben anladım. Gayet iyi anladım ancak bir sorun var. O nasıl anlayacak?" Müptela Yayınları farkıyla tüm kitapçılarda. ❤

Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."

2015* (Başka Bir Lise Hikayesi ve Sev Yeter hikayelerinin üçüncü serisidir)

Kitap olduğu için tanıtım amaçlı ilk 5 bölüm dışında hikaye yayımdan kaldırıldı. En büyük hobisi, uygun çiftleri birleştirip evlendirmek olan bir anneannenin, kızında eksik gördüğü yönleri torununda kapatıp, Naime Sultan'a yaraşır özelliklerde, İdeal Gelin Adayı Projesi kapsamında yetiştirseydi ne mi olurdu? Bir sene daha bekar kalabilmek için okuma bahanesiyle Amerika'ya kaçan Asena!.. Hesaba katmadığıysa, beklemediği bir anda hayatına giren Gabriel'e aşık olmasıydı. Kızgın da olsa ailesine düşkün geleneklerine bağlı olan genç kızın, iki arada bir derede duygularıyla mantığı arasında kalmasının komik hikayesi...

En yakın arkadaşının evlilik arifesinde tanıştığı James'e aşık olan Selen, hissettiği yoğun duygulara rağmen genç adamın beraber yaşama teklifine çok ters tepki vererek hayatına kaldığı yerden devam eder. Ta ki!.. Sevgili Brandon amcası devreye girip iş bahanesiyle kendisini Amerika'ya çekene kadar!..

"Kapımın önünden başka bayılacak yer bulamadın mı?" "Sen ne kadar kaba bir adamsın ya? Sanki ben seçtim bayılacağım yeri! Hatta inanır mısın? Kapının önünden geçerken dedim ki burası bayılmak için çok uygun bir yer. Burada bayılırsam dağdan inen bir takım elbiseli ayı gelir ve beni kurtarır! O ayı da sen oldun!" "Sen benimle dalga mı geçiyorsun? Bana ayı mı dedin sen?" "Ben sana takım elbiseli ayı dedim. Sadece niye bir kısmını alındın ki?" * "Bu yazı da ne?" "Dikkat! Mafya var!" "Hadi ya! İyi ki okudun! Benim okuma yazmam yoktu zaten" "Sen kültürsüz bir mafya mısın? Hiç yakıştıramadım! Çok ayıp! İstersen öğretebilirim!" "Hay Allah'ım sen bana sabır ver! Sülük gibi yapıştın bir de gitmiyorsun ya! Ben sana ne yazıyor demedim! Niye arabamın camındaydı bu?" "Hani bebek olan arabalara yazıyorlar ya 'dikkat! Bebek var!' ben de düşündüm ve dedim ki mafya olan arabaya 'dikkat! Mafya var' yazmak gerekir? Kötü mü düşünmüşüm?"

"Hani hep olur ya kitaplarda! Oğlan kötü çocuktur! Böyle bir cadde, mekân gibi bir yer falan vardır! Oranın sahibidir! Herkes önünde eğilir falan! Sonra bir kız çıkar! Böyle masum iyi niyetlidir melekler gibi prenses gibi-" Ada tam kendi hayatıyla kitapları özdeşleştiriyordu ki Emre'nin sinir bozucu sesiyle lafı yarıda kesildi, "1)Biz gerçek hayattayız. 2)Ben kötü çocuk değilim. 3)İşim gücüm yok cadde sahibi mi olacağım? 4)Millet niye benim önümde eğilsin? 5)Senden prenses ya da melek olmaz. Olsa olsa cadı olur. Ve söylemeyi unuttuğun şık, 6)Ben âşık olmam." Dolan gözlerini kapattı kız. Bir süre öylece yürüdü. "Öküzsün biliyorsun değil mi?" dedi sinirle. Emre her ne kadar içinden 'Ama bu öküze âşıksın.' Dese de dışından, "Bunu bilmene rağmen peşimden geldiğine göre mazoşist olmalısın." Dedi pişkince sırıtarak. Ardından hızlıca önden yürümesine devam etti. Bu herif nasıl oluyordu da her ortamda bu kadar mükemmel gözükebiliyordu?! ************ "Öküzlükte mastır yapmış bir insansın!" dedi kız güç sessizce. "Bunu zaten biliyoruz." "Evinin kapısına 'Dikkat, öküz çıkabilir!' diye bir tabela asacağım. Böylece insanlar bilgilenip gelmeyecek. İnsan hayatı söz konusu sonuçta." Emre göz devirdi, "İnsanlar senin gibi bir maymun suratlıya katlanabiliyorsa eminim bana da katlanırlar." Bu kez göz deviren Ada idi. "İnsanların senin gibi bir parazite karşı bağışıklığı olduğunu sanmıyorum." "Bana bak, alırım ayağımın altına!" dedi oğlan sinirle.

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."