Mafya dolu aşklar, tükenmek bilmeyen düşmanlar birde bazen hiç bir şekilde gerçeği yansıtmayan sadist ve psikopatlar. Artık saçma gelmeye başladıysa Bize Ait Sizin, Size Ait bir hikâye olup olmadığını öğrenmenin vakti geldi. *** Kız onu yanlızlığı olmayı isteyecek kadar seviyordu. Tüm kalbiyle ve her şeyiyle. Çocuk için ise kız zarif bir inci tanesiydi. Engin ve karışık okyanusunda bulduğunu, parıl parıl parıldayan güzel sevgilisi. Kız, sessizliği ile huzur verdi oğlana ama hiç yanlız hissetmedi oğlan çünkü kızın kokusu bile her şey değerindeydi onun için. Kokusu, teni, sözleri ve gözleri... Her şey bedelindeydi. Ceren ve Berk'in hikâyesi, onların enginliği. *** Onlar hep ıslanan taraf oldu. Bazen yağmurdan, bazen fiskiyeden akan sudan... En çokta onların bir cayır cayır yanmasını birde sırıl sıklam olmalarını sağlayan aşklarından. Hayat dediğimiz şu içinde her şeyi bulunduran kavramda bir birbirlerini bulup ' her şeyleri' olmuşlardı. Kız hayallerini anlattığı çocuğa onun ve kendisinin olduğunu öyküleri. Çocuk ise dinledi ve diledi gerçek olmasının hayali ile. Sena ve Mert'in hikayesi, onların kainatı. *** Uyuzlukta mastır yazdılar onlar kendi hikâyelerinde. Bazen kıskanılacak sözler geçti aralarından bazen ise onları yaralayan buz dağları. Bazen dev engeller çıktı karşılarına bazen kalp acıtan minik harflerden oluşan sözcükler. kız çocuğun tek bir kelimesi ile hayat bulup, ölecek kadar seviyordu. Çocuk ise kızın gözlerinde hayat buluyor, her göremediğini zaman nefessiz kalacak gibi oluyordu. Hayal ve Ulaş'ın hikâyesi, onların serüveni. *** Bunlar az mı geldi? Zaten daha bitmemişti, Kaan'ın bir türlü doymayan karnı, Deniz ve Nur'un gel git dolu aşkı, Kutay'ın bilinmeyen sır dolu geçmişi, Duru'nun hatıraları ve Eylül'ün aşk sandığı çocukluğu. İlginizi çektiyse Bize Ait Siz artık sizede aittir. - Destek

©Tüm Hakları Saklıdır ''10.02.2015''

Yalnızlığın en kuytu köşesinde bulunan, beyazın saflığını kaybetmiş ve karanlığın sarıp sarmaladığı iki insan... Şebnem ve Selim bir katilin peşinden giderken yapayalnızlığa her gün daha çok batıyor ve yavaş yavaş yapayalnızlığın ta kendisi oluyorlardı.