"Bazen sozsuzluktan kaçmak istersin" dedim onun hayatın karanlığına rağmen parlayan kehribar gözlerine bakarken "Bazende kaçmak için sonsuzluğu tercih edersin küçük hanım" dedi göz kırparak sesi İçimdeki mezarda yankılanmıştı ve bu canımı yakmıştı. Acımıydı bizi var eden yoksa bizmiydik acıyı yaşatan, ama bildiğim tek bir şey vardı acı her zaman öldürmezdi. Ailesini kaybeden ve yıllardır bir "kaza" dan dolayı kaybettiğini sanan asel bu işin peşine düşmek ister fakat o ne kadar geçmişini kazarsa geleceği o kadar toprağa çıkıcaktır.. Unutmayın acıdır bizi var eden

MATURE FOR VIOLENCE, LANGUAGE, and maybe other things🫣🫣but I'm not sure yet 😊 After being of her horrifying abilities for the thousandth, Sophia Allen's parents considered the Supreme Commander's recommendation and approved of her being sent home to the same asylum as her childhood friend - Juliette Ferrars. Soon - when she meets the certain blond man we all know and love - Sophia grows to question which is more important: Friendship or Love? As sixteen year old Sophia grows, she learns more and more about her childhood - the one she can't remember due to the concussion she had when she was young. Sophia's story is one full of love, lies, betrayal, heartbreak, fear, anger, hate, (maybe some spice 🫣🫣) and almost every other emotion that comes to mind. At least she'll get her happy ending... Or will she?