"මං උබට ආදරෙයි දිදූ...." "සෞම්‍ය?" තාමත් හිතාගන්න බෑ වගේ හිටියත් සයාශ්ගෙ ඇග ඇතුලෙන් සමනල්ලු පියාබන්න ගත්තෙ කවදාවත් නැති විදිහට.. "මං දන්නෑ..උබ කැමතිද නැත්ද කියලා..ඒත්..-" සෙනුද්‍ර කියන්න හැදුවත් සයාශ් සෙනුද්‍රගෙ තොල් මතින් තමන්ගෙ ඇගිල්ලක් තිබ්බෙ නවත්තන්න කියලා මෘදුවට ඇස් පියා ගන්න ගමන්. "ඔව්..උබ දන්න විදිහක් නෑ..මොකො මගෙ හිත කියවන්න පුලුවන් කියලා යෑ..හද , තනි තරුවට ආදරෙයි කියන්න කලින්මයි මේ තනි තරුව, හදට ආල පුරන්න අරං තියෙන්නෙ.."

"කුළුදුල් අරලිය මල් තිබුණා.. කදුලින් පරවී ..,නුබේ සේමා.. කෙහෙරැල් ගවසා .., සුවදින් වියලීලා..." "අවසානයක් නැතුවම...මං මගෙ අරලිය මලට අවසානයක් නැතුවම ආදරෙයි...ඒක හරියට අවසානයක් නැති ව පරිච්චේද අනන්තයටත් එහා ලියවෙන නව කතාවක් වගෙයි..ඒක කෝපි පාට පොතක්...ඒ හැම කෝපි පාට පිටුවක් අස්සෙම ලියවිලා තියෙන්නෙ මට උබ ගැන ඇති ආදරේ.." - රයාන් විසුද්‍ය ජයසුන්දර -