California'da, Lise öğrenim hayatı boyunca çok büyük başarılar elde eden, aynı zamanda hayatında aşka yer vermeyen on sekiz yaşındaki Carla, New Orleans'taki istediği üniversiteyi tutturmayı başarabilmiştir. Annesi, kardeşi ve kendisi yedi yaşındayken trafik kazasında ölen, öz babasının yerini tutabilen, üvey babasından da ayrılacağı için üzülür. Fakat orada büyükannesinde kalacağını öğrenince istediği okulu tutturmakla beraber mutluluğuna mutluluk katar. Peki istediği okul acaba gerçekten istediği türden bir okul mudur? Geldiği bu üniversitede okul başarısıyla birlikte hayat başarısını da çökertecek bir kişiyle karşılaşır. Ya da sadece bir kişi midir? Carla'nın saflıktan yana olan hayatının nasıl gizli ve karmaşık bir hayata geçeceğini birlikte yaşayalım. Saflığın, nasıl kirli bir sırla örtbas edildiğini birlikte görelim. Carla'nın tek yanlışı, istediği üniversiteyi tutturmaktı ve bu yüzden "Belki de Tanrı onu baştan yaratmalıydı."

Yeter ki baban 'verdim gitti' desin. Değil tuzlu kahveyi paketiyle yemeğe razıyım.

MİRA BOZDAĞ Mira daha 20 yaşında masum bir genç kızdı. Hiçbir zaman bu kadar acı bir şekilde evlendirileceğini düşünmemişti. Asla böyle olsun istemiyordu. Bembeyaz gelinliğine hoşnut bir şekilde aynadaki aksine bakacak sevdiği adamın kollarında mutluluktan kendini kaybedecekti. Fakat hayat ona bu hayalini gerçekleştirmek için izin vermiyordu ne yazık ki. Sırf babasının 'SANCAKLAR' ile olan ortaklığı bozulmasın diye o ukala, kendini beğenmiş züppeyle evlenmek zorunda kalıyordu. Peki buna karşı çıkma şansı var mıydı? ARAS SANCAK Aras, 24 yaşında sosyetenin en çapkın en yakışıklı erkeğiydi. Fakat şimdiyse babasının isteği üzerine ortakları 'BOZDAĞ' ailesinin kızıyla evlenmek zorunda kalıyordu. Hayır deme şansı var mıydı? Zoraki evliliği yapmaktan vazgeçecek miydi? Ortaklığın bedeli ne ile sonuçlanacak sizce?

Her şeyden habersiz bir genç kız. Ona deliler gibi aşık, onu uzaktan izleyen, onu koruyup kollayan psikopat bir aşık. Her şey artık Azra'nın yeni okula gitmesiyle başlar. Dengeler kurulur, düzen bozulur. ••• "İçme şunu." Dediğimde "Kısa giyme." Demişti. "Kokusu iğrenç. Rahatsız oluyorum." "Çok güzelsin. Deli oluyorum." İlk bölümlerde zayıf olan anlatım düzenlenicek olaylar daha ayrıntılı anlatılıcaktır. Kapak tasarımı lululau'ya aittir. 6 Nisan 2015 de yayımlanmaya başlamıştır.

(+18)

Rastgele #

Her hafta düzenli not

Çantasının içinden makyaj malzemelerini çıkardı. Pudrasının kapağını açmaya çalışırken bir yandan da söyleniyordu : "Bakalım bugün mutlu gibi görünmek için ne kadar makyaj yapmam gerekecek?" Hayat, ona belirli bir derece mutlu olmayı zorunlu kılmıştı sanki. En azından mutlu görünmeliydi, uyumlu olmalıydı. Kendi içindeki karmaşayı çözebilecek herhangi bir icat yoktu şimdiye kadar, fakat o yine de mutlu, sakin, sevecen ve hoşgörülü davranmalıydı. Çoğu kez yaşadığı hayatın artılarını, ayrıcalıklarını düşünerek mutlu olmaya da çabaladı, hiçbir şeyden hoşnut olmayan insanlardan nefret ederdi, ama bu da etkili olmadı. Huzur denilen şey, ne kadar hızlı koşarsa koşsun ondan her zaman hızlıydı. Belki de yaşadığı bu hayattı her şeyi zorlaştıran. Köpek gibi çalışarak kazandığı okullar, daha iyi bir yaşam uğruna vazgeçmeyi bildiği hayalleri, girdiği her yerde kendini kabul ettiren bir kültür seviyesi ve istisnasız bütün çabalarının sonucu mesleğinin getirisi olan hiç de küçümsenmeyecek bir maaşı vardı. Rahatlamaya çalıştı, gerginlik gözlerinin çevresindeki damarları belirginleştiriyordu. Pudrasını yüzünde gezdirirken göz ucuyla komodininin üzerindeki saate baktı evden çıkması için daha bir saati vardı. Yalnız kahvaltı etmeyi çocukluğundan beri sevmediği için o sabah da geçiştirmeyi düşünüyordu ki, az ilerideki yatağından, tanıdık fakat içten içe yadırgamak istediği bir ses duydu : "Günaydın"

Üvey kardeş yada kuzen ilişkisi değildir. Veya öz kardeş. ********************************* "Rüya. Sana bazı sorular soracam ve sende doğru cevap vereceksin.- Parmağını çıtlattı- Tamam mı?" "Tamam." Parmağını çıtlattı. "Seninle ormanda konuşurken birini sevdiğini söylemiştin dimi?" "Evet." Parmağını çıtlattı. "O kişi bu evde mi?" Allah kahretsin. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Senle aynı yaşta mı yoksa bir yaş büyük mü?" Ne yapmaya çalışıyorsun Yankı? "Bir yaş büyük." Parmağını çıtlattı. "Uzun boylu mu?" Selim minyondu. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Esmer mi?" Oğuz sarışındı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Kahve rengi saçlı ve kahve rengi gözlü mü?" Hakan'la birbirlerine benziyorlardı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Şu ana yukarda mı yoksa aşağda mı?" Sustum. "Rüya cevap ver!" Yine sustum. "Rüya kahretsin bana bir cevap ver!"diye bağırdı bu sefer. "Sensin o sensin! Oldu mu!"diye bağırdım gözlerimden yaşlar süzülüyordu.