Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi. Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi. Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi? İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri. Mumlar üfledim, dilekler diledim. Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim. Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim. 🏀 "Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?" "Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."

Charming'i hak eden hiçbir zaman Külkedisi olmadı. Rapunzel hapsolduğu şatoda umutsuzca gerçek aşkı andı fakat acınası kalbini, güzelliğini bir hiç uğruna yok edecek aptal bir casusa kaptırdı. Ariel kırılgan, Aurora sıradandı. Bu yüzden masallar sonunda onlar kazandığı için değil, akışında benim gibilere yer verdiği için tat bıraktı. Ben Little Mermaid'teki deniz cadısı ve modern prenseslerin anasıyım. Masal masal ismim değişse de özümde aslında hep aynıyım. Ursula, Lady Tremaine, Maleficent, Grimhilde ve Madam Medusa... Hepsi beni alt edebileceğini zannetti oysa günün sonunda kaçtıkları şey varlığımın kendisiydi. Öyle ki, Benim tarafımdan incinen ilk ve tek kız, o gece kurduğu ufak birliğine ona daima beni hatırlatacak unutulmaz bir isim verdi. Kaba Kızlar Karteli. ☙ ❝Ne görkemli bir şato, ne de çöplükten farksız bir cadı kazanı... Ait olduğun tek yer Atsız Şövalye'nin yanı.❞ MODERN PRENSESLER SERİSİ.

Miray ve Pelin, siyah ve beyaz gibiler. Hayır hayır, vişne çürüğü ve toz pembe. Ekşi ve tatlı. Kirpi ve tavşan. Birbirlerini asla anlamayacak gibi duruyorlar, birbirlerini suçlayıp "Senin gibi kızlar" diye başlayan cümleler kuruyorlar. Bu doğru değil aslında, gün sonunda ikisi de yolunu bulmaya çalışan genç kızlar değil mi sonuçta?

☙ Melina, hoşlandığı ve yıllardır hayalini kurduğu kişinin Güner Kuyucu olduğuna; onun gözündeki görünmez imajını silebilmek uğruna ise şeytanla bile anlaşma yapabileceğine emindi. Fakat o şeytan, nefret listesinde başı çeken ve Güner'in en yakın arkadaşı olan Dora Belgemen'den başkası değildi. ☙ ❝Hoşuma gidiyordun. En yakın arkadaşınla tanışana dek.❞

Galatasaray teknik direktörünün büyük kızı olan Mayıs Erdem, babasının totemi için gittiği derbide, yaptığı hat trick'in ardından sakatlanan yıldız oyuncunun sakatlığına babasının ne kadar üzüldüğünü görünce dayanamaz. Hem babası hem de kaldığı tek staj olan ortopedi'yi geçebilmek için fakülte hocalarından birisiyle bir anlaşma yapar. Sakatlanan topçuyu üç ayda sahalara döndürmenin sözünü veren Mayıs, bu sözü verirken Galatasaray ve milli takımın altın çocuğu Doruk'un, dışarıdan göründüğünden de huysuz bir insan olduğundan habersizdi. Ama kendisi de ondan pek aşağı sayılmazdı. Ve top kaleye, tam isabet etmişti. Apayrı I.

Leya Deniz, Türkiye derecesi ile kazandığı okuluna gelirken hem ilk aşkını hem de ilk kalp kırıklığını yaşayacağını tahmin edemedi. Ama en kötüsü kırık güvenini sarmaya başlayan ve aynı fakülteyi kazanmış, okulun kurucusunun torunu Batur Alp'in ona hayatının en büyük yalanını söyleyeceğini de... Ortak arkadaşları Yağmur'un telefonunda Leya'nın kendinden çekindiğini yazdığı mesajı gören Batur, Çağrı ile yer değiştirdi, Leya'nın kalbine Çağrı adına sıkışmak zorunda kalmış Batur Alp olarak girdi. Bunu yaparken her şeyi göze almıştı. Ama atladığı bir nokta vardı. Asla gerçeğe dönmeyeceğini bildiğin bir düş çıkmazına sıkışmak, insanın kalbine bir hançer gibi saplanır; yerinden kan değil, gözyaşı akıtırdı. Ve yalancının mumu eninde sonunda söner, sönerken kalpleri de söker. Apayrı II.

Hale Alkan, okulun altın çocuğu ona mesaj atana kadar onun için görünmez olduğunu düşünüyordu. 28 Temmuz 2021 Düzenlenme Tarihi : 5 Kasım 2024

İdil, söyleyemediği tüm hislerin kalbine yük olduğunu bilmiyordu. Onu zincirlere dolayıp boğduğunu da.

Ben ilk kez onun yangınında onunla yanarken bulmuştum kendimi. ''Alacalı...'' dedi büyülenmiş gibi. Alnı alnıma yaslandı. ''Alacalı Ahuşan... Bana yazılmış gibisin.'' Kaç kere döndü durdu parmakları tenimde sayamadım. ''Sabrın sonu selametse...'' Elleri benden ayrılıp bir iki adım karşıma geçse de sözleriyle beni kendine mühürledi sanki. ''Yemin ederim benim selametim bir sen, tek sen olacaksın.'' Bu hikaye bir kadının kocaman bir adamın kalbine düşüp büyümesinin hikâyesiydi.