Savaş'ın okşadığı erkekliğine dikkat kesildiğimde unuttuğum birşey aklıma geldi. Korunmak için herhangi birşey yapmamış olmasıydı. En azından bir prezervatif işini görürdü. Savaş biraz daha bacak arama yaklaştığında," prezervatifi unuttun," dedim, biran duraksadı sonra devam etti." O zımbırtıyı bu gece kullanmayacağım." dedi," seni hissetmek istiyorum." "Hamile kalırsam peki," dediğimde," benim yerime sen korunacaksın." Dedi. Ve erkekliğini tüm benliğiyle içime doğru ittirdi. O an duyduğum acıyla dudağımı dişlemeye başladım. Ama, sonra fark ettiğim şey beni tedirgin etti. Çünkü savaş içimde değildi. Sakin bir şekilde araladığım gözlerimi savaş'ın gözlerine dikmiştim. O an," sen." Dedi, kaşlarını çatarak," bakiresin." Ne yaptığıma anlam veremez bir hâlde birşey demem için sustu. Savaş'ın suskunluğu beni korkutuyordu. | 7. Bölüm part 2 alıntı | ~~~~~~~~ "öylece öldürecek misin?" Dedi en sâdık Adamı, Musa. Savaş, elinde sıkı sıkıya tuttuğu silahı sevdiği kadına doğrultmuştu," öldürmeyip ne yapacağım Musa? O bana ihanet etti!" Dediğinde, gözleri Efnan'ın üzerindeydi. İki adım geride duran, Musa," ben sadece pişman olma diye söyledim. Abi," Diyip, bir adım daha geriledi. Arkasını dönen Savaş, bir ağız dolusu küfür savurarak," Neden pişman olacağım? bana ihanet eden bir kadın için mi ?!" Diyerek, musa'ya bağırdı. İlk defa birini öldürecek olmaktan nefret ediyordu. Bu ihanet, savaşı çıkmaz bir yola sokmuştu. Son kez arkasını dönüp, onu bu çıkmaza sürükleyen kadına baktı. Yaptığından pişman değildi. Savaş'ı yaralayan da bu kadının kararlılığı değil miydi? Ölüm ve yaşam arasında kalmış... genç ve deneyimsiz bir polis. Deniymsizliğine rağmen onun polis olduğunu anlamayan bir mafya babasının hikayesi.

UYARI: Bu hikâyede kötü örnek teşkil edebilecek davranışlar ve yoğun miktarda cinsel içerik bulunmaktadır. ❝ Açık konuşmak gerekirse hayatımın aşkını nerede bulacağımı pek düşünmemiştim. Ve tabii onunla bir kumarhanenin önünde üzerine kusarak tanışacağımı da. Ne derler bilirsiniz, şeytan azapta gerek. Ve o da benim içimdeki şeytani tanrıçayı uyandırmak için gelmişti. ❞ 🂡 Annesinin anlattığı geçmişiyle büyüyen Ece, onları terk eden adamın, biyolojik babasının peşine düştüğünde onu bir kumarhanenin önünde ararken hayatının aşkı, beyaz atlı prensiyle tanışacağını düşünmezdi. Tamam, belki biraz abartmıştı çünkü ünlü ressam Carlo Morte Díaz beyaz atlı prens olmaktan çok uzaktı. Farklı cinsel hazları benimseyen bu adamın da bilmediği tek şey, karşısında tam olarak masum bir kadın olmadığıydı. Cesur bir roman... Sarsıcı ve kışkırtıcı bir kitap. Cinselliği uçlarda yaşayan iki kontrolsüz insanın çılgınca hikâyesi. Copyright © Tüm Hakları Saklıdır

•Mafyanın zoraki aşkı "Beni asla sevmeyeceksin, dokunmaycaksın değil mi, Arya?" dediğinde başını 'hayır' anlamında salladı. Hayatını mahveden adamı ne sevmek, ne de dokunmak istiyordu. Amir Arayanın yanından yataktan kalktı. Parmaklarını saçlarının arasından geçirip gözlerini açıp kapadı. Avuçlarını yüzüne bastırdı. Hızlıca makyaj masasına yürüyüp üstündekileri yere fırlattı. Hırsını alamayıp aynaya yumruk geçirdi. Sevdiği kadının onu sevmemesi canını çok yakıyordu. O gecenin yaşanmasını istemezdi ama sevdiğine dayanamıyordu. Onun ruhuna, bedenine her zerresine sahip olmak istiyordu. Kadınına dokunduğu gibi onun da ona dokunmasını istiyordu. Bedeninde sevdiğinin sıcaklığını hissetmek istiyordu. Ama sevdiği onu sevmek için hiç çabalamıyordu. Belki çabalasa severdi. Aşkını hissederdi... Ama çabalamıyordu. Oysa o kadın ecelle nişanlıydı!🗿

Hiç olmaması yerde olan bir kız. Mafyanın evinde ve odasında... Korkunç, sinirlenince gözü birşey görmeyen acımasız katil mafya ... Kız odasına girmiş gizlenmişti. Ama olan bir olay ile kendini adama gizlemişti. Adam artık onu bırakmak istemezse, ne olur ?? ------- • 04 .09.2021

Birbirinden koparılmış iki ruh.. Birinden ölü gösterip koparırlarken, diğerinin zihninden sildiler. O iki ruhun kaderi, yıllar sonra, "Ne olur yardım edin bana." cümlesiyle baştan yazılırken.. Bundan sonra sevdaları yüreklerinden taşan bu iki ruhu, neler bekliyordu? Hep beraber görelim.. |Yetişkin içerikli unsurlar bulunmaktadır.|

❝ Club Hydra'nın prensi, Nikolai Miloradov. Ona kim hayır diyebilirdi ki?❞ ✥ Nikolai Miloradov, sonsuza dek sahip olamayacağı bir kadına âşıktı: Lâl Alsancak. Düşmanının karısı ve çok yakında onun çocuğunun annesi olacak olan kadına. Club Hydra'nın prensi olması, derin yalnızlığını ve ailesi için "milyon dolarlık bir proje" olduğu gerçeğini ne yazık ki değiştirmiyordu. Ta ki Ilya'yla tanışana dek. Ilya Wasikovska, Hydra'ya olduğu gibi hayatına da hiç beklenmedik bir anda girmişti. Kim olduğu, nereden geldiği ve ne yapmaya çalıştığı ise bir gizemden ibaretti. O, bu hikâyenin figüranıyken Hydra'da gerçekleşen bir kasa soygunuyla aniden Miloradov'un sahte nişanlısı oluvermişti. Bu kulübe geldiği andan beri hayran olduğu o adamın nişanlısıydı artık. Sahte nişanlısı. Ancak bilmediği tek şey, Nikolai Miloradov'un kalbine girmek Club Hydra'ya girmek kadar kolay değildi. Zira Miloradov'un kalbi epey kalabalıktı. UYARI: Bu hikâyede yetişkin içerik bulunmaktadır. Copyright © Tüm Hakları Saklıdır

Yatağın baş ucundaki küçük bir kağıt parçasına yazılan iki cümlenin içerisinde kalem delikleri vardı; harfleri bir araya getirirken kâğıdı parçalamaktan son anda vazgeçen bir saldırganlıkla yazılmıştı. Saldırganlığı yazdığı sekiz dokuz kelimeyle veda eder gibi değil, Alara'nın kalbini nefretin kollarına bırakır gibiydi. ❝Hesaplaşmamız gerekenleri şimdi hesaplaşmayacağız Alara. Geceyi de yaşanmamış say.❞ Yiğit Uygar Palaslı'nın satırlarında ihtirasa karışan bir öfke ve Alara'nın ihanetine duyduğu inanç vardı. Ve Yiğit kadar kimse, ihanetle körüklenerek yakıp yıkamazdı. Büyük bir kumpas. Palaslı'ların sergisinden çalınan değerli antikalar. Ve suçlanan Alara Yücesoy. Onların tehlikeli, 'itibar palası' oyununa ortak ol.

Okuduğum şeye inanamadım. Bu bir şaka olmalıydı. Değil mi? Gerçek olamazdı. Şu an bunu yaşıyor olamazdım. Korkuyla Dağhan'a baktım. Bizzat onda da aynı korkuyu gördüm. En büyük korkumla yüzleştim. Gerçekti. Öğrenmişti. Yolun sonu gelmişti. Şimdi ne yapacaktım? Buradan nasıl kurtulacaktım? Cevap bulamadım. Nefes almakta zorlandım. Sanki bir el boğazıma yapışmış gibi hissettim. Bir de bu yetmiyormuş gibi istemsizce titredim. Bu sırada kapının açılış sesini duydum. Bir el omzuma uzandı. "Seninki geliyor tatlım." dedi. Seslerin ardı arkası kesilmedi. "Ama bu ne hâl? Sanki ters tarafından kalkmış gibi..." "Ne oldu? Neden bu kadar sinirli?" "Buraya doğru geliyor." Ona bakmaya cesaret edemedim. Göreceğim tepkiden çekindim. Gözlerimi yere diktim. Ayak sesleri git gide yaklaşırken önümde durduğunu hissettim. İşte gelmişti. Sonum gelmişti. "Şirin..." Bu ismi ilk kez ondan bu kadar sert duydum. Zorlukla ona baktım. O koyuluklara baktıkça bugüne kadar görmediğim öfkeyi gördüm. Bu bakışı canımı yaktı. "K-Kuzey..." Dudakları hafifçe yukarı kıvrıldı. Sinir dolu bir kahkaha attı. "Şirin... Adın buydu değil mi? Yoksa sana Derin mi demeliyim karıcığım?" Etraftan şaşkınlık nidaları duyulurken konuşmaya devam etti. "Kimsin sen? Benimle evlenen masum Şirin mi? Yoksa masum bir hayata konup her şeyi planlayan Derin mi? Kimsin sen karıcığım? Kaç hayatın var? Kaç kişiliğin var?" Ne kadar dayanmaya çalışsam da gözlerim doldu. Bile bile çıktığım yolda o an gelmişti. Sonum gelmişti. Ben bitmiştim. (Hikâyenin tüm hakları saklıdır. Kopyalanması ve çalınması durumunda hukuki işlem uygulanacaktır.)

Bazı yaralar görünmez... Bazı insanlar da sessizce iyileştirir. Akça, dünyaya güvenini kaybetmiş bir kız. Kartal ise geçmişin gölgesinde sertleşmiş bir adam. İkisinin yolu bir yol ortasında kesişti; o yol onların başlangıcı oldu.. ••• "Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için kendimi zor tuttum. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."