Alpyiğit, Kara Kuvvetleri Yüzbaşısı olarak görev yaparken, karada düşmanla mücadele eder. Amira Naz, cesur ve kararlı bir Cumhuriyet Savcısı. Aralarındaki gizemli ve yavaş gelişen aşk, görevlerin ve tehlikelerin gölgesinde filizlenir.

.

Son yirmi yedi saniye. Zaman gelmişti, kulaklıktaki ses son kez konuşacaktı. "Sonuna geldik, küçük hanım," Alacağı canları düşündükce duyduğu memnuniyet, gözlerini daha da büyütüyor, gülüşü dudaklarını aşmaya çalışıyordu. "Cana can!" Sesi sert, ancak bir o kadar da memnundu. "Kadına kadın!" Keskin nişancının parmağı yavaşça tetiğe baskı yapmaya başladı. "Kıza kız, Anıl!" Beş saniye... "İşini bitir!" "Onun gözleri, özgürlük bulduğum gökyüzü değil, boğulacağım denizdi. Ama artık boğulmaktan korkmuyordum, çünkü ben de onun yanmaktan korktuğu ateşe dönüşmüştüm." Bu kitapta bahsedilen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür; her ayrıntısı, sadece kurgusal bir dünya oluşturma amacını taşımaktadır.

▪︎Anlaşmalı Evlilik ▪︎Takıntı ▪︎Smut /Yetişkin İçerik "Yastığım senin gibi kokuyor." burnunun boynuma değdiğini hissedince engel olamadığım bir inleme dudaklarımdan döküldü. "Çarşafım ve örtüm de...Bence ben yokken bu yatakta keyifli vakit geçiriyordun." Beni köşeye sıkıştırdığı için bende aynısını ona yapma arzusuyla doldum. Şu an ne kadar utanırsam utanayım yanan sadece ben olmayacaktım. "Burada olsaydın görürdün. " Bedenini benden uzaklaştırıp gözlerime baktı. "Her gece hayal gücüm bana yardımcı oluyor." gözlerini baştan aşağı bedenimde gezdirip dudaklarını yaladı. "Ama gerçeğini görmeyi çok isterdim. "

İnsta: assa.sll0 Yaşamın Ahengi Kitabımın Yan Karakterleri Olan "Poyraz & Dîlğaz" için yazılan kurgudur. ❝Umut, acının olduğu yerde filizlenip, mutlulukta yeşeren bir bitkidir.❞ "Ben... ben bilmiyorum ya rabbim bu düştüğüm kor dolu kuyudan nasıl çıkacaktım. Bu yolda ben yanmıştım ve daha benim kim olduğunu bilmeyen bir adamıda kendim ile yakmıştım. Belki onayı yoktu. Belki istemiyordu beni. Ben nasıl yük olacaktım onlara?" İçimdekileri kısık sesle dışa vururken farkında olmadan gözlerimi kapatmıştım. Gözlerim acıyordu. Tekrardan düşüncelere dalacakken gelen ses ile öylece kaldım. "Merak etmeyesin Dîlĝâz ZÊRXÂNÎR senin kim oldugunu biliyorum, neler çektiğini biliyorum. Onayım da vardır bu evliliğe. Seni o kor kuyudan Jiyan ve yeğenlerim çıkaracak. Sen adının yanında benim soy adım olduğu veya olmadığı süre boyunca {Sen bana Emanetsin Zêrxânîr kızı}" Son dediğini sadece düşündüm; Sen bana emanetsin Zêrxânîr kızı, Sen bana emanetsin Zêrxânîr kızı, Sen bana emanetsin Zêrxânîr kızı, Beni... Beni sadece enanet olarak görüyordu. Bu canımı yakmıştı. ~|~ Argo & Yetişkin içerik içermektedir. Lütfen uyarıyı dikkate alınarak okuyunuz.

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

Bir ölümle başlayan aşk hikayesidir. * * Alya Neva ∞Timur

Kendin için yaşarsın kendin için varsın 2 tane yetimhanede çıkan yangın yanan yurtlar ayrılan yollar 12 sene sonra karşılaşınca tekrar yolları aynı yörüngeye girer aybars ve nazenin büyümüştür 12 yıl sonra tekrar karşılaşırlar Sizi bir yerden tanıyor gibiyim -Nazenin ışık Tanıştığımıza memnun oldum nazenin -Aybars göktuğ yıldırım