Bir insanı tanımak uzun yıllar alır. Yanlış tanıdığını anlamak ise bir kaç saniye. Açelya canından çok sevdiği çocuğa zevkle bakıcılık yapıyordu taki patronunun eli kanlı bir mafya olduğunu öğrenene kadar. Açelya eskisi gibi rahat olabilecek mi ? Peki yeni farkına vardığı duygularına engel olabilecek mi ? En zoru da arada bir intikam meselesi varken ayakları üstünde durabilecek mi ?

0530 *** ****: Valla çok güzel kızmışsın. Lara'm: İyi de ben kızmadım ki. TAMAMLANDI

Bir zamanlar avcıydım, şimdi av oldum.

[TAMAMLANDI] .・。.・.・゜・。. Öylesine aldığınız, neden aldığınızı bile anlamadığınız veyahut nereden geldiğini hiç hatırlamadığınız o küçük oyuncağınız; sizin için çöp olduğunda, komşu çocuğuna itelendiğinde, terk edildiğinde kalbinin çok kırıldığından emin olabilirsiniz ama sizin çöpünüz, başkasının hazinesi olduğundan ve hiçbir oyuncağın gerçek anlamda çöp olamayacağından ötürü kendisine yeni bir ev bulacağı konusunda da içiniz rahat olabilir keza şahsına münhasır kişiliğiyle sülalesine nâm salmış Lidya, birinizin terk ettiği bebeği çoktan yeni evine götürmüştü bile! .・。.・.・゜・。. Sillage -Giden kişinin arkasında bıraktığı koku, kokunun izi.

Kafama çarpan turuncu topla dengemi sağlamak için hafif öne eğildim ve yavaşça arkama dönüp topun geldiği yere baktım. "Üzgünüm o kadar kısasın ki göremedim." Pişkin pişkin söylenip tekrardan atış yapmak için arkasını döndüğünde içimdeki Naz'ın bilerek frenlerini patlatarak az önce kafama gelen topu aldım ve iki elimle tutarak tam Sinan'ın arkasında durdum. "Sinan." Gülerek bana döndüğünde hiç beklemeden kollarımı iterek sert topu kasıklarına fırlattım. O kıpkırmızı yüzüyle yavaşça yere çökerken yaptığımdan memnun olmuşcasına arkamı dönüp tersten ona el salladım. "Üzgünüm, kafana atacaktım ama boyum yetmedi." Müdür Yardımcısının bile dize getiremediği ben, yaptığım küçük bir hata yüzünden basketbol takımının 1 senelik kölesi oldum. Şimdi, 12 dev gibi şımarık adamla 1.57 lik boyumla nasıl başa çıkacaktım? Not: Bu kitaba şöyle bir göz atmaya karar verdiyseniz ilk bölümün ilk 2 paragrafını okumadan bırakmayınız. *Küfür içerir.* 22.06.2018

UYARI : "HİKAYE DE YER YER YETİŞKİN İÇERİKLİ SAHNELER OLACAKTIR ! ALINTI : "Benim ilk yanlışım sendin Dağhan. Ben hayatımda ilk kez kalbime söz geçiremedim, bana rağmen, korkularıma rağmen seni sevmesini engelleyemedim. Ve sen Dağhan, sen şimdi beni tekrar yetim bıraktın, sen şimdi beni bir kez daha öksüz bıraktın." Dağhan yıkılmaz bir edayla tam karşımda durup söylediklerimi dinlerken ben paramparça olmuştum. Gözlerinde ki duygusuzlukla yarışırdı gözlerimde ki acı. "Senden beni sevmeni ben istemedim gece. " Gözyaşlarımı tutamadım hayatımda ilk kez, gözyaşlarım bir bir akarken acıyla gülümsedim. "Ama sevdim. Benim sevgimin sana bir zararı yoktu Dağhan, ama senin öfken beni bir kez daha kimsesizlikle tanıştırdı. Ben bir kez daha annemle babamı kaybettim Dağhan, senin yüzünden! " Daha fazla dayamayarak dizlerimin üzerine düştüğümde gökyüzü de benim gibi dayanamayarak şiddetli bir gürültüyle gürledi ve ardından sağanak şeklinde attı içindekileri, ben içimde ki acıyı atsaydım tüm ülke sular altında kalırdı. Ama bunu yapacak kadar bile gücüm kalmamıştı. Dağhan bana doğru bir adım atmıştı ki elimi kaldırdım durmasını isteyerek. "Sen artık bana gelemezsin. Bende ne kadar istediysem de gelemedim zaten. Seni göremeyeceğim kadar uzağa git, öyle uzaklaş ki gölgen düşmesin gölgemin üstüne, öyle uzaklaş ki aldığın nefes benim nefes aldığım şehirde olmasın. " Dağhan arkasını dönerek benden uzaklaşmaya başladığında yağmurun altında hıçkırarak ağlamaya başladım.. Şimdi yıllar sonra yine bir sokak köşesinde, tek başımaydım, ve yine yanımda tek olan bitmek bilmeyen gözyaşlarım olmuştu.

Yasaktı, Yanlıştı, Olmaması gerekiyordu. Yasak olduğu kadar çekiciydi, Yanlış olduğu kadar istiyordum, Olmaması gerekmesine rağmen olması için herşeyimi vermeye razıydım. O babamın arkadaşıydı ama aynı zaman da o yıllardır aşık olduğum adamdı. Aşkımı kimseye söyleyemedim sadece günlüğüme anlattığım adamdı.. Nereden bilebilirdim ki imkansız zannettiğim bu aşkın ikimizin kalbinde de filizlendiğini... UYARI(FAZLASIYLA +18 OLACAKTIR)

Eylül, çocukluktan beri anlaşamadığı ve sorunlar yaşadığı Yavuz ile yıllar ne kadar geçerse geçsin hâlâ anlaşamaz. Sürekli başını belaya sokarak nezarethaneye giren Eylül'ü her seferinde polis olan çocukluk arkadaşı Yavuz kurtarır. Eylül; Senin benimle derdin ne? Eylül; Polis olmana mı güveniyorsun sen be?! Eylül; Beni sinir etme Yavuz Yavuz; Birincisi her adım attığın yerde değilim sen polislerin olduğu yerlerde çok sorun çıkarıyorsun Yavuz; İkincisi mesleğimin arkasına sığınacak biri değilim Eylül Yavuz; Başını beladan kurtarabildiğimiz mi var kızım? *** 01.05.2025 #1 polis 06.05.2025

Kafadar ve manyak kızımızın abisi olan Yüzbaşı'ya yazmak yerine başka bi Yüzbaşı'ya yazmasıyla karışan işler... Melih'in Nil'e beslediği büyük aşkla çözülecek mi dersiniz? 👑 #abiminarkadaşı 1 #yüzbaşı 1 #texting 1 #watty 1 #gençkızkurgu 1 #wattpad 1

"Ne iş yaptığımı sormadın?" dedi sorarcasına. "Mesleğinden önce merak ettiğim başka sorular vardı." "Alabildin mi peki cevabını?" diye sordu. "Evet." "Sonuç ne peki?" diye merakla sordu bu kez. Dirseği masaya yaslıydı ve diğer eli hafif kirli sakallarını kaşıyordu. O an benden beklenmeyecek bir cesaret ve netlikle cevap verdim. "Sen tam da evlenilecek adamsın." 03.08.24